ဘာရဒွါဇသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

အရှင်ပိဏ္ဍောလဘာရဒွါဇထေရ် ဝံသနိုင်ငံ ကောသမ္ဗီမြို့ ဃောသိတာရုံ ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ်-“ပျိုမျစ်နုနယ် ရဟန်းငယ်တို့ ကာမဂုဏ်တို့၌ မပျော်မြူးကြကုန်ဘဲ သက်ဆုံးတိုင် ဗြဟ္မစရိယကို ကျင့်သုံးနိုင်ခြင်း၏အကြောင်းကို ဥဒေနဘုရင်ကမေးလျှောက်သဖြင့် “ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်အတိုင်း ရဟန်းတော်တို့ မာတုဂါမ အရွယ်အသီးသီးတို့အပေါ် နှလုံးသွင်းစိတ်ထားကြပုံ၊ တပ်မက်မှု လောဘ မဖြစ်အောင် ၃၂-ကောဋ္ဌာသ “ကာယဂတာသတိ” ဆင်ခြင်ပွားများကြပုံ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလကို ပြည့်စုံစွာ ထိန်းသိမ်းဆင်ခြင်နိုင်ကြပုံကို အရှင်ပိဏ္ဍောလဘာရဒွါဇက အကျယ်တဝင့် ရှင်းလင်းဟောကြားတော်မူရာ ဥဒေနဘုရင်က မိမိ၏နန်းတွင်း အတွေ့အကြုံကို ပြန်လည်လျှောက်ထားဝန်ခံပြီး သရဏဂုံခံယူပုံကို ပြဆိုသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ၌ အရှင်ပိဏ္ဍောလဘာရဒွါဇထေရ်နှင့် ဥဒေနဘုရင်တို့ အကြောင်းနှင့် ဖွင့်ဆိုချက်များပါရှိပါသည်။