အဝဏ္ဏာရဟသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

(၄)သုတ် ရှိပါသည်။

ဉာဏ်ပညာဖြင့် မစူးစမ်း မဆင်ခြင်ပဲ (၁)ကဲ့ရဲ့ထိုက်သူကို ချီးမွမ်းခြင်း၊ (၂)ချီးမွမ်းထိုက်သူကို ကဲ့ရဲ့ခြင်း၊ (၃) မကြည်ညိုသင့်သောအရာ၌ ကြည်ညိုခြင်း၊ (၄) ကြည်ညိုသင့်သောအရာ၌ မကြည်ညိုခြင်း-ဟူသော တရားလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသူသည် ငရဲ၌ ဖြစ်ရသည်၊ ယင်းတရားလေးပါး၏ ဆန့်ကျင်ဘက် တရားလေးမျိုးနှင့် ပြည့်စုံသူသည် နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ရသည်ဟု ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခအားဖြင့် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

---

-ပထမသုတ်၌ -အထက်သုတ်တော်လာ တရားလေးပါးနှင့် သဒ္ဓါတရားဖြင့် လှူအပ်သော ပစ္စည်းကို ဖျက်ဆီးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊

-ဒုတိယသုတ်၌ -အထက်သုတ်တော်လာ တရားလေးပါးတွင် အမှတ် (၃)တရား၌ ကျောင်း၌ဝန်တိုခြင်း၊ ကျောင်း၌ မက်မောခြင်းကိုလည်းကောင်း၊

-တတိယသုတ်၌ -ဒုတိယသုတ်လာ တရားလေးပါးတွင် လာဘ်၌ ဝန်တိုခြင်းတရားကို လည်းကောင်း၊ လဲလှယ်၍ အာဝါသိက (ကျောင်းထိုင်)ရဟန်း၏ ငရဲသို့ရောက်နိုင်သော အပြစ်ငါးမျိုး၊ နတ်ပြည်သို့ရောက်နိုင်သော တရားငါးမျိုးတို့ကို ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခခွဲခြား၍ ဟောတော်မူသည်။