ဝလာဟကဇာတ်
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
ဒုကနိပါတ် - ၅။ ရုဟကဝဂ် -၁၉၆ - ဝလာဟကဇာတ်။ ။ ပညာရှိစကားကို လိုက်နာသော ကုန်သည်တို့အား ဘီလူးမတို့ဘေးမှ လွတ်မြောက်အောင် ကြံဆောင်ပေးသော ဝလာဟက နတ်မြင်းပျံ အကြောင်း။
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု[ပြင်ဆင်ရန်]
ငါးဝအာရုံ လှည့်စားပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]
နတ်လူတို့ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် သာသနာတော်၌ ငြီးငွေ့ပျင်းရိကာ လူထွက်လိုသော ရဟန်းတစ်ပါး ရှိလေ၏။
ထိုရဟန်းအကြောင်းကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူလျှင် ထိုရဟန်းအား “ချစ်သားရဟန်း ... မိန်းမတို့မည်သည် ရူပါရုံ၊ သဒ္ဒါရုံ၊ ဂန္ဓာရုံ၊ ရသာရုံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဟူသော အာရုံငါးပါးဖြင့် လည်းကောင်း၊ တင့်တယ်စံပယ်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း၊ အမူအရာဟန်ပင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ ယောကျ်ားတို့ကို ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ကုန်လျက် မိမိတို့အလိုသို့ပါသည်ကိုသိလျှင် သီလပျက်စီးခြင်းသို့ လည်းကောင်း၊ စီးပွားဥစ္စာ ပျက်စီးခြင်းသို့ လည်းကောင်း ရောက်စေတတ်သောကြောင့် ဘီလူးမနှင့် တူကုန်၏။ ဘီလူးမတို့သည် ရှေးအခါ၌ ကုန်သည်တို့ကို ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ကုန်လျက် မိမိတို့အလိုသို့ပါအောင် ပြုလုပ်ကြ၍ အသက်ကုန်ခြင်းငို့ ရောက်စေလျက် မေးစေ့၊ ပါးစောင် နှစ်ဖက်တို့မှ သွေးတို့ကို ယိုစီးစေပြီးလျှင် ကြွပ်ကြွပ်မြည်အောင် ဝါးစားဖူးကုန်ပြီ” ဟု မိန့်တော်မူကာ အောက်ပါ အတိတ်ဇာတ်ကို ဆောင်တော်မူသတည်း။
အတိတ်ဝတ္ထု[ပြင်ဆင်ရန်]
လူယောင်ဖန်ဆင်း ဘီလူးသင်း[ပြင်ဆင်ရန်]
လွန်လေပြီးသောအခါ သီဟိုဠ်ကျွန်းဝယ် သိရိဝတ္ထုမည်သော ဘီလူးတို့မြို့သည် တည်ရှိလေ၏။ ထိုမြို့၌ ဘီလူးမတို့သည် နေကြကုန်၏။ ဘီလူးမတို့သည် သမုဒ္ဒရာဝယ် သင်္ဘောပျက်သော ကုန်သည်တို့ ရောက်လာကြလျှင် တန်ဆာဆင်ကြကုန်လျက် ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို ယူစေပြီးလျှင် ကျွန်မအပေါင်းခြံရံကာ ကလေးတို့ကို ရင်ခွင်ပိုက်ကုန်လျက် ကုန်သည်တို့ထံ ကပ်ကြ၍ ယာဂုသောက်ပါ၊ ထမင်းစားပါ၊ ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်စားပါ စသည်ဖြင့် ပေးကမ်း၍ လောကွတ်ပျူငှာ ပြုလေ့ရှိကြကုန်၏။
လိမ်လည်လှည့်ဖြား ဘီလူးများ[ပြင်ဆင်ရန်]
ကုန်သည်တို့သည် ဘီလူးမတို့မှန်း မသိကြသဖြင့် ယာဂု၊ ထမင်း၊ ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို ယူငင်ကာ သောက်ကြ၊ စားကြကုန်၏။ ကုန်သည်တို့ အမောအပန်းပြေသောအခါ ဘီလူးမတို့သည် - “အမောင်တို့ ... ဘယ်အရပ်မှာ နေကြသနည်း၊ ဘယ်အရပ်မှ လာကြသနည်း၊ ဘယ်အရပ်သို့ သွားကြမည်နည်း၊ ဤအရပ်သို့ ဘယ်ကိစ္စဖြင့် လာကြသနည်း” စသည်ဖြင့် မေးမြန်းကုန်လျက် ပျူငှာလောကွတ် ပြုလေ့ရှိကြကုန်၏။ ထိုအခါ ကုန်သည်တို့သည် သင်္ဘောပျက်၍ ဤအရပ်သို့ ရောက်လာကြကြောင်းကို ပြောဆိုကြလျှင် “အမောင်တို့ ကျွန်ုပ်တို့ လင်ယောကျ်ားများသည် သင်္ဘောဖြင့် သွားကြသည်မှာ သုံးနှစ်ကျော်မျှရှိကြပြီ၊ သေကြသည် ဖြစ်လိမ့်မည် သို့အတွက် သင်တို့ထံ ခြေရင်း အလုပ်အကျွေးပြုလိုပါသည်” ဟု ဖြားယောင်း ပြောဆိုကြပြီးလျှင် ဘီလူးတို့မြို့သို့ ခေါ်ဆောင်သွားလေ့ရှိကြကုန်၏။
နောက်လာလှည့်စား ရှေ့လူစား[ပြင်ဆင်ရန်]
ရှေးဦးစွာရောက်သောသူတို့ကို နတ်တို့သံခြေချင်းတို့ဖြင့် ခတ်ပြီးလျှင် နှောင်အိမ်သို့ သွင်းထားလေ့ရှိကြကုန်။ နောက်လူများရောက်လာလျှင် သံခြေချင်းခတ်ထားသူတို့ကို စားလေ့ရှိကြကုန်၏။
တစ်နေ့သ၌ ကုန်သည်ငါးရာတို့သည် ဘီလူးမြို့အနီးသို့ ရောက်လာကြကုန်၏။ ထိုအခါ ဘီလူးမငါးရာတို့သည် ကုန်သည်ငါးရာတို့ထံသွားကြ၍ ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ကာ ဘီလူးမြို့သို့ ခေါ်ဆောင်သွားကြပြီးလျှင် ဘီလူးမကြီးသည် ကုန်သည်ကြီးကို၊ ဘီလူးမငယ်တို့သည် ကုန်သည်ငယ်တို့ကို လင်ပြုကြကုန်၏။
ဘီလူးတို့ဘေး သိ၍ပြေး[ပြင်ဆင်ရန်]
ညဉ့်အခါ ကုန်သည်တို့ အိပ်ပျော်နေကြစဉ် ဘီလူးမတို့သည် နှောင်အိမ်သို့သွားလျက် လူသားကိုစားပြီးလျှင် ပြန်လာကြကုန်၏။ ကုန်သည်ကြီးသည်နိုး၍ စုံစမ်းလတ်သော် ဘီလူးမကြီးကို ဘီလူးမမှန်းသိလျှင် ကြွင်းသော မိန်းမတို့လည်း ဘီလူးမတို့သာ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ငါတို့ပြေးရန်သင့်၏ဟု ကြံစည်လျက် မိုးသောက်သောအခါ စောစောထ၍ မျက်နှာသစ်ပြီးလျှ် ကုန်သည်တို့ကို “အချင်းတို့ ... ဤမိန်းမတို့ကား လူသားမဟုတ်ကုန်၊ ဘီလူးမတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ တစ်ပါးသောကုန်သည်တို့ ရောက်လာသောအခါ လင်ပြုကြပြန်၍၊ ငါတို့ကို စားကြလိ်မ့်မည်၊ ဤအရပ်မှ ပြေးရန်သင့်သည်”ဟု ပြောဆိုလေ၏။
ထိုအခါ ကုန်သည် နှစ်ရာငါးကျိပ်တို့သည် ကုန်သည်ကြီးစကားကို ယုံကြကုန်၏။ နှစ်ရာ့ငါးကျိပ်တို့ကား မယုံကြည်ကြသဖြင့် အချင်းတို့သာ သွားကြကုန်၊ ကျွန်ုပ်တို့ကား မိန်းမတို့ကိုစွန့်၍ မလိုက်နိုင်ကုန်ဟု ပြောဆိုကာ ကျန်ရစ်ခဲ့ကြကုန်၏။ ကုန်သည်ကြီးကာိးမိစကားကို ယုံကြည်သောသူတို့ကို ဆောင်ယူကာ ဘီလူးဘေးမှ ကြောက်သဖြင့် ပြေးလေ၏။
လောင်းတော်မြင်းပျံ ကယ်မရန်[ပြင်ဆင်ရန်]
ထိုကာလ၌ ဘုရားအလောင်းသည် ဝလာဟကမြင်းမျိုး၌ဖြစ်၍ ကိုယ်လုံးဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏။ ညိုသောဦးခေါင်းရှိ၏။ ဖြူဆံမြက်နှင့်တူသော လည်ဆံမွေးရှိ၏။ တန်ခိုးဣဒ္ဓိပါဒ်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကောင်းကင်သို့ ပျံသွားနိုင်၏။ ထိုဝလာဟကမြင်းသည် ဟိမဝန္တာမှ ကောင်းကင်ခရီးဖြင့်ပျံ၍ သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့သွားကာ အိုင်ငယ်တို့၌ အလိုလိုပေါက်သော သလေးစပါးကို စားလေ့ရှိ၏။
သီဟိုဠ်ကျွန်းမှ အပြန်တွင် ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသို့ လိုက်လိုသူများရှိသလောဟု သုံးကြိမ်အော်ဟစ်၍ မေးလေ၏။ ကုန်သည်တို့ကြားလျှင် အနားသို့ချဉ်းကပ်၍ “အရှင် .... အကျွန်ုပ်တို့ လိုက်လိုကြပါသည်” ဟု တောင်းပန်လျှင် “ကောင်းပြီ လိုက်ခဲ့ကြ၊ ငါ့ကျော်ပေါ်တက်ကြ”ဟု ပြောလေ၏။ ကုန်သည်တို့သည် တချို့ကျောပေါ် တက်ကြကုန်၏။ တချို့အမြီးကို ဆွဲကြကုန်၏။ တချို့လက်အုပ်ချီကာ ရပ်ကြကုန်၏။ ဝလဟကမြင်းသည် အယုတ်ဆုံး လက်အုပ်ချီနေသူမှစ၍ နှစ်ရာ့ငါးကျိပ်သော ကုန်သည်တို့ကို မိမိ တန်ခိုးအာနုဘော်ဖြင့် ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသို့ဆောင်ယူကာ အသီးအသီး အိပ်အရောက်ပို့ပြီးလျှင် မိမိနေရာသို့ သွားလေ၏။
မယုံသူများ ဘီလူးစား[ပြင်ဆင်ရန်]
ထိုဘီလူးမတို့လည်း တစ်ပါးသော ကုန်သည်တို့ရောက်လာသောအခါ ကျန်ရစ်သောကုန်သည် နှစ်ရာငါးကျိပ်တို့ကို စားကြကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို ခေါ်တော်မူ၍ - “ရဟန်းတို့ .. ငါဘုရား အဆုံးအမကို မလိုက်နာသောသူတို့သည် ဘီလူးမတို့စကားကို နားထောင်ကာ ဘီလူးမတို့စား၍ ပျက်စီးသော ကုန်သည်တို့ကဲ့သို့ ပျက်စီးကြကုန်လတ္တံ့၊ ငါဘုရားအဆုံးအမကို လိုက်နာသောသူတို့သည် ဝလဟက မြင်းမြတ်စကားကို နားထောင်ကာ ဝလာဟက မြင်းမြတ်စကားကို နားထောင်ကာ ဝလာဟကမြင်းမြတ် အာနုဘော်ဖြင့် အိမ်သို့ရောက်၍ ချမ်းသာသော ကုန်သည်တို့ကဲ့သို့ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၍ ချမ်းသာကြကုန်လတ္တံ့” – ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဤဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ လူထွက်လိုသော ရဟန်းသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လေ၏။ တစ်ပါးသော များစွာသော ရဟန်းတို့သည်လည်း သောတာပတ္တိဖိုလ်၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၊ အနာဂါမိဖိုလ်၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌ တည်ကြကုန်၏။
ဇာတ်ပေါင်း[ပြင်ဆင်ရန်]
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန် နှစ်တန်သော ဝတ္ထုတို့ကို အနုသန္ဓေ ဆက်စပ်တော်မူလျက် -
ရဟန်းတို့ -
ထိုအခါ ဝလာဟကမြင်းစကားကို လိုက်နာသော ကုန်သည်နှစ်ရာ့ငါးကျိပ်သည် - ယခုအခါ ဘုရားပရိသတ်။
ဝလာဟကမြင်းသည် - ငါဘုရား ဖြစ်လာပြီ - ဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူသတည်း။
ဆောင်ပုဒ်[ပြင်ဆင်ရန်]
(၁) ငါးအာရုံဖြင့်၊ မူရာဖြင့်၊ တင့်တယ်မိန်းမများ။
(၂) အလိုလိုက်လျက်၊ သီလပျက်၊ ပျက်၏ဥစ္စာများ။
(၃) ဘီလူးမသွင်၊ သူ့လိုအင်၊ ဆွဲငင်သွေးဆောင်ငြား။
ဝလာဟကဇာတ် ပြီး၏။
ကိုးကား[ပြင်ဆင်ရန်]
- ↑ မဟာပညာဗလပဌမကျော်ဦးကြီးဖေ။ ငါးရာငါးဆယ် နိပါတ်တော်စကားပြေ။