အာယုဝဍ္ဎနဆေး

ဝီကီပီးဒီးယား မှ
တရုတ်ဒဏ္ဍာရီမှ ဒဏ္ဍာရီလာ White Hare သည် လပေါ်တွင် အာယုဝဍ္ဎနဆေး ဖျော်နေခြင်းဖြစ်သည်။

အာယုဝဍ္ဎနဆေး ထာဝရ အသက်ရှည်ဆေးဟုလည်းသိကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ဒဿနပညာရှင်၏ကျောက်တုံး နှင့်လည်း ဖြစ်သည်။ သောက်သူအား ထာဝရအသက် သို့မဟုတ် ထာဝရနုပျို မှုကို ပေးသည်ဟု ယူဆသော ဆေးတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဤ‌ဆေးသည် ရောဂါအားလုံးကို ပျောက်ကင်းစေသည် ဟုလည်း ဆိုကြသည်။ ခေတ်နှင့် ယဉ်ကျေးမှုအမျိုးမျိုးရှိ အဂ္ဂိ ရတ်ပညာရှင်များသည် အာယုဝဍ္ဎနဆေး ပြုလုပ်ရန် နည်းလမ်းကို ရှာဖွေခဲ့ကြသည်။

သမိုင်း[ပြင်ဆင်ရန်]

မက်ဆိုပိုတေးမီးယား[ပြင်ဆင်ရန်]

Gilgamesh (ဘီစီ ၂ ထောင်စုနှစ်မှ) Epic of Gilgamesh ( ဘီစီ ၂ ထောင်စုနှစ်မှ) တွင် ၎င်း၏ချစ်လှစွာသောအဖော် Enkidu သေဆုံးပြီးနောက် ၎င်း၏ဆုတ်ယုတ်ကျဆင်းလာမည့်နှစ်များကို ကြောက်ရွံ့လာစေရန် အစောပိုင်းတွင် အသက်၏ elixir ၏ဖော်ပြချက်ကို တွေ့ရှိရသည်။[ကိုးကားချက်လိုသည်] သူသည် Mesopotamian ဒဏ္ဍာရီတွင် နောအာ နှင့်တူသော Utnapishtim ကို ရှာဖွေကာ မီးမြေ၏ ဟေရုဒ်ဘုရင်၏ အကြံဉာဏ်ကို ရယူရန် သူသည် မိုးရေ၏ အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်ကြီး၏ ကျွန်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သော Utnapishtim ကို ရှာဖွေခဲ့သည်။ . Gilgamesh သည် ပင်လယ်အောက်ခြေရှိ အပင်တစ်ပင်ကို ရှာဖွေရန် ညွှန်ကြားသော်လည်း ၎င်းကို အဘိုးအိုတစ်ဦးထံ စမ်းသပ်ရန် ဦးစွာရှာရန် ညွှန်ကြားထားသည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူအဲဒီလိုမလုပ်နိုင်ခင် မြွေတစ်ကောင်၏ စားခံရခဲ့သည်။

တရုတ်[ပြင်ဆင်ရန်]

Xu Fu ၏ မသေနိုင်သောတောင်ဆီသို့ ပထမဆုံး ခရီး Utagawa Kuniyoshi မှ

ရှေးခေတ်တရုတ်အုပ်စိုးရှင်များစွာတို့သည် ထာဝရအသက်ရရှိရန် ဒဏ္ဍာရီလာ အာယုဝဍ္ဎနဆေးအား ရှာဖွေခဲ့ကြသည်။ Qin မင်းဆက် ကာလအတွင်း Qin Shi Huang သည် တာအို အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် Xu Fu အား ငယ်ရွယ်သူ ၅၀၀ နှင့် အမျိုးသမီးငယ် ၅၀၀ တို့နှင့်အတူ အရှေ့ဘက်ပင်လယ်ပြင်သို့ စေလွှတ်ခဲ့ပြီး ဒဏ္ဍာရီလာ Penglai တောင် တွင် အာယုဝဍ္ဎနဆေးကို ရှာဖွေရန် ထွက်လာခဲ့သော်လည်း ရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။ သူသည် ငယ်ရွယ်သော မိန်းကလေးများနှင့် ယောက်ျားလေး ၃၀၀၀ ဖြင့် ဒုတိယမြောက်ခရီးကို စတင်ခဲ့သော်ငြားလည်း ၎င်းတို့အနက်မှ ပြန်မလာခဲ့တော့ပါ (ဒဏ္ဍာရီအရ ဂျပန် ကို အစားထိုးရှာဖွေခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်)။ [၁]

ရှေးတရုတ်လူမျိုးများက ကျောက်စိမ်း ၊ သစ် ကြံပိုးခေါက် သို့မဟုတ် ဟီမနိုက်ကဲ့သို့သော တာရှည်ခံအဖိုးတန်ပစ္စည်းများကို စားသုံးမိပါက ၎င်းတို့စားသုံးသူအား အသက်ရှည်စေသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ရွှေ သည် အထူးတန်ခိုးကြီးသည်ဟု မှတ်ယူထားပြီး၊ ၎င်းသည် မညှိုးနွမ်းစေသော အဖိုးတန်သတ္တုဖြစ်သောကြောင့်၊ သောက်သုံးရန် သို့မဟုတ် သောက်သုံးနိုင်သောရွှေ၏ အယူအဆကို ဘီစီသုံးရာစုအကုန်တွင် တရုတ်နိုင်ငံ၌ တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Sun Simiao (c. 581 – c. 682 AD), [၂] [၃] ကျော်ကြားသော ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ပါရဂူ (King of Medicine) ဟု လေးလေးစားစား ခေါ်ဝေါ်သော ဆေးပညာဘုရင် (Danjing yaojue) ၏ အကျော်ကြားဆုံးသော ဓာတုဗေဒ ဖော်မြူလာများ)၊ နောက်ပိုင်း မျိုးဆက်များသည် မသေနိုင်သော အာယုဝဍ္ဎနဆေးများ ဖန်တီးခြင်း (ပြဒါး၊ ဆာလဖာ၊ နှင့် ပြဒါးနှင့် အာဆင်းနစ်ဆားများသည် ထင်ရှားပြီး အများစုမှာ အဆိပ်ပြင်းသည်) နှင့် အချို့သောရောဂါများကို ကုသရန်နှင့် အဖိုးတန်ကျောက်များ ထုတ်လုပ်ခြင်းတို့ကို အသေးစိတ် ဆွေးနွေးကြသည်။

အသက်ရှည်စေရန် အထောက်အကူမပြုသော ဤအရာများစွာသည် တက်ကြွစွာ အဆိပ်သင့်ပြီး တရုတ်မှ ဓာတုဗေဒ အာယုဝဍ္ဎနဆေးအဆိပ်သင့်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ မင်မင်းဆက် ရှိ Jiajing ဧကရာဇ် သည် အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင်တို့၏ ညှို့ယူထားသော "အာယုဝဍ္ဎနဆေးအတုမှ သေစေလောက်သော ပြဒါး ပမာဏကို စားသုံးမိခြင်းကြောင့် သေဆုံးသွားခဲ့သည်။[ကိုးကားချက်လိုသည်]

  1. Liu, Hong. The Chinese Overseas: Routledge Library of Modern China. Published by Taylor & Francis, [2006] (2006). ISBN 0-415-33859-X, 9780415338592.
  2. Medieval Science, Technology And Medicine: An Encyclopedia, A Glick, T.F., A Livesey, S.J., Wallis, F., Routledge, p. 20 2005
  3. Tan chin yao chueh – occultismbritannica.com