မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

မရမာကြီး လူမျိုး

ဝီကီပီးဒီးယား မှ
(မရမာကြီးလူမျိုး မှ ပြန်ညွှန်းထားသည်)

မရမာကြီး (ဘင်္ဂါလီ: বড়ুয়া, ရောမအက္ခရာ: Boṛua) သို့မဟုတ် ဘောရိုဝါ လူမျိုးသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ အနောက်ဘင်္ဂလားပြည်နယ်၊ဘင်္ဂလာဒေ့ရှ်နိုင်ငံ စစ်တကောင်းဒေသနှင့် မြန်မာနိုင်ငံ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင်နေထိုင်သော ဘင်္ဂါလီစကားပြော ဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုးစုတစ်ခုဖြစ်သည် []။ရခိုင်သမိုင်း အရ မရမာကြီး ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များသည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် နှစ်ပေါင်း ၅၀၀၀ ကျော် နေထိုင်လာခဲ့သည်။မရမာကြီးလူမျိုးများကို ရခိုင်မျိုးနွယ်စု ခုနစ်မျိုးအနက်မှ တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည်။အနောက်ဘင်္ဂလား (အိန္ဒိယ) တွင် မရမာကြီး ဗုဒ္ဓဘာသာအသိုင်းအဝိုင်းကို Scheduled Tribe (ST) အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုထားသည်။ ဤအမည်ကို တချို့နေရာများတွင် မရမာလူမျိုးများနှင့် မထင်မှတ်စွာ ရောထွေးဖော်ပြနေကြသော်လည်း၊ မရမာ သည် တိဗက်-ဗမာနွယ် လူမျိုးစုဖြစ်ပြီး မရမာကြီးလူမျိုးသည် ဘင်္ဂလီဘာသာစကားပြော လူမျိုးစုဖြစ်သည်။[]

Barua (မရမာကြီး)
လူဦးရေ စုစုပေါင်း
400,000 (ခန့်မှန်း)[]
အများစု နေထိုင်သည့် နေရာ
ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်(အများစု)၊ အိန္ဒိယ (တရိုင်းနဂေါလ်၊ အာဆံ)၊ မြန်မာနိုင်ငံ(ရခိုင်ပြည်နယ်)
ဘာသာစကား
ဘင်္ဂါလီဘာသာ, ရခိုင်ဘာသာစကား
ကိုးကွယ်မှု
ထေရဝါဒဗုဒ္ဓဘာသာ
ဆက်စပ် တိုင်းရင်းသား အုပ်စုများ
ဘင်္ဂါလီလူမျိုး,ရခိုင်လူမျိုး

မျိုးရိုးဗီဇ သုတေသနအရ မရမာကြီးလူမျိုး များသည် အဓိကအားဖြင့် အင်ဒို-အာရိယန်နွယ်ဖြစ်ပြီး ဘင်္ဂါလီလူမျိုးများ နှင့် အလွန်နီးစပ်ကြသည် []။ အများစုတွင် haplogroup R1a၊ H၊ haplogroup L တို့ကို တွေ့နိုင်ပြီး တချို့တွင် O နှင့် D ကဲ့သို့ တိဗက်-ဗမာနွယ် haplogroups တို့လည်း တွေ့ရသည် []။မရမာကြီးလူမျိုး များသည် အင်ဒို-အာရိယန် အခြေခံမျိုးရိုးဖြစ်သော်လည်း တိဗက်-ဗမာနွယ် မျိုးရိုး အနည်းငယ်ပါဝင်ကြသည်။သမိုင်းကြောင်းအရ ရခိုင်လူမျိုးများနှင့်လည်း ဆက်စပ်လျက်ရှိသောလူမျိုးများဖြစ်သည်။

ကိုးကား

[ပြင်ဆင်ရန်]
  1. Barua, Dwijendra Lal (1990). The Baruas of Bangladesh. Chittagong: Mahachulalongkornrajavidyalaya Press.
  2. Leider, Jacques P. (2012). Rohingya: The Name, the Movement, the Quest for Identity. NIAS Press.
  3. Barua, Dwijendra Lal (1990). The Baruas of Bangladesh. Chittagong: Mahachulalongkornrajavidyalaya Press.
  4. Sengupta, S. et al. (2006). Polarity and Dispersal of Haplogroups in South Asian Populations. American Journal of Human Genetics.
  5. Basak, J. et al. (2019). Y-chromosome and mtDNA variation in South Asia. Human Genetics Journal.