အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ၊ ၁၉၂၅
 | ||
| ||
ဥပဒေပြုကောင်စီနေရာ ၁၀၃ နေရာအနက် ၈၀ နေရာ | ||
|---|---|---|
| မဲပေးသူဦးရေ | ၁၆% | |
|
| ||
 |
| ဤဆောင်းပါးသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ တစိတ်တဒေသ ဖြစ်သည် |
|
|
တရားစီရင်ရေး
|
|
လတ်တလော ရွေးကောက်ပွဲများ
|
|
အဝေးရောက်အစိုးရအဖွဲ့
|
|
အခြားအကြောင်းအရာများ |
 မြန်မာနိုင်ငံ မုခ်ဝ |
မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဥပဒေပြုကောင်စီအတွက် ဒုတိယအကြိမ် ရွေးကောက်ပွဲကို ၁၉၂၅ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၁၇ ရက်နေ့တွင် ကျင်းပခဲ့သည်။[၁] ဒိုင်အာခီစနစ်သစ်၏ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ဥပဒေပြုကောင်စီသည် ဘုရင်ခံ၏ အကြံပေးအဖွဲ့ကဲ့သို့ဆောင်ရွက်သည်။[၂] အမျိုးသားပါတီသည် မဲအရေအတွက် အများဆုံးရရှိသော်လည်း ဗြိတိသျှတို့သည် ရွှေတောင်ကြားပါတီကို မျက်နှာသာပေးခဲ့သဖြင့် ထိုပါတီမှဂျေအေ မောင်ကြီးဦးဆောင်သည့် အစိုးရအဖွဲ့ကိုဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။[၃]
စနစ်[ပြင်ဆင်ရန်]
ဥပဒေပြုကောင်စီတွင် နေရာ ၁၀၃ နေရာရှိရာ နေရာ ၈၀ အတွက် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ရသည်။ ထိုနေရာ ၈၀ အနက် အသိုင်းအဝိုင်းမဟုတ် (non-communal) ၅၈ နေရာကို ရွေးချယ်နိုင်သည်။ ကျန် ၂၂ နေရာကို ကုလားများအတွက် ၈ နေရာ၊ ကရင်များအတွက် ၅ နေရာ၊ ဥရောပလူမျိုးအတွက် ၁ နေရာ၊ အင်္ဂလိပ်-အိန္ဒိယကပြားအတွက် ၁ နေရာ၊ စီးပွားရေးအဖွဲ့များဖြစ်သော Burma Chamber of Commerce အတွက် ၂ နေရာ၊ Burmese Chamber of Commerce၊ Chinese Chamber of Commerce၊ Indian Chamber of Commerce၊ Rangoon Trades Association နှင့် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်တို့အတွက် ၁ နေရာစီထားရှိထားသည်။[၄] ရွေးချယ်၍မရသော နေရာ ၂၃ နေရာအနက် ၂၁ နေရာကို အစိုးရမှတင်မြှောက်သည် (အများဆုံး ၁၄ ယောက်မှာ အစိုးရအဖွဲ့ဝင်များဖြစ်နိုင်သည်)။ ကျန် ၂ နေရာမှာ ဘုရင်ခံ၏ အမှုဆောင်ကောင်စီ (Executive Council of the Governor) မှ အဖွဲ့ဝင် ၂ ဦးအတွက်ဖြစ်ကြသည်။
ယှဉ်ပြိုင်ကြခြင်း[ပြင်ဆင်ရန်]
ဦးတုတ်ကြီးဦးဆောင်သည့် ဆွာရပ်ဂ်ျပါတီတွင် ယှဉ်ပြိုင်သူပေါင်း ၂၀၊ ရွှေတောင်ကြားပါတီတွင် ယှဉ်ပြိုင်သူ ၈၅ ဦး နှင့် အမျိုးသားပါတီတွင် ယှဉ်ပြိုင်သူ ၄၉ ဦးရှိခဲ့သည်။[၅]
ရလဒ်[ပြင်ဆင်ရန်]
ဆွာရပ်ဂ်ျပါတီသည် ကောင်းမွန်စွာယှဉ်ပြိုင်နိုင်ခြင်း မရှိသည့်အပြင် ဦးတုတ်ကြီးသည်လည်း မိမိယှဉ်ပြိုင်ရာ စီရင်စု၌ပင် နေရာရှုံးခဲ့ရသည်။[၆] မဲပေးသူဦးရေမှာ ၁၆ ရာခိုင်နှုန်းရှိခဲ့ရာ ၁၉၂၂ ရွေးကောက်ပွဲ၏ ၆.၉ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ပို၍များလာခဲ့သည်။ ပါတီအသစ်များ ပေါ်ပေါက်လာခြင်းကြောင့် မဲပေးသူဦးရေတိုးတက်လာသည်ဟု သုံးသပ်နိုင်သည်။[၇]
| ပါတီ | မဲအရေအတွက် | ရရှိသည့်နေရာ |
|---|---|---|
| အမျိုးသားပါတီ | ၂၅ | |
| ရွှေတောင်ကြားပါတီ | ၂၀ | |
| ဟုမ္မရူးပါတီ | ၁၁ | |
| ဆွာရပ်ဂ်ျပါတီ | ၉ | |
| အခြား | ၁၅ | |
| ဘုရင်ခံမှအမတ် | – | ၂၁ |
| ဝန်ကြီးများ | – | ၂ |
| စုစုပေါင်း | ၁၀၃ |
ကိုးကား[ပြင်ဆင်ရန်]
- ↑ "Burmese Elections. A Forecast", The Times, 18 November 1925, p13, Issue 44122
- ↑ Robert H. Taylor (2009)။ The State in Myanmar။ NUS Press။ p. 185။ ISBN 978-9971-69-466-1။ 24 November 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ Here Today, Gone Tomorrow Archived 26 November 2015 at the Wayback Machine. The Irrawaddy, 3 November 2009
- ↑ Ganga Singh (1940) Burma Parliamentary Companion, British Burma Press, p38
- ↑ "Elections In Burma. Grouping Of Parties", The Times, 13 November 1925, p11, Issue 44118
- ↑ "News in Brief", The Times, 25 November 1925, p15, Issue 44128
- ↑ The Ghost of Elections Past[လင့်ခ်သေ] The Irrawaday, 31 May 2010
- ↑ Haruhiro Fukui (1985) Political parties of Asia and the Pacific, Greenwood Press, pp106–154
