ဥပတိဿသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

အရှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်က “မိမိအား တစုံတခုသော သတ္တဝါ, သင်္ခါရ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း, တမျိုးတဖုံပြောင်းလဲ၍ ဖြစ်သောကြောင့် သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ ဒေါမနဿ, ဥပါယာသတို့ နည်းနည်းမှမရှိတော့ပုံ”ကို ရဟန်းတို့အား မိန့်ကြားတော်မူရာ အရှင်အာနန္ဒာ၏ မေးလျှောက်ချက်အရ ဘုရားရှင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီး တမျိုးတဖုံပြောင်းလဲဖြစ်သော်လည်း မိမိမှာသောကစသည် မဖြစ်တော့ပုံ၊ ငါ့ရှင်တို့ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော တန်ခိုးအာနုဘော်ကြီးမားတော်မူသော ဘုရားရှင်သော်မှလည်း လွန်တော်မူရချေသေး၏၊ ဘုရားမြတ်စွာ ကြာမြင့်စွာ ဤလောက၌တည်ရှိတော် မူပါမူ လူအပေါင်း၏ စီးပွားချမ်းသာကိုပြုခြင်းငှာ သတ္တလောကကို သနားစောင့်ရှောက် ချီးမြှောက်တော်မူခြင်းငှာ နတ်လူတို့၏ စီးပွားချမ်းသာကိုပြုခြင်းငှာ ဖြစ်ရာ၏-ဟုသာ စိတ်အကြံအစီဖြစ်ရာ၏ဟု မိန့်တော်မူသဖြင့် အရှင်အာနန္ဒာက “အရှင်သာရိပုတ္တရာသည် ကြာမြင့်စွာသောညဉ့်နေ့ပတ်လုံး ငါဟုပြုတတ်သော ဒိဋ္ဌိ, ငါ့ဟာ ငါ့ဥစ္စာဟု ပြုတတ်သော တဏှာ, ကိန်းဝပ်နေသောမာနတို့ကို အကြွင်းမဲ့နှုတ်ပယ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်သာ သောကစသည်တို့ မဖြစ်ပါကုန်”ဟု လျှောက်ထားသည့်သုတ်။