ပရိယာယသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် သာဝတ္ထိမြို့တွင်းသို့ ဆွမ်းခံမဝင်မီ တိတ္ထိတို့၏ကျောင်းသို့ရောက်လာသော ရဟန်းတော်တို့အား တိတ္ထိတို့က “ပညာယ ဒုဗ္ဗလီကရဏ၊ စိတ္တဿ ဥပက္ကိလေသဖြစ်သော နီဝရဏတရားငါးပါးကိုပယ်စွန့်ရန် ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးကို မှန်ကန်စွာ ပွားများရန် တပည့်တို့အား ဟောကြားပုံ၊ ရဟန်းဂေါတမနှင့်မိမိတို့ ဓမ္မဒေသနာ အနုသာသနီ ထူးခြားကွဲလွဲမှုမရှိ တူနေကြကြောင်း ပြောကြသည်ကို ရဟန်းတော်များ က မနှစ်သက်သော်လည်း မနှစ်သက် မတားမြစ်ကြပြီး ပြန်လာကြကာ အကြောင်းစုံကို ဘုရားရှင်အား လျှောက်ထားကြပါသည်။

ဘုရားရှင်က “နီဝရဏ ၁၀-ပါး၊ ဗောဇ္ဈင် ၁၄-ပါးရှိပုံကို မေးမြန်းလျှင်ဘုရားရှင်, ဘုရားရှင်၏တပည့် ဘုရားရှင်ထံမှ ကြားနားဖူးသည့်ပုဂ္ဂိုလ်မှတစ်ပါး ကျန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ပြည့်ပြည့်စုံစုံ မဖြေနိုင်ပုံကို မိန့်ကြားတော်မူပြီး နီဝရဏတရား ၁၀-ပါး၊ ဗောဇ္ဈင် ၁၄-ပါးရှိပုံအကျယ်ကို ရဟန်းတို့အား ဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ မှတ်သားဖွယ် အကျယ်ဖွင့်ဆိုချက်များ ရှိပါသည်။