ဗာဠိသိကောပမသုတ်
| ပိဋကတ် သုံးပုံ |
|---|
| ဝိနယပိဋက |
| သုတ္တန်ပိဋကတ် |
| အဘိဓမ္မာပိဋကတ် |
[၁] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူနေစဉ် ငါးမျှားချိတ်၌ တတ်ထားသော ငါးစာကို မြို့မိသော ငါးဥပမာဖြင့် ဣဋ္ဌ၊ ကန္တ၊ မနာပ၊ ပိယရူပ၊ ကာမူပသံဟိတ၊ ရဇနီယဖြစ်သော ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တို့ဖြင့်သိအပ်သော ဗဟိဒ္ဓါယတန ခြောက်ပါးတို့ကို လွန်လွန်ကဲကဲ နှစ်သက်ချီးမွမ်း တဏှာဖြင့်သက်ဝင် မျိုသိပ်ပြီးဆုံးစေသော ရဟန်းသည် အကျိုးမဲ့သို့ရောက်သူ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သူ၊ မာရ်မင်း၏ အလိုရှိတိုင်း အပြုခံရသူဖြစ်ပုံ၊ ထိုသို့မဟုတ်သော မနှစ်သက်၊ မချီးမွမ်း၊ မတပ်မက်သောရဟန်းသည် အကျိုးမဲ့သို့ မရောက်သူ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့မရောက်သူ၊ မာရ်မင်း၏ အလိုရှိတိုင်း အပြုမခံရသူဖြစ်ပုံကို ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခဒေသနာတော်ဖြင့် ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ [၂]
ကိုးကား[ပြင်ဆင်ရန်]
- ↑ -သံ၊၂၊၃၆၈-၉။ သံ၊မြန်၊၂၊၃၆၄-၅။ -သံယုတ္တနိကာယ၊ သဠာယတနဝဂ္ဂ၊ ၁-သဠာယတနသံယုတ္တ။ (၁၈) ၃-သမုဒ္ဒဝဂ္ဂ၊ တတိယသုတ်။
- ↑ ပခုက္ကူမြို့ မဟာဝိသုတာရာမတိုက်၊ သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ၊ B.A (ဝိဇ္ဇာဂုဏ်ထူး-သီရိလင်္ကာ)၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဘဒ္ဒန္တ ကေလာသမဟာထေရ် တိပိဋကသူစိကျမ်း နှင့် နိုင်ငံတော်ပရိယတ္တိသာသနာ့ တက္ကသိုလ် (ရန်ကုန်) ဒုတိယပါမောက္ခချုပ်၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဘဒ္ဒန္တကုမာရထေရ် တိပိဋက သုတ္တသူစိ ဝိဘာဝိနီ