ဒုတိယ သဒ္ဓမ္မသမ္မောသသုတ်

ဝီကီပီးဒီးယား မှ

ဒုတိယ သဒ္ဓမ္မသမ္မောသသုတ် သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်သော တရားငါးမျိုးနှင့် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် မကွယ်ပရန် ဖြစ်သော တရားငါးမျိုးတို့ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။[၁]

ဒုတိယ သဒ္ဓမ္မသမ္မောသသုတ်[ပြင်ဆင်ရန်]

ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးမျိုးတို့သည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန်ဖြစ်ကုန်၏။

အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ’

ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းတို့သည် ’[၁]

  • သုတ် ဂေယျ ဝေယျာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန်း ဣတိဝုတ် ဇာတ် အဗ္ဘုတဓမ္မ ဝေဒလ္လဟူသော တရားကိုမသင်ကုန်။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤပဌမသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်သူတစ်ပါးတို့အား မဟောကြားကုန်။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤဒုတိယသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်သူတစ်ပါးကို မပို့ချကြကုန်။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤတတိယသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်ရွတ်ဖတ် (သရဇ္ဈာယ်) ခြင်းကို မပြုကုန်။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤစတုတ္ထသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို စိတ်ဖြင့် အဖန်ဖန်မကြံစည်ကုန်၊ အဖန်ဖန် မသုံးသပ်ကုန်၊ စိတ်ဖြင့် အဖန်ဖန် မဆင်ခြင်ကုန်။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤပဉ္စမသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးမျိုးတို့သည် သူတော်ကောင်းတရား ပျောက်ပျက်ရန် ကွယ်ပရန် ဖြစ်ကုန်၏။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးမျိုးတို့သည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် မကွယ်ပရန်ဖြစ်ကုန်၏။[၁]

အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ’

ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းတို့သည်’[၁]

  • သုတ် ဂေယျ ဝေယျာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန်း ဣတိဝုတ် ဇာတ် အဗ္ဘုတဓမ္မ ဝေဒလ္လဟူသော တရားကိုသင်ကုန်၏။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤပဌမသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်မကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်သူတစ်ပါးတို့အား ဟောကြားကုန်၏။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤဒုတိယသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်မကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်သူတစ်ပါးကို ပို့ချကြကုန်၏။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤတတိယသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရားတည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်မကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို အကျယ် အားဖြင့်ရွတ်ဖတ် (သရဇ္ဈာယ်) ခြင်းကို ပြုကုန်၏။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤစတုတ္ထသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်မကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

  • ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား ရဟန်းတို့သည် နာယူပြီး သင်ယူပြီးသော တရားကို စိတ်ဖြင့် အဖန်ဖန်ကြံစည်ကုန်၏၊ အဖန်ဖန် သုံးသပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် အဖန်ဖန် ဆင်ခြင်ကုန်၏။ [၁]

ရဟန်းတို့ ဤပဉ္စမသဘောတရားသည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်မကွယ်ပရန် ဖြစ်၏။[၁]

ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးမျိုးတို့သည် သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် မကွယ်ပရန်ဖြစ်ကုန်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။[၁]

ကိုးကား[ပြင်ဆင်ရန်]

  1. ၁.၀၀ ၁.၀၁ ၁.၀၂ ၁.၀၃ ၁.၀၄ ၁.၀၅ ၁.၀၆ ၁.၀၇ ၁.၀၈ ၁.၀၉ ၁.၁၀ ၁.၁၁ ၁.၁၂ ၁.၁၃ ၁.၁၄ ၁.၁၅ ၁.၁၆ ၁.၁၇ ၁.၁၈ ၁.၁၉ ၁.၂၀ ၁.၂၁ ၁.၂၂ ၁.၂၃ ၁.၂၄ ၁.၂၅ အင်္ဂုတ္တရနိကာယ်၊ အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော် မြန်မာပြန်၊ ပဉ္စကနိပါတ်၊ ၄-စတုတ္ထပဏ္ဏာသက (စတုတ္ထသုတ်ငါးဆယ်)၊ (၁၆) ၁- သဒ္ဓမ္မဝဂ် ၅ - ဒုတိယ သဒ္ဓမ္မသမ္မောသသုတ်