မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

ရင်မေ

ဝီကီပီးဒီးယား မှ
(Yin May မှ ပြန်ညွှန်းထားသည်)
သီရိပျံချီ ဒေါက်တာ ဒေါ်ရင်မေ

သီရိပျံချီ ရင်မေ FRCS FRCP FRCOG (စက်တင်ဘာ ၁၉၀၀ – ၂၉ စက်တင်ဘာ ၁၉၇၈) သည် မြန်မာ သမားတော် နှင့် ဆရာမ တဦး ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပထမဆုံး သားဖွားမီးယပ် အထူးကု ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီး ဗြိတိသျှဘားမား တွင် Caesarian ခွဲစိတ်ကုသမှုကို ပထမဆုံးလုပ်ဆောင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူမသည် May's disease ဟုခေါ်သော amoebic vaginitis ဆိုင်ရာ သုတေသနကြောင့်လည်း လူသိများသည်။

ရင်မေသည် ဂျပန်ခေတ် တွင်း အဓိက သားဖွားဆေးရုံ (၁၉၄၂-၁၉၄၅) ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး စစ်အတွင်း ဆေးနှင့် သူနာပြုကျောင်း (၁၉၄၃-၁၉၄၅) ကို ပူးတွဲတည်ထောင်ခဲ့သည်။ စစ်ကြီးအပြီးတွင် Lady Dufferin သားဖွားဆေးရုံတွင် 1946 ခုနှစ်မှ 1959 ခုနှစ်အထိလည်းကောင်း၊ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ဆေးပညာဌာန၏ သားဖွားမီးယပ်ဌာနအကြီးအကဲအဖြစ် 1947 ခုနှစ်မှ 1959 ခုနှစ်အထိ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ပါသည်။ သူမ၏ ခေါင်းဆောင်မှုအောက်တွင် Dufferin ဆေးရုံ သည် 1957 ခုနှစ်တွင် Royal College of Obstetricians and Gynecologists အသိအမှတ်ပြုသားဖွားဆေးရုံဖြစ်လာခဲ့သည်။

ငယ်စဉ်ဘဝနှင့် ပညာရေး

[ပြင်ဆင်ရန်]

ရင်မေကို ၁၉၀၀ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလတွင် ဗြိတိသျှမြန်မာပြည် ပြည်မြို့ တွင် [note ၁] မွေးဖွားခဲ့သည်။ ဖခင် ဦးကျော်သည် ထိုအချိန်က ပြည်မြို့ ဒုကော်မရှင်နာ၊ [၁] [၂] ကိုလိုနီခေတ် အုပ်ချုပ်မှုတွင် အလယ်အလတ်အဆင့် အရာရှိဖြစ်ခဲ့ကာ ၁၉၄၀ ခုနှစ်များအစောပိုင်းတွင် ပြည်ထဲရေးနှင့် ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ [၃] မွေးချင်း အကို သိန်းကျော် တယောက်ရှိသည်။ [၄]

ရန်ကုန်ကောလိပ် တွင် နှစ်နှစ်ကြာပြီးနောက် ၁၉၁၉ ခုနှစ်တွင် ကတ္တားတက္ကသိုလ်တွင် ဆေးပညာသင်ကြားခဲ့ပြီး ၁၉၂၅ ခုနှစ်တွင် MB (ရောဂါဗေဒဆိုင်ရာ ရွှေတံဆိပ်) ဖြင့် ဘွဲ့ရခဲ့သည်။ [၁] [၂] ထို့နောက် ၁၉၂၆ ခုနှစ်တွင် သားဖွားမီးယပ်နှင့် သားဖွားမီးယပ်ပညာဘွဲ့လွန်ဘာသာရပ်အတွက် ယူကေသို့ မထွက်ခွာမီ ရန်ကုန်ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီး တွင် တစ်နှစ်တာဝန် ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ 1927 ခုနှစ်တွင်သူမသည် အင်္ဂလန်တော်ဝင်ဆရာဝန်များကောလိပ်နှင့်အင်္ဂလန် တော်ဝင်ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များ ကောလိပ်တို့မှသူမ၏ LRCP နှင့် MRCS အသိအမှတ်ပြုလက်မှတ်များကိုရရှိခဲ့သည်။ နောက်ထပ် နှစ်နှစ်လေ့ကျင့်ပြီးနောက် သူမသည် FRCS ပညာသင်ဆု (မီးယပ်ဗေဒအထူးပြု) ကို 1929 ခုနှစ်တွင် Edinburgh တော်ဝင်ကောလိပ် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်များ မှ ရရှိခဲ့ပြီး [၅] သမိုင်းတွင် ဒုတိယမြောက် မြန်မာအမျိုးသမီး FRCS ဖြစ်လာခဲ့သည်။ [၂] သူမသည် Dublin (1929) နှင့် Vienna (1930) တို့တွင် ခေတ္တမျှ နေထိုင်ပြီးနောက် ၁၉၃၀ ခုနှစ်တွင် ရန်ကုန်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ [၅]

အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း

[ပြင်ဆင်ရန်]
Lady Dufferin သားဖွားဆေးရုံ၊ ယခုအခါ ရန်ကုန်ဗဟိုအမျိုးသမီးဆေးရုံကြီး ဟု လူသိများသည်။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မတိုင်မီ

[ပြင်ဆင်ရန်]

ရန်ကုန်သို့ ပြန်ရောက်သောအခါ [၅] သည် ၁၉၃၀ ခုနှစ်တွင် Lady Dufferin သားဖွားဆေးရုံ ၏ လက်ထောက်ဆေးရုံအုပ်အဖြစ် စတင်ခဲ့သည်။ ဆေးရုံကြီးတစ်ခု၏ လက်ထောက်အကြီးအကဲအဖြစ် သူမသည် ကိုလိုနီခေတ်က ရန်ကုန် (ရန်ကုန်) တွင် အဓိက တည်ရှိသော နိုင်ငံခြားဖွား သမားတော်များနှင့် အထူးကုဆရာဝန်ကြီးများ ပါဝင်သော သေးငယ်သော ကိုလိုနီခေတ် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အသိုက်အဝန်း၏ အထက်ပိုင်းသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ [၆] (1930-1936 ဆေးရုံတွင် သူမ၏အထက်အရာရှိနှစ်ဦး (၁၉၃၀-၁၉၃၆) မှာ ဗြိတိသျှ IMS အရာရှိများဖြစ်သည်- Lt. Col. ST Crump (1930–1931) နှင့် Lt. Col. ML Treston (1931-1936)။ [note ၂] )

ရင်မေသည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ခေတ်မီ သားဖွားမီးယပ်နှင့် မီးယပ်ကုသရေး (OG/OBGYN) အလေ့အကျင့်များ တိုးချဲ့ရာတွင် အရေးပါသော၊ သူမသည် နိုင်ငံအတွင်း Caesarian အပိုင်း ကို ပထမဆုံးလုပ်ဆောင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ [၅] သူမသည် ရန်ကုန်ဆေးကောလိပ် တွင် သားဖွားမီးယပ် ပရိုဂရမ်ကို စတင်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပထမဆုံးသော MBBS ဘွဲ့ရများကို မီးယပ်သားဖွား ဘာသာရပ်ဖြင့် အထူးပြု၍ [၂] နှင့် 1937 ခုနှစ်တွင် မြန်မာဘာသာဖြင့် အဓိကသင်ကြားပေးသော ပထမဆုံး သားဖွားဆရာမများအတွက် သားဖွားမီးယပ် သင်တန်းကျောင်းကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ [၂] [၅] သူမသည် တစ်ချိန်လုံး ထိုပညာရပ် နယ်ပယ် အတွက် ပေး‌ဆပ်ခဲ့သည်။ 1937 ခုနှစ်တွင် သူမသည် May's disease ဟုအမည်ပေးထားသော amoebic vaginitis အကြောင်း အိန္ဒိယဆေးဘက်ဆိုင်ရာပြန်တမ်း တွင် အကျော်ကြားဆုံးသုတေသနစာတမ်းကို ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ [၅]

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တွင်း ကာလ

[ပြင်ဆင်ရန်]
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး ရန်ကုန်

ရင်မေသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း (၁၉၄၂-၁၉၄၅) အတွင်း မြန်မာနိုင်ငံ၏ အဓိကသားဖွားဆေးရုံကို တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ရသည်။ [၇] ဂျပန်တို့၏ ၁၉၄၁ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ ၂၅ ရက် လေကြောင်းမှ ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် Dufferin ဆေးရုံပျက်ဆီး သွားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ [၈] Dufferin မှ လူနာများကို ရန်ကုန်ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီး သို့ ရွှေ့ပြောင်းပေးခဲ့ရသော်လည်း ဂျပန်ဘုရင့်တပ်မတော်မှ [၈] ဆေးရုံကို ဂျပန်သီးသန့်အသုံးပြုရန် ၁၉၄၂ ခုနှစ် မတ်လတွင် သိမ်းယူခဲ့ပြီး ဂျပန်မဟုတ်သူများကို ဆေးရုံပေးမတက်ခဲ့ပေ။ [၉] ထို‌ဆေးရုံ၏ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာဝန်ထမ်း အများစုလည်း ထွက်ပြေးခဲ့ကြသဖြင့် ဝန်ထမ်း အင်အားနည်းပါးနေသည်။ ရင်မေ ကိုယ်တိုင်လည်း ၁၉၄၂ ခုနှစ်အစောပိုင်းတွင် ခင်ပွန်း မင်းစိန် နှင့် ၎င်းတို့၏သားငယ်နှင့်အတူ အထက်မြန်မာပြည်သို့ စစ်ဘေးရှောင် ခဲ့သည်။ [note ၃] သို့သော် ကိုယ်ဝန် ရှိလျှက်နှင့် မိသားစုကို ခွဲခွာပြီး တကိုယ်ထည်း ရန်ကုန်သို့ ပြန်လာခဲ့သည် c. 1942 ။ [note ၄] ထို့နောက် သားဖွားယူနစ် အကြီးအကဲအဖြစ် ဒေါက်တာ ဘသန်း တည်ထောင်သည့် ယာယီဆေးရုံဖြစ်သည့် BIA ဆေးရုံတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ [၁၀]

အကြီးဆုံး စိန်ခေါ်မှုအဖြစ် မီးယပ်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းမရှိခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က အတွေ့အကြုံနုသေးသည့် ဒေါက်တာ ကြည်ပေါ နှင့် သူနာပြုဆရာမလေး တစ်ဦးသာ ခန့်ထားနိုင်ခဲ့သည်။ [၇] ကိုယ်ဝန်ဆောင် ရင်မေသည် မောပန်းလွယ်သော်လည်း ဆေးရုံတွင် နာရီပေါင်းများစွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သလို၊ ကိုယ်တိုင် မီးဖွားပြီး နောက်ညမှာပင် လူနာ့ အသက်ကယ်ဖို့ အလုပ်ပြန်ဆင်းခဲ့သည်။ [note ၅] ၁၉၄၂ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းတွင် တာမွေမြို့နယ် တွင် သားဖွားဆေးရုံကို ထူထောင်နိုင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ထူးချွန်သော ခွဲစိတ်ဆရာဝန်နှင့် ပါမောက္ခဖြစ်လာမည့် ဒေါက်တာကြည်ပေါ သည် ၎င်း၏လက်ထောက်အဖြစ် ပါဝင်ခဲ့သည်။ [၁၁] ထိုသားဖွားဆေးရုံသည် မိခင်လောင်း အများအပြား အားထားရာ ဖြစ်လာပြီး မျိုးဆက်သစ် လူငယ်သမားတော်များနှင့် သူနာပြုများစွာအတွက်လည်း သင်ကြားရေးကွင်း ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ရင်မေ သည် Dr. ဘသန်းနှင့် အက်စ်ဆန် တို့နှင့်အတူ စစ်အတွင်း ဆေးနှင့် သူနာပြုကျောင်းများ ပူးတွဲတည်ထောင်ခဲ့ကြသည်။ သုံးယောက်လုံးက ကြီးကြပ်ပြီး စာမေးပွဲများကိုလည်း စစ်ပေးခဲ့သည်။ [၁၂]

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်လွန်

[ပြင်ဆင်ရန်]
လမ်းမတော် ကျောင်းဝင်း၊ ဆေးပညာ၊ ရန်ကုန်၊ အခု ဆေးတက္ကသိုလ် ၁၊ ရန်ကုန်

စစ်ကြီးအပြီးတွင် သူမသည် နိုင်ငံ‌ကျော် မီးယပ်သားဖွား ဆိုင်ရာ သမားတော် နှင့် ဆရာမ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၁၉၄၆ ခုနှစ်မှ ၁၉၅၉ ခုနှစ်အထိ ပြန်လည်တည်ဆောက်ထားသော Dufferin ဆေးရုံ၏ အကြီးအကဲအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ဆေးပညာဌာန၏ သားဖွားမီးယပ်ဌာန အကြီးအကဲအဖြစ်လည်း ၁၉၄၇ ခုနှစ်မှ ၁၉၅၉ ခုနှစ်အထိ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ [၂] [၅] 1946 နှင့် 1948 ခုနှစ်ကြားတွင် Dufferin ၏ အကြီးအကဲ (ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ကြီးကြပ်ရေးမှူး) အဖြစ်လည်း ကိုလိုနီခေတ် အရပ်ဘက်ရေးရာဝန်ဆောင်မှု Burma (CAS-B) ဟုခေါ်သော ကိုလိုနီခေတ် အုပ်ချုပ်မှုတွင် ဗမာ့ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အရာရှိ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မြန်မာ့မီးယပ်ဆရာဝန် များအတွက် ပြည်တွင်းတွင် တော်ဝင်ကောလိပ် က အသိအမှတ်ပြု ဆေးရုံရှိခြင်း သည် FRCOG ပညာသင်ဆုရရန် ပိုလွယ်စေမည် ဖြစ်သောကြောင့် ၁၉၅၇ ခုနှစ်တွင် သားဖွားမီးယပ်အထူးကု တော်ဝင်ကောလိပ် မှ သင်ကြားရေးဆေးရုံအဖြစ် Dufferin ဆေးရုံကို အသိအမှတ်ပြုရေးသည် သူမတာဝန် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ [၁၃] ထိုအတောအတွင်းရင်မေသည်လည်း ၁၉၅၇ ခုနှစ်တွင် FRCOG ဖြစ်လာခဲ့သည်။ [၁၃] ၎င်းသည် သူမ၏ တတိယဘွဲ့ဖြစ်သည်။ သူမသည် 1954 ခုနှစ်တွင် Royal College of Physicians, Edinburgh မှ FRCP ဖြစ်လာခဲ့သည်။ [၂] [၅] သူမသည် မတူညီသော ပညာရပ်သုံးခုတွင် ဘွဲ့ရရှိသည့် ပထမဆုံး မြန်မာလူမျိုးဖြစ်ခဲ့ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင် ခေတ်မီဆေးပညာရှေ့ဆောင်များထဲမှ [၂] တဦးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရပါသည်။ [note ၆]

ပါမောက္ခ ရင်မေသည် ၁၉၅၉ ခုနှစ်တွင် အငြိမ်းစားယူခဲ့သော်လည်း ဆက်လက်လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ သူမသည် မြန်မာနိုင်ငံ သုတေသန အသင်း ၏ အမှုဆောင် ကော်မတီဝင်လည်းဖြစ်သည်။ [၅] ၁၉၇၈ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် ရန်ကုန်မြို့၌ ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မင်းစိန်သည် ခြောက်ပတ်အကြာ ၁၉၇၈ [၂] နိုဝင်ဘာလ ၉ ရက်နေ့တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ ထမ်းဆောင်ခဲ့သော နိုင်ငံ့တာဝန်များ အတွက် ၁၉၄၉ ခုနှစ်တွင် သီရိပျံချီ ဘွဲ့ကို ချီးမြှင့်ခံရသည်။ [၂] [၅]

ကိုယ်ပိုင်ဘဝ

[ပြင်ဆင်ရန်]

ရင်မေသည် IMS ဗိုလ်ကြီး ဒေါက်တာ မင်းစိန် နှင့် လက်ထပ်ခဲ့သည်။ [၁၄] 1936 ခုနှစ်တွင် မင်းစိန် [၅] [၁၅] BMS [၂] (မြန်မာ IMS) ဒုတိယ ဗိုလ်မှူးကြီး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မင်းစိန်သည် ၁၉၄၂ မှ ၁၉၄၆ ခုနှစ်အထိ ဗြိတိသျှ [၁၄] တပ်ဖွဲ့တွင် အမှုထမ်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ ဇနီးမောင်နှံတွင် သား အစာအိမ်ရောဂါ အထူးကု ဒေါက်တာ သိန်းထွဋ် နှင့် သမီးတဦး ရှိသည်။ [၂] [၄] [note ၇] မွေးစားသား မြသိန်းဟန် သည်လည်း နောင်တွင် မြန်မာ့တပ်မတော် ဆေးတပ်၏ ဒါရိုက်တာ ဗိုလ်မှူးချုပ် ဒေါက်တာ ဖြစ်လာခဲ့သည် ။ [၁၆] [၁၇]

မှတ်စုများ

[ပြင်ဆင်ရန်]
  1. ↑ The web page of (Myanmar Medical Association, OG Society) says that she was born in September 1890. But the year is a typographical error. (Who's Who in Burma 1961: 103) and (Tin Naing Toe 2011) both say she was born in 1900. (MMA OG) itself says she graduated from high school in 1917, which would make her 27 years old if she was born in 1890.
  2. ↑ (Tin Naing Toe 2011) says her superior at Dufferin was [Lt.] Col. [M.L.] Treston. Per (BMJ 1970: 369), Treston became head of Dufferin only in 1931, succeeding Lt. Col. Stanley Trefusis Crump.
    (BMJ 1970: 369): Col. Maurice Lawrence Treston CBE, FRCS, FRCOG, IMS (9 February 1891–14 April 1970) was the Superintendent of the Dufferin Hospital from 1931 to 1941, and the Inspector General of Civil Hospitals from 1941 to 1942 (until the Japanese invasion). (Civil List 2014: 2, 55): Treston became a colonel in 1941, and served as the highest ranking health official in the exile government of British Burma in Simla during World War II.
  3. ↑ (Maung Wa 2009: 121–122, 213–214): Yin May, her husband Maj. Min Sein and their son Thein Htut were in Mandalay on 25 March 1942. Her father U Kyaw, the writer Theippan Maung Wa's boss, was in Maymyo, the summer capital of the colonial administration.
  4. ↑ (Maung Wa 2009: 150): Yin May was in Indaw on 17 April 1942 without her family, and Min Sein sent her brother Thein Kyaw to fetch her. (Myint Swe 2014: 98): She gave birth to a baby in late 1942 in Rangoon as a single mother; her husband by then was in India.
  5. ↑ (Myint Swe 2014: 98–99): She needed to perform a craniotomy on the skull of the dead baby inside the mother's womb in order to save the mother. Since no one at the hospital could perform the surgery, Yin May went to the hospital on a trishaw with a gas lamp to navigate the dark lightless streets.
  6. ↑ (Tin Naing Toe 2011): Dr. Saw Sa was the first Burmese FRCS fellow. Dr. Yin May was the first Burmese to achieve UK fellowships in three different disciplines. The first Burmese woman to receive an MBBS degree was an ethnic Karen named Dr. Sein Shin, who died shortly after receiving the degree; the first practicing Burmese female MBBS was Dr. May Su.
  7. ↑ (Singh 1991: 166): Thein Htut FRCP FRCPEdin FRACP was born on 2 June 1939.

ကိုးကား

[ပြင်ဆင်ရန်]
  1. ↑ ၁.၀ ၁.၁ Who 1961: 103
  2. ↑ ၂.၀၀ ၂.၀၁ ၂.၀၂ ၂.၀၃ ၂.၀၄ ၂.၀၅ ၂.၀၆ ၂.၀၇ ၂.၀၈ ၂.၀၉ ၂.၁၀ ၂.၁၁ Tin Naing Toe 2011
  3. ↑ Maung Wa 2009: 213
  4. ↑ ၄.၀ ၄.၁ Maung Wa 2009: 215
  5. ↑ ၅.၀၀ ၅.၀၁ ၅.၀၂ ၅.၀၃ ၅.၀၄ ၅.၀၅ ၅.၀၆ ၅.၀၇ ၅.၀၈ ၅.၀၉ ၅.၁၀ (Myanmar Medical Association, OG Society)
  6. ↑ Myint Swe 2014: xi–xii
  7. ↑ ၇.၀ ၇.၁ Myint Swe 2014: 98
  8. ↑ ၈.၀ ၈.၁ Leigh 2014: 82
  9. ↑ Myint Swe 2014: xii
  10. ↑ Myint Swe 2014: xiii
  11. ↑ Myint Swe 2014: 99
  12. ↑ Myint Swe 2014: 105–106
  13. ↑ ၁၃.၀ ၁၃.၁ Kyu Kyu Swe 2008: 20–23
  14. ↑ ၁၄.၀ ၁၄.၁ RCP Vol. VII: 402
  15. ↑ (RCP 1954: 104) and (RCP 1957: 107)
  16. ↑ Yay 2018
  17. ↑ Victoria Hospital Surgery 2020

ကျမ်းကိုးစာရင်း

[ပြင်ဆင်ရန်]
  • Col. M.L. Treston, CBE, FRCS, FRCOG, IMS၊ 9 May 1970
  • Civil List for Burma -- 1 September 1942 (PDF)၊ 2014
  • To Keep Alive Forever, Our Cherished Memories (PDF)၊ 2009[လင့်ခ်သေ]
  • The Evacuation of Civilians from Burma: Analysing the 1942 Colonial Disaster၊ 2014
  • Wartime in Burma: A Diary, January to June 1942။ 2009။ |archive-url= က |archive-date= ကို လိုအပ်သည် (အကူအညီ) တွင် မူရင်း |archive-url= က |url= ကို လိုအပ်သည် (အကူအညီ) အား မော်ကွန်းတင်ပြီး။
  • Professor Daw Yin May: Mother of Obstetrics and Gynaecology of Myanmar၊ 7 May 2021 တွင် မူရင်း အား မော်ကွန်းတင်ပြီး၊ 8 July 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး
  • The Japanese Era Rangoon General Hospital: Memoir of a Wartime Physician၊ Yangon၊ 2014၊ |archive-url= က |archive-date= ကို လိုအပ်သည် (အကူအညီ) တွင် မူရင်း |archive-url= က |url= ကို လိုအပ်သည် (အကူအညီ) အား မော်ကွန်းတင်ပြီး
  • Who Is Who in Burma၊ 1961
  • List of the Fellows and Members of the Royal College of Physicians of London၊ London၊ 1954
  • List of the Fellows and Members of the Royal College of Physicians of London၊ London၊ 1957
  • Austral-Asian Who's Who, 1991၊ 1991
  • ခေတ်မီ ခွဲစိတ်သားဖွားစနစ်စတင်ကျင့်သုံးသူ သီရိပျံချီ ဒေါက်တာ ဒေါ်ရင်မေ၊ 30 October 2011၊ 26 April 2022 တွင် မူရင်း အား မော်ကွန်းတင်ပြီး၊ 30 June 2022 တွင် ပြန်စစ်ပြီး
  • Thiri Pyanchi Min Sein
  • History of University of Medicine 1, Yangon၊ 13 July 2020 တွင် မူရင်း အား မော်ကွန်းတင်ပြီး၊ 11 July 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး
  • Surgery၊ 2 August 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး
  • Agony to Agony: Part One: in Search of Tranquility၊ 2018
"https://my.wikipedia.org/w/index.php?title=ရင်မေ&oldid=831036" မှ ရယူရန်