ဘဇိတဗ္ဗာဒိသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

(၁၁-သုတ်)

ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ ... သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ၊ မိစ္ဆာဝါစာ၊ မိစ္ဆာကမ္မန္တ၊ မိစ္ဆာအာဇီဝ၊ မိစ္ဆာဝါယာမ၊ မိစ္ဆာသတိ၊ မိစ္ဆာသမာဓိ၊ မိစ္ဆာဉာဏီ၊ မိစ္ဆာဝိမုတ္တိ-ဟူသော တရား၁၀-ပါးတို့နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို (န ဘဇိတဗ္ဗာ=) မဆည်းကပ်အပ်၊ (န ပယိရုပါသိတဗ္ဗာ) မချဉ်းကပ်အပ်၊ (န ပုဇ္ဇော) မပူဇော်အပ်၊ (န ပါသံသော=) မချီးမွမ်းအပ်၊ (အဂါရဝေါ=) အရိုအသေ မပြုအပ်၊ (အပ္ပတိဿော) မပျပ်ဝပ်အပ် (အလေးအမြတ်မပြုအပ်)၊ (န အာရာဓကော) မနှစ်သိမ့်စေတတ်၊ (န ဝိသုဇ္ဈတိ=) မစင်ကြယ်နိုင်၊ (မာနံ နာဓိဘောတိ=) မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍ မခံစားအပ်နိုင်၊ (ပညာယ န ဝဍ္ဎတိ=) ပညာဖြင့်မတိုးပွားနိုင်၊ (ဗဟုံ အပုညံ ပသဝတိ) များစွာသော မကောင်းမှုသည် တိုးပွား၏။

သမ္မာဒိဋ္ဌိ, သမ္မာသင်္ကပ္ပ, သမ္မာဝါစာ, သမ္မာကမ္မန္တ, သမ္မာအာဇီဝ, သမ္မာဝါယာမ, သမ္မာသတိ, သမ္မာသမာဓိ, သမ္မာဉာဏီ, သမ္မာဝိမုတ္တိ-ဟူသော တရား ဆယ်ပါးရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို(သည်)-(ဘဇိတဗ္ဗော=) ဆည်းကပ်ထိုက်၏၊ (ပယိရုပါသိ တဗ္ဗော=) ချဉ်းကပ်ထိုက်၏။ (ပုဇ္ဇော=) ပူဇော်ထိုက်၏။ (ပါသံသော=) ချီးမွမ်း ထိုက်၏။ (သဂါရဝေါ=) အရိုအသေပြုထိုက်၏၊ (သပ္ပတိဿော=) ပျပ်ဝပ်ထိုက်၏။ အလေးအမြတ်ပြုထိုက်၏။ (အာရာဓကော=) နှစ်သိမ့်စေထိုက်၏၊ (ဝိသုဇ္ဇတိ=) စင်ကြယ်၏။ (မာနံ အဓိဘောတိ=) မြတ်နိုးသည်ဖြစ်၍ ခံစားနိုင်၏၊ (ပညာယဝဍ္ဎတိ=) ပညာဖြင့်တိုးပွား၏။ (ဗဟုံ ပုညံ ပသဝတိ=) ကောင်းမှုကုသိုလ်များစွာ တိုးပွား၏ဟု ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခအားဖြင့် ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

ကဏှပက္ခသုတ်, သုက္ကပက္ခသုတ်

၁။ န ဘဇိတဗ္ဗသုတ် -ဘဇိတဗ္ဗ

၂။ န ပရိယုပါသိတဗ္ဗသုတ် -ပရိယုပါသိတဗ္ဗ

၃။ န ပုဇ္ဇသုတ် -ပုဇ္ဇ

၄။ န ပါသံသသုတ် -ပါသံသံ

၅။ အဂါရဝသုတ် -သဂါရဝ

၆။ အပ္ပတိဿသုတ် -ပတိဿ

၇။ န အာရာဓကသုတ် -အရာဓကသုတ်

၈။ နဝိသုဇ္ဇတိသုတ် -ဝိသုဇ္ဇတိ

၉။ မာနံ နာဓိဘောတိ -မာနံ အဓိဘောတိ

၁၀။ န ပညာယဝဍ္ဎတိ -ပညာယ ဝဍ္ဎတိ

၁၁။ ဗဟုံအပုညံပသဝတိ -ဗဟုံ ပုညံ ပသဝတိ