ဧဟိဘိက္ခု

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက်
ဗုဒ္ဓဘာသာ
သမိုင်း ဗုဒ္ဓဝင် ဂေါတမဗုဒ္ဓ သင်္ဂါယနာများ
ဓမ္မ\ ဝိနယ သစ္စာလေးပါး ခန္ဓာငါးပါး အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် မဇ္ဈိမပဋိပဒါ သုညတ ကံ သံသရာ ၃၁-ဘုံ
ဗုဒ္ဓဘာသာ ကျမ်းစာများ တိပိဋက ပိဋကတ် သုံးပုံ ဝိနည်းပိဋကတ် သုတ်ပိဋကတ် အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ကျင့်စဉ်များ ရတနာသုံးပါး ဗုဒ္ဓ ဓမ္မ သံဃာ သီတင်းသီလ ငါးပါးသီလ ရှစ်ပါးသီလ ကိုးပါးသီလ ပါရမီ သမထ ဝိပဿနာ သတိပဋ္ဌာန် ဓုတင် ကမ္မဋ္ဌာန်း ဒုက္ကရစရိယာ
နိဗ္ဗာန် ပုထုဇဉ် ကိုရင် ရဟန်း သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ် ရဟန္တာ ဧတဒဂ် ဘုရား
Traditions ထေရဝါဒ မဟာယာန တန္တရ တိဘက်ဗုဒ္ဓဘာသာ
နိုင်ငံအလိုက် ဗုဒ္ဓဘာသာ ကမ္ဘောဒီးယား ကိုရီးယား ဂျပန် တရုတ် တိဗက် ထိုင်း ထိုင်ဝမ် ဗီယက်နမ် ဘူတန် မြန်မာ မွန်ဂိုးလီးယား ရုရှား လာအို သီရိလင်္ကာ အိန္ဒိယ

ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိလာပုံကို စွဲ၍ ရဟန်းရှစ်မျိုးရှိသည်။ ယင်းရှစ်မျိုးအနက် ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းဟူသည် ဘုရားရှင်က ဧဟိဘိက္ခု (ရဟန်း၊ လာလှည့်) ဟု ခေါ်တော်မူကာမျှဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်လာသော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည်။

ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်း

ဧဟိ = သံသရာဘေးကို ပယ်ဖျောက်ရန် ဘိက္ခု = ထိုဘေးကို ရှုသောပုဂ္ဂိုလ်။ သရဏဂုံ (သို့မဟုတ်) သာသနာအတွင်းသို့ "သံသရာဝဋ်ဒုက္ခမှ လွတ်မြောက်တတ်သော မြတ်ဗုဒ္ဓ၏တရားသည် သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲကို ကြောက်သူတို့အတွက် ခိုအောင်းရာ နေရာဖြစ်ပေသည်"ဟု နှလုံးသွင်းလျက် စိတ်ဖြင့် "သရဏဂုံသုံးပါးထံ လာပါလော့ ဆည်းကပ်ပါလော့" ဟူ၍ဖြစ်သည်။

ဧဟိ-လာပါလော့ တောင်းပန်အပ်သော ရဟန်းအဖြစ်ကို ခံယူပါလော့။

ပြုအပ်သော ကောင်းမှု

ရှေးဘဝက အရိယာပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း၊ သီလဝန္တ ပုထုဇဉ်အားသော်လည်းကောင်း ပရိက္ခရာရှစ်ပါး၊ သို့မဟုတ် သပိတ်၊ သင်္ကန်းများကို လှူဒါန်းခဲ့ဖူးခြင်း၊ လှူဒါန်းသည့်အခါ ဤပရိက္ခရာ အလှူဒါနသည် နောင်အခါ၌ ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းဖြစ်ခြင်း၏ အကူအညီ အထောက်အပံ့ ဖြစ်ပါစေသတည်း ဟု ဆုတောင်းခဲ့ဖူးခြင်းဟူသော အကြောင်းအချက်များသည် ဧဟိဘိက္ခုဖြစ်နိုင်ရန် ပါရမီဆုတောင်းများ ဖြစ်သည်။

ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမှာ မြတ်စွာဘုရား

ဘုရားရှင်သည် ဧဟိဘိက္ခုဖြစ်နိုင်ရန် ဖော်ပြပါ ပါရမီ ဆုတောင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမြင်၍ နီမြန်းသော ပံ့သကူသင်္ကန်းတော်အတွင်းမှ ရွှေကဲ့သို့အဆင်းရှိသော လကျာ်လက်တော်ကိုထုတ်၍ မြတ်သောအသံတော်ကိုမြွက်ဟလျက် ရဟန်းလာလှည့်၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏အဆုံးကိုပြုခြင်းငှာ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လှည့် ဟု ခေါ်ဆိုတော်မူ၏။

ဤသို့ ဘုရားရှင်က ခေါ်ဆိုတော်မူလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သက်တော်တစ်ရာ (ဝါတော်ရှစ်ဆယ်) ရရှိပြီးသော မထေရ်ကြီးကဲ့သို့ ပရိက္ခရာရှစ်ပါး အပြည့်အစုံနှင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ရောက်ရှိလာသည်။ ဘုရားရှင်တို့သည် ပဌမဗောဓိကာလ ရှေးဦးအစ အချိန်အခါ၌ ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းအဖြစ်ဖြင့်သာ ရဟန်းဘောင်သို့ တက်ရောက်စေခဲ့သည်။

ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်းပေါင်းမှာ

ပဉ္စဝဂ္ဂီ (၅)ပါး။ ယသ မည်သော ရဟန်း(၁)ပါး၊ ၎င်း၏သူငယ်ချင်း (၅၄)ပါး။ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီညီနောင် (၃၀)။ ဥရုဝေလကဿပ အမှူးရှိသော ရသေ့ (၁၀၀၀)။ အဂ္ဂသာဝကတို့နှင့်တကွ အခြံအရံ (၂၅၀)။ အင်္ဂုလိမာလ(၁)ပါးအားဖြင့် (၁၃၄၁)ပါး ရှိသည်။

ထေရအဋ္ဌကထာ၌—ယသ ရဟန်း (၁)ပါး။ ၎င်း၏သူငယ်ချင်း ဝိမလ၊ သုဗာဟု၊ ပုဏ္ဏဇိ၊ ဂဝမ္ပတိ(၄)ပါး။ ယသ၏သူငယ်ချင်း များပင်ဖြစ်ကြသော အခြားရဟန်း (၅၅)ပါး-ဟုပြဆို၍ အားလုံးပေါင်းသော် (၁၃၅၀) ရှိသည်ဟုလာသည်။ ယင်းအလို ဥရုဝေလ ကဿပ စသော ရသေ့ညီနောင် (၃)ပါး၊ အဂ္ဂသာဝက(၂)ပါးတို့ကိုသီးခြား ဖြည့်စွက် ရေတွက်ရမည်။ ထို့ပြင် အခြံအရံ(၃၀၀)ရှိသော သေလပုဏ္ဏား။ အခြံအရံ(၁၀၀၀)ရှိသော မဟာကပ္ပိနမင်း။ ခမည်းတော်သုဒ္ဓေါဒနမင်းက စေလွှတ်အပ်သော ကပိလဝတ်ပြည်သား (၁၀၀၀၀)။ အခြံအရံ (၁၆၀၀၀) ရှိသော ပါရာယနိက (ဗာဝရီ)ပုဏ္ဏား၊ ပေါင်း (၂၇၃၀၀) အစရှိသည်တို့သည်လည်း ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းများ ဖြစ်ကြသည်။ ဝိ။

• ထို့ပြင် သုနီတထေရ်
• ဥဂ္ဂသေနထေရ်
• အာမဂန္ဓပုဏ္ဏားနှင့်တပည့်ငါးရာ
• မဟာကပ္ပိနမင်းနှင့် အမတ် (၁၀၀၀)
• မဟာကစ္စာယနထေရ် အစရှိသည်တို့သည်လည်း ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းများပင် ဖြစ်ကြသည်။