ကမ္မသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

အပြစ်ရှိသော ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ, မိစ္ဆာအယူ-ဟူသော တရားလေးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ဗာလ, အဗျတ္တ-ဖြစ်သော သူယုတ်မာသည် (မိမိ၏ ကုသိုလ်မူလကို) တူးဖြို ဖျက်ဆီး၍ မိမိကိုယ်ကို ဆောင်သူ၊ မကောင်းမှုများစွာ ပွားသူ၊ အပြစ်ရှိသူ၊ ပညာရှိတို့ ကဲ့ရဲ့အပ်သူ အကုသိုလ်များစွာကို ပွားများသူဖြစ်၏။

အပြစ်ကင်းသော ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ, သမ္မာအယူ-ဟူသော တရား လေးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ပဏ္ဍိတ, ဗျတ္တဖြစ်သော သူတော်ကောင်းသည် (မိမိ၏ ကုသိုလ်မူလကို) မတူးဖြို, မဖျက်ဆီးပဲ မိမိကိုယ်ကို ဆောင်သူ၊ အပြစ်မရှိသူ, ပညာရှိတို့ မကဲ့ရဲ့အပ်သူ, ကုသိုလ်ကောင်းမှုများစွာ ပွားများသူ ဖြစ်၏-ဟု ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခအားဖြင့် ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။