သံဃာဒိသေသ်အာပတ်

သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သည် မြတ်စွာဘရား၏ သားတော် ရဟန်းများအတွက် ပညတ်တော်မူခဲ့သည့် အာပတ် ဖြစ်သည်။^[၁]

သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ပြီးသော ရဟန်းအား ယင်းအာပတ်မှ ထမြောက် (စင်ကြယ်) စေရန် အစ၌ ပရိဝါသ်ကို ပေးခြင်း, အလယ်၌ မာနတ်ကိုပေးခြင်း, (မာနတ်ကျင့်နေစဉ်အတွင်း နောက်ထပ် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်လျှင် အရင်းမူလအစသို့ ပြန်၍ မူလာယပဋိကဿနခေါ် ညဉ့်မဖုံးလျှင် မာနတ်ပြန်ပေး၊ ညဉ့်ဖုံးလျှင် ပရိဝါသ်နှင့်တကွ မာနတ်ပါ ပေးရခြင်း) အဆုံး၌ အဗ္ဘာန်သွင်း ပေးခြင်းကို သံဃာကသာ ပေးနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် အစ, အလယ်, အဆုံး ၃-ပါးလုံးတို့၌ သံဃာကို အလိုရှိအပ်သောကြောင့် သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဟု ခေါ်သည်။) ^[၂]။

(ရဟန်းတော်များ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်မှ စင်ကြယ်အောင်ကုစားပုံကို ^[၃] ကြည့်။

ဘိက္ခုနီမများ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်မှ စင်ကြယ်အောင် ကုစားပုံကို ^[၄] ကြည့်။ ^[၅]

သံဃာဒိသိသ်အာပတ် (၁၃) ပါး

အာပတ်ဖြေခြင်း

ဒေသနာကြားခြင်း ဟု သံဃာများက သုံးနှုန်းကြငည်။

ကိုးကား

↑ ^၁.၀၀ ^၁.၀၁ ^၁.၀၂ ^၁.၀၃ ^၁.၀၄ ^၁.၀၅ ^၁.၀၆ ^၁.၀၇ ^၁.၀၈ ^၁.၀၉ ^၁.၁၀ ^၁.၁၁ ^၁.၁၂ ^၁.၁၃ ဝိနည်းပိဋက၊ ပါရာဇိကဏ်ပါဠိတော်မြန်မာပြန်။
↑ (ဝိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၀၉။ ကင်္ခါ၊၁၂၇)
↑ (ဝိ၊၄၊၁၀၈-၁၂။ ဝိ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၄၊ ၁၆-၈၊ ၂၃-၄၊ ကင်္ခါ၊၈၅-၆။ ပါစိတ်၊ယော၊၄၂၄-၅၊ ၄၃၀။)
↑ (ဝိ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၄၊ ၂၈-၃၂။ ပါစိတ်၊ယော၊၄၂၄-၅၊ ၄၃၀၊ ၄၃၃-၄။)
↑ တိပိဋကအဘိဓာန် အတွဲ-၂၀

[ဝိနည်းပိဋက-1] ၁.၀၀ ^၁.၀၁ ^၁.၀၂ ^၁.၀၃ ^၁.၀၄ ^၁.၀၅ ^၁.၀၆ ^၁.၀၇ ^၁.၀၈ ^၁.၀၉ ^၁.၁၀ ^၁.၁၁ ^၁.၁၂ ^၁.၁၃ ဝိနည်းပိဋက၊ ပါရာဇိကဏ်ပါဠိတော်မြန်မာပြန်။

[2] (ဝိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၀၉။ ကင်္ခါ၊၁၂၇)

[3] (ဝိ၊၄၊၁၀၈-၁၂။ ဝိ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၄၊ ၁၆-၈၊ ၂၃-၄၊ ကင်္ခါ၊၈၅-၆။ ပါစိတ်၊ယော၊၄၂၄-၅၊ ၄၃၀။)

[4] (ဝိ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၄၊ ၂၈-၃၂။ ပါစိတ်၊ယော၊၄၂၄-၅၊ ၄၃၀၊ ၄၃၃-၄။)

[5] တိပိဋကအဘိဓာန် အတွဲ-၂၀

[၁]

[၂]

[၃]

[၄]

[၅]

သံဃာဒိသိသ်အာပတ် (၁၃) ပါး

သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်

ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်

ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်

အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ်

သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်

ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်

ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်

ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်

ဒုတိယ ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်

သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်

ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်

ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်

ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်

အာပတ်ဖြေခြင်း

ကိုးကား