ကုန္တိနီဇာတ်
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
စတုက္ကနိပါတ် - ၅။ စူဠကုဏာလဝဂ် -(၃၄၃) ကုန္တိနီဇာတ်။ ။ မိမိ သားငယ်တို့အား သတ်ဖြတ်သည့် သူငယ်တို့ကို လက်စားချေ သတ်ဖြတ်စေသော ကြိုးကြာမ အကြောင်း။
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု
[ပြင်ဆင်ရန်]မင်းတမန်လုပ်ရ ကြိုးကြာမ
[ပြင်ဆင်ရန်]နတ်လူတို့ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် ကောသလမင်းကြီး နန်းတော်ဝယ် ကြိုးကြာမ တစ်ကောင်သည် မင်းကြီး၏တမန်သည်အမှုကို ပြုလေ့ရှိ၏။ ထိုကြိုးကြာမကား သားငယ် နှစ်ကောင်တို့လည်း ရှိကုန်၏။
မင်းကြီးသည် ကြိုးကြာမကို မင်းတစ်ပါးထံ အမှာစာပေးပို့ရန် စေလွှတ်လိုက်၏။ ကြိုးကြာမ မရှိခိုက် နန်းတော်၌ သူငယ်တို့သည် ကြိုးကြာငယ် နှစ်ကောင်တို့ကို လက်တို့ဖြင့် နှိပ်စက်၍ သတ်ကုန်၏။ ကြိုးကြာမ ပြန်လာ၍ သားငယ်တို့ကို မမြင်၍မေးရာ ဤသူငယ်တို့ သတ်ကြသည်ဟု ပြောကြကုန်၏။
သားကိုသတ်မှု အတုံ့ပြု
[ပြင်ဆင်ရန်]ထိုအခါ မင်းကြငီးနန်းတော်ဝယ် မွေးထားသော ကျားလည်း ရှိ၏။ ရုန့်ရင်း ကြမ်းတမ်း၏။ အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ထားရ၏။ ထိုသူငယ်တို့သည် ကျားကိုကြည့်ရှုရန် သွားကြကုန်၏။ ကြိုးကြာမလည်း သူငယ်တို့နှင့် အတူတကွ သွားပြီးလျှင် ဤသူငယ်တို့သည် ငါ့သားငယ်တို့ကို သတ်သကဲ့သို့ သေစေမည်ဟု ကြံစည်ကာ သူငယ်တို့ကိုခေါ်၍ ကျားအနီးတွင် ထား၏။ ကျားသည် သူငယ်တို့ကို ဖမ်း၍ ကျွတ်ကျွတ်မြည်အောင် ဝါး၍စားလေ၏။
ကြိုးကြာမသည် ငါ၏ဟိတ်နှလုံး အလိုပြည့်ပြီဟု ပျံသန်းကာ ဟိမဝန္တာသို့ သွားလေ၏။ ထိုအကြောင်းကိုကြားလျှင် ရဟန်းတို့သည် တရားသဘင်၌ စကားစပ်မိ၍ ပြောဆိုနေကြရာ မြတ်စွာဘုရား ကြွလာတော်မူ၍ သိတော်မူလျှင် “ရဟန်းတို့ ... ဤကြိုးကြာမသည် ယခုအခါ၌သာ မိမိသားငယ်တို့ကို သတန်သော သူငယ်တို့ကို ကျားအနီး၌ထား၍ ဟိမဝန္တာသို့ ပျံသွားသည်မဟုတ်၊ ရှေးအခါ၌လည်း ဤနည်းအတူ သွားဖူးပြီ” ဟု မိန့်တော်မူကာ အောက်ပါ အတိတ်ဇာတ်ကို ဆောင်တော်မူသသတည်း။
အတိတ်ဝတ္ထု
[ပြင်ဆင်ရန်]တမန်ပြုငြား မင်းခစား
[ပြင်ဆင်ရန်]လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်ဝယ် ဘုရားအလောင်းသည် တရားသဖြင့် မင်းပြုသည်ရှိသော် ထိုမင်းနန်းတော်၌ ကြိုးကြာမ တစ်ကောင်သည် မင်းကြီး၏ တမန်သည်အမှုကို ပြုလေ့ရှိ၏။ [စကား အလုံးစုံသည် ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထုနှင့် တူပြီ။]
ကြိုးကြာမသည် ကျားကို သူငယ်တို့ကို သတန်စေပြီးလျှင် ယခုအခါ ငါသည် ဤအရပ်၌နေခြင်းငှာ မတ်ကောင်း၊ မင်းကြီးအား ပြောကြား၍ သွားတော့မည်ဟု ကြံစည်ပြီးလျှင် မင်းကြီးထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးကာ -
မင်းကြီးလျှောက်ကြား တောသို့သွား
[ပြင်ဆင်ရန်]“အရှင်မင်းကြီး ... အရှင်တို့ပင် စေခိုင်း၍ မေ့လျော့သဖြင့် အကျွန်ုပ် သားငယ်တို့ကို သူငယ်တို့ သတ်ကြကုန်ပြီ၊ အကျွန်ုပ်လည်း အမျက်ဒေသကို သည်းမခံနိုင်သဖြင့် ထိုသူငယ်တို့ကို သတ်စားသတ်အပ်ပြီ၊ သို့အတွက် ယခုအခါ အကျွန်ုပ်သည် ဤအရပ်၌နေခြင်းငှာ မတ်ကောင်းသွားတော့မည်” ဟု လျှောက်ထား၍ -
“အရှင်မင်းကြီး ... အကျွန်ုပ်တို့မှာ အရှင်းမင်းကြီး နန်းတော်ဝယ် အမြဲမပြတ် ပူဇော်ခြင်းကို ခံယူကာ နေကြရပြီ၊ ယခုအခါ အရှင်မင်းကြီးပင်လျှင် အကျွန်ုပ်၏ နှလုံးမသာယာခြင်း၊ အမှုကို ပြုခဲ့ပြီ၊ ခွင့်ပြုပါ အကျွန်ုပ်သွားတော့မည်” –
ဟု မင်းကြငီးထံ ခွင့်ပန်လေ၏။ မင်းကြီးသည် ကြိုးကြာမ စကားကို ကြားလျှင် -
“ကြိုးကြာမ ... စင်စစ် မိမိသားငယ်တို့ကို သတ်သော သူတစ်ပါးကို မိမိကလည်း တစ်ဖန် သတ်စားသတ်လိုက်ရသည်ရှိသော် ငါသည် သတ်စားသတ်ရပေပြီဟု သိခဲ့၏၊ ဤမျှဖြင့် ထိုရန်သူသည် ငြိမ်းလေ၏၊ သင် မသွားပါလင့်” –
ဟု ကြိုးကြာမ အကျိုးအကြောင်းပြကာ မသွားရန်တားမြစ်လေ၏။ ကြိုးကြာမလည်း မင်းကြီး စကားကို ကြားလျှင် -
“မြတ်သော မင်းကြီး ... အနှိပ်စက်ခံရသူနှင့် နှိပ်စက်သူ နှစ်ယောက်တို့မှာ ချစ်ခြင်းသည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မစေ့စပ်နိုင်ပါ၊ အကျွန်ုပ်၏ စိတ်နှလုံးလည်း မနှစ်သက်ပါ၊ သွားမည်သာတည်း”
ဟု မင်းကြီးအား လျှောက်ထားပြန်၏။ မင်းကြီးလည်း -
“ကြိုးကြာမ ... အနှိပ်စက်ခံရသူနှင့် နှိပ်စက်သူနှစ်ယောက်တို့မှာ ပညာရှိတို့ ဖြစ်ပါမူ ချစ်ခြင်းသည် တစ်ဖန် စေ့စပ်နိုင်ပါ၏၊ သူမိုက်များ ဖြစ်ပါမူ တစ်ဖန်မစေ့စပ်နိုင်ပါ၊ နေသာနေပါ မသွားပါလင့်” –
ဟု ကြိုးကြာမအား ဆုံးမကာ တစ်မြစ်ပြန်၏။ ထိုအခါ ကြိုးကြာမသည် “အရှင်မင်းကြီး ... ဤသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း အကျွန်ုပ်သည် ဤအရပ်တွင် မနေလိုတော့ပါ” ဟု လျှောက်ထား တောင်းပန်ကာ မင်းကြီးကို ရှိခိုး၍ ပျံသန်းကာ ဟိမဝန္တာ အရပ်သို့ သွားလေ၏။
ဇာတ်ပေါင်း
[ပြင်ဆင်ရန်]ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန် နှစ်တန်သော ဝတ္ထုတို့ကို အနုသန္ဓေ ဆက်စပ်တော်မူလျက် -
ရဟန်းတို့ -
ထိုအခါ ကြိုးကြာမသည် - ယခုအခါ ယခုအခါလည်း ကြိုးကြာမ။
သိကြားမင်းသည် - ငါဘုရားဖြစ်လာပြီ -
ဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူသတည်း။
ဆောင်ပုဒ်
[ပြင်ဆင်ရန်](၁) ပညာရှိမှန်၊ မုန်းခဲ့ပြန်၊ တစ်ဖန် စေ့စပ်မြဲ၊
(၂) သူမိုက်တို့အား၊ မုန်းခဲ့ငြား၊ ကွဲပြားကြစမြဲ။
(၃) မုန်းပြီးသူချင်း၊ စေ့စပ်လျင်း၊ ချစ်ခြင်းဖြစ်နိုင်ခဲ။
ကုန္တိနီဇာတ် ပြီး၏။
ကိုးကား
[ပြင်ဆင်ရန်]- ↑ မဟာပညာဗလပဌမကျော်ဦးကြီးဖေ။ ငါးရာငါးဆယ် နိပါတ်တော်စကားပြေ။