မဟာကစ္စာနသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

အရှင်ကစ္စာနထေရ် ကောသလနိုင်ငံ ... သီတင်းသုံးတော်မူနေစဉ် “ငါ့ရှင်တို့ ဇာနတာ, ပသတာ, အရဟတာ, သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ငါးဖြာအာရုံ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းကြပ်တည်းသောလူ့ဘဝ၌ သတ္တဝါတို့ကို ကိလေသာတို့ကို သန့်ရှင်းစင်ကြယ်စေနိုင်သော၊ တအုံနွေးနွေး စိတ်မအေးမှု “သောက”၊ ပြောပြောဆိုဆို ငိုယိုမှု “ပရိဒေဝ”တို့ကို လွန်မြောက်စေနိုင်သော ကိုယ် ဆင်းရဲမှု“ဒုက္ခ” စိတ်ဆင်းရဲမှု “ဒေါမနဿ”တို့ကို ချုပ်ငြိမ်းစေနိုင်သော အရိယာမဂ် ဉာဏ်ကို ရစေနိုင်သော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက် မျက်မှောက်ပြုနိုင်သော အနုဿတိ ခြောက်ပါးတို့ကို ပွားများခွင့်ရခြင်းကို လျော်စွာသိမြင်တော်မူခြင်းသည် ရင်သပ်ရှုမောအံ့ဩလောက်ပါပေ၏။ ရှေးကမဖြစ်စဖူး ယခုမှ အသစ်အထူးဖြစ်ပါပေ ၏ဟု သတ္တာနံ ဝိသုဒ္ဓိဓမ္မ (၁) ဗုဒ္ဓါနုဿတိ၊ (၂) ဓမ္မာနုဿတိ၊ (၃) သံဃာနုဿတိ၊ (၄) သီလာနုဿတိ၊ (၅) စာဂါနုဿတိ၊ (၆) ဒေဝတာနုဿတိ-တို့ကို ပွားများပုံနှင့် ရရှိသော အကျိုးအာနိသင်တို့ကို ရဟန်းတို့အား အကျယ်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ဖွင့်ဆိုချက်များရှိပါသည်။