ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇက

အရှင်ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇကထေရ် သည် ဗုဒ္ဓသာသနာတော်တွင် ထင်ရှားသော ရဟန္တာတစ်ပါးဖြစ်ပြီး ရှေးဘဝက ပြုခဲ့သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ၏ အကျိုးဆက်ကို ဖော်ပြထားသည်။ အပဒါန်ပါဠိတော်နှင့် အပဒါန် အဋ္ဌကထာတို့တွင် အကျယ်တဝင့် ဖော်ပြပါရှိသည်။

သိခီမြတ်စွာဘုရားလက်ထက်

ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇကထေရ်လောင်းသည် ရှေးဘဝတစ်ခုတွင် နတ်သားတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။ တစ်နေ့သောအခါ နတ်သားသည် မိမိ၏ နတ်ဘုံမှ ကက္ကာရုပန်း (အချို့ကျမ်းများတွင် ကံကရာပန်းဟုလည်း ဖော်ပြသည်) ကို ယူဆောင်လာပြီး သိခီမြတ်စွာဘုရားအား ဆက်ကပ်လှူဒါန်းပူဇော်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ စေတနာသဒ္ဓါထက်သန်စွာဖြင့် ပန်းများ လှူဒါန်းခဲ့သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုကြောင့် ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇကထေရ်လောင်းသည် ထိုဘဝမှစ၍ သုံးဆယ့်တစ်ကမ္ဘာတိုင် အပါယ်လေးဘုံသို့ လုံးဝ မကျရောက်ခဲ့ရပေ။

အကျိုးခံစားရခြင်း

ထိုကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဆက်ကြောင့် ကိုးကမ္ဘာအထက်၌ “သတ္တုတ္တမ” အမည်ဖြင့် စကြဝတေးမင်း ဖြစ်ခဲ့သည်။ စကြဝတေးမင်းဟူသည် စကြာရတနာကို ပိုင်ဆိုင်သော မင်းဖြစ်ပြီး လောကီစည်းစိမ်အထွတ်အထိပ်ကို ခံစားရသူဖြစ်သည်။

ဂေါတမမြတ်စွာဘုရားလက်ထက်

ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ပွင့်ထွန်းတော်မူသောအခါ ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇကထေရ်လောင်းသည် ရဟန်းပြု၍ ကြိုးစားအားထုတ် ကျင့်ကြံပွားများသောကြောင့် ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိပြီးလျှင် ကိလေသာအညစ်အကြေးအပေါင်းမှ လွတ်မြောက်ကာ ကျွတ်တမ်းဝင်ခဲ့သည်။

ဤဝတ္ထုမှ ရရှိသော အဓိက သင်ခန်းစာများမှာ-

• ကုသိုလ်ကောင်းမှု၏ အကျိုးဆက်သည် မည်မျှကြီးမားကြောင်း။
• စေတနာသဒ္ဓါထက်သန်စွာဖြင့် ပြုလုပ်သော အလှူဒါန၏ အကျိုးထူးများ။
• ဘဝအဆက်ဆက် ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ခံစားရခြင်း။
• နောက်ဆုံး၌ ဘဝ၏ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော ရဟန္တာဘဝသို့ ရောက်ရှိနိုင်ခြင်း။

ကက္ကာရုပုပ္ဖပူဇကထေရ်သည် သိခီဘုရားရှင်အား ပန်းများ လှူဒါန်းရုံမျှဖြင့် ဤမျှလောက် ကြီးမားသော အကျိုးကျေးဇူးများကို ခံစားခဲ့ရခြင်းသည် ကုသိုလ်၏ တန်ခိုးအာနိသင်ကို ထင်ရှားစေသည်။ ဤဝတ္ထုသည် ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ ပြုလုပ်ရန် အားပေးတိုက်တွန်းသော ဝတ္ထုတစ်ရပ်ဖြစ်ပေသည်။