မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ၊ ၁၉၅၁ - ၁၉၅၂

ဝီကီပီးဒီးယား မှ
မြန်မာ့အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ ၁၉၅၁ - ၁၉၅၂

← ၁၉၄၇ ဇွန် ၁၉၅၁ – ဧပြီ ၁၉၅၂ ၁၉၅၆ →

To fill 250 seats in the Burmese Chamber of Deputies
ပြိုင်ဖက်ကို အနိုင်ရရန် ၁၂၆ နေရာ လိုအပ်
မဲပေးသူဦးရေ၁၈.၇၅%
  ပထမပါတီ ဒုတိယပါတီ
 
ဦးဆောင်သူ ဦးနု
ပါတီ ဖဆပလ People's Democratic Front (Burma)
အနိုင်ရ နေရာ ၁၄၇ ၁၉
နေရာ အပြောင်းအလဲ Increase၂၆ အသစ်

ရွေးကောက်ပွဲ မတိုင်မီ ဝန်ကြီးချုပ်

ဦးနု
ဖဆပလ

ဝန်ကြီးချုပ်-ရွေးချယ်ခံရသူ

ဦးနု
ဖဆပလ

ဤဆောင်းပါးသည်
မြန်မာနိုင်ငံ၏
နိုင်ငံရေးနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ

တစိတ်တဒေသ ဖြစ်သည်
 မြန်မာနိုင်ငံ မုခ်ဝ

နိုင်ငံအတွင်း မငြိမ်မသက်မှုများကြောင့် အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ ကို ၁၉၅၁ ခုနှစ် ဇွန်လမှ ၁၉၅၂ ခုနှစ် ဧပြီလ အထိ ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့ရသည်။[][]

လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် ပထမဆုံးပြုလုပ်သော ရွေးကောက်ပွဲတွင် ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေး အဖွဲ့ချုပ် (ဖဆပလ) က ကိုယ်စားလှယ်နေရာ ၂၅၀ တွင် ၁၉၉ နေရာဖြင့် ၆၀% အနိုင်ရခဲ့သည်။ မဲပေးခွင့်ရှိသူ ၈ သန်းရှိသည့်အနက် ၁.၅ သန်းသာ လာရောက်မဲပေးခဲ့ကြသည်။[]

ရလဒ်များ

[ပြင်ဆင်ရန်]
ပါတီ မဲအရေအတွက် % ကိုယ်စားလှယ်နေရာ +/–
ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေး အဖွဲ့ချုပ်နှင့် မိတ်ဖက်များ[a] ၁၉၉ +၂၆
ပြည်သူ့ဒီမိုကရက်တစ်အဖွဲ့ပေါင်းစု[b] ၁၉ အသစ်
လွတ်လပ်သော ရခိုင်ပါလီမန်အုပ်စု အသစ်
မဟာဗမာပါတီ အသစ်
ပြည်သူ့ငြိမ်းချမ်းရေး အဖွဲ့ပေါင်းစု အသစ်
Union of Burma League အသစ်
United Chin Freedom League အသစ်
တစ်သီးပုဂ္ဂလ ၁၅ Increase၁၃
လစ်လပ် 11
ပယ်မဲ
စုစုပေါင်း ၁,၅၀၀,၀၀၀ ၁၀၀ ၂၅၀ Increase၄၀
မဲပေးခွင့်ရှိသူ ၈,၀၀၀,၀၀၀ ၁၈.၇၅
ရင်းမြစ်။ Nohlen et al.

a ဖဆပလ မိတ်ဖက်များတွင် ဗမာပြည် ဆိုရှယ်လစ်ပါတီ၊ ဗမာပြည်လုံးဆိုင်ရာ လယ်သမားများအဖွဲ့၊ ဗမာမူလဆင်ကွန်ဂရက်၊ ကချင်အမျိုးသားများ ကွန်ဂရက် (၇ နေရာ)၊ ကရင်လူငယ်အဖွဲ့ (၁၃ နေရာ)၊ ချင်းတောင်တန်းကွန်ဂရက်၊ တောင်တန်းသားများ စည်းလုံးညီညွတ်ရေး ဦးစီးအဖွဲ့ဗမာပြည်လွတ်လပ်ရေးအမျိုးသမီး အစည်းအရုံး နှင့် All-Burma Federation of Trade Organisations နှင့် Arakanese Muslim Association (၃ နေရာ) တို့ ဖြစ်သည်။[][]

b ပြည်သူ့ဒီမိုကရက်တစ်အဖွဲ့ပေါင်းစုတွင် ဗမာပြည် အလုပ်သမား လယ်သမားပါတီ (၁၂ နေရာ)၊ ပြည်ချစ်မဟာမိတ်အဖွဲ့ နှင့် ဗမာပြည် ဒီမိုကရက်တစ် ပါတီ တို့ ပါဝင်သည်။[]

ကိုးကား

[ပြင်ဆင်ရန်]
  1. Taylor၊ Robert H. (1996)။ The Politics of elections in Southeast Asia။ Cambridge, UK: Cambridge University Press။ p. 173။ ISBN 978-0-521-56443-4
  2. Hoffmann၊ Mark S (1954)။ World almanac and book of facts, Volume 69။ Newspaper Enterprise Association။ p. 338။
  3. Rotberg၊ Robert I (1998)။ Burma: prospects for a democratic future။ Brookings Institution Press။ p. 43။ ISBN 978-0-8157-7581-2
  4. Dieter Nohlen, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p614 ISBN 0-19-924958-X
  5. ၅.၀ ၅.၁ Haruhiro Fukui (1985) Political parties of Asia and the Pacific, Greenwood Press, pp106–154