မဟာရုက္ခသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ ... သီတင်းသုံးတော်မူနေစဉ် အထက်ကိုင်းဖျား ရောက်အောင် ဩဇာကိုဆောင်ယူသော အမြစ်များကြောင့် ကြာရှည်လေးမြင့်စွာ သစ်ပင်တည်နေသကဲ့သို့ ဥပါဒါနိယတရားတို့၌ အဿာဒကို ရှုမှတ်နေသောပုဂ္ဂိုလ်အား တဏှာတိုးပွားလာပုံ၊ တဏှာကြောင့် ဥပါဒါန်ဖြစ်ပုံ-မှ အစပြု၍ ဒုက္ခအစုအဝေး ဖြစ်ပေါ်လာပုံ၊

သစ်ပင်နှင့် သစ်မြစ်တို့ကို ခုတ်ဖြတ်၊ ပြာဖြစ်အောင် မီးရှို့၍ ရေ၌မျောလိုက်သဖြင့် သစ်ပင်၏တည်ရာမရှိတော့သကဲ့သို့ ဥပါဒါနိယတရားတို့၌ အပြစ်ဟုရှုနေသော ပုဂ္ဂိုလ်အား တဏှာချုပ်ပုံမှအစပြု၍ ဆင်းရဲအစုချုပ်ငြိမ်းသွားပုံ-တို့ကို ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ဖွင့်ဆိုချက်များစွာရှိပါသည်။