အတိမဟန္တကဗဠသိက္ခာပုဒ်
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
အတိမဟန္တကဗဠသိက္ခာပုဒ် (သက္ကစ္စဝဂ်)
ဆွမ်းလုပ် ကြီးမှု
[ပြင်ဆင်ရန်]ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ... ဆွမ်းလုပ်ကို အလွန်ကြီးစွာ လုပ်၍ စားကြကုန်၏၊ ထိုသို့ ဆွမ်းလုပ်ကြီးကြီး လုပ်၍ စားခြင်းကား ပါးစပ်ထဲ၌ မို့မောက် ဖေါင်းပွနေသောကြောင့် အမြင်မတော်လှ၊ လောဘကြီးသကဲ့သို့လည်း ထင်ရ၏၊ သို့ဖြစ်၍ လူတို့ကဲ့ရဲ့သောကြောင့်...[၁]
“နာတိမဟန္တံ ကဗဠံ ကရိဿာမီတိ သိက္ခာ ကရဏီယာ”။ဟု ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူရလေသည်။
မြန်မာပြန်
[ပြင်ဆင်ရန်]ဒေါင်းဥအလား အလွန်ကြီးမားသော ဆွမ်းလုပ်ကို မပြုအံ့”ဟု အလေ့အကျင့်ကို ပြုရမည်။
ဒေါင်းဥသည်ကြီး၏၊ ကြက်ဥသည် သေးငယ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဒေါင်းဥနှင့် ကြက်ဥ ၂-မျိုး၏ အလယ်လောက်ရှိသော ဆွမ်းလုပ်ကို ပြုရမည်ဟု ဆိုလိုသည်၊ ကြီးခြင်းကိုသာ တားမြစ်လိုသောကြောင့် ကြက်ဥလောက် ငယ်သည့်အတွက်ကား အာပတ်မသင့်ပါ၊ [“ကုက္ကုဋဏ္ဍံ အတိခုဒ္ဒကံတိ ဣဒံ အသာရုပ္ပဝသေန ဝုတ္တံ၊ -အတိမဟန္တေဧဝ အာပတ္တီတိ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ”-ဝိမတိ ဋီကာ၊] ဆွမ်းလုပ်မဟုတ်သော သစ်သီး မုံ့ လက်သုပ်စသည်ကား ကြီးသော်လည်း အနာပတ္တိ။
ကိုးကား
[ပြင်ဆင်ရန်]- ↑ အရှင်ဇနကာဘိဝံသ (၁၉၉၆)။ ဘုရားဥပဒေတော်ကြီး။