ပုပ္ဖသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ် “ငါဘုရားသည် လောကနှင့် ဘယ်အခါမှ ငြင်းခုံတော်မမူ၊ လောက သည်သာ အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ, အသုဘဟု ဟောကြားတော်မူသော ဘုရားနှင့် ငြင်းခုံနေ၏။

= လောက၌ ပညာရှိတို့သည် ခန္ဓာတစ်ပါးစီကို နိစ္စသဘော, ဓုဝသဘော, သဿတသဘော, အဝိပရိမာဏသဘောမရှိဟု သမုတ်အပ်၏၊ ငါဘုရားသည်လည်း ထိုကဲ့သို့ပင် ဟောတော်မူ၏။

= လောက၌ ပညာရှိတို့သည် ခန္ဓာတစ်ပါးစီကို အနိစ္စသဘော, ဒုက္ခသဘော, ဝိပရိဏာမသဘောရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်၏။ ငါဘုရားသည်လည်း ထိုကဲ့သို့ ပင် ဟောကြားတော်မူ၏။

= လောက၌ရှိသော ခန္ဓာငါးပါးဟူသော လောကသဘာဝကို ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏။ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိမြင်တော်မူ၏။ ထိုသို့ ထိုးထွင်း၍ သိမြင်တော်မူခြင်းကြောင့် ဟောကြားသိစေတော်မူ၏။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ ဝေဖန်၍ဟောကြားတော်မူ၏။ ထင်ရှားအောင် ဟောကြားတော်မူ၏။ ထိုသို့ အမျိုးမျိုးသောနည်းအားဖြင့် ခွဲခြမ်းစိတ် ဖြာဝေဘန်၍ အသေးစိတ် ဟောကြားတော်မူသော်လည်း မသိတတ်သော ဉာဏ် ပညာမျက်လုံးမရှိသော မသိမမြင်သော မိုက်ကန်းသောပုထုဇဉ်ကို ငါဘုရား အဘယ်သို့ တတ်နိုင်ပါမည်နည်း။

= ရေ၌ပေါက်သော, ရေထဲ၌ကြီးပွားသော, ရေကိုကျော်တက်၍တည်သော ကြာပန်းအမျိုးမျိုးသည် ရေဖြင့်မလိမ်းကျံ မငြိကပ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ လောက၌ မွေးဖွားသော, လောက၌ကြီးပွားသော မြတ်စွာဘုရားသည် လောကနှင့် မလိမ်းကျံ မငြိကပ် မတွယ်တာဘဲ လောကကို လွှမ်းမိုး၍ နေတော်မူ၏-ဟု ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ ဝေဖန်တော်မူ၍ ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။