တစ်သျှူး(စက္ကူ)
ဤ ဆောင်းပါးသည် မည်သည့် ကျမ်းညွှန်း (သို့) အကိုးအကား ကိုမှ ရည်ညွှန်းထားခြင်းမရှိပေ။ |
တစ်သျှူး (သို့) တစ်ခါသုံးစက္ကူ (အင်္ဂလိပ်: tissue paper) သည် ယနေ့ခေတ်၌ တွင်ကျယ်စွာ သုံးစွဲနေသည့် တကိုယ်ရေသုံးပစ္စည်းအမျိုးအစားဖြစ်သည်။ တစ်ခါသုံးစက္ကူများသည် ပေါ့ပါးပြီးပါးလွှာသောစက္ကူ (သို့) ကော်ရည်တင်ထားသော ခရေ့ပ် (crepe, ခရေ့ပ်/ခရပ်) အမျိုးစား စက္ကူများဖြစ်ကြသည်။
တစ်သျှူးစက္ကူများ၏ ဂုဏ်သတ္တိများမှာ စုပ်ယူမှုအားကောင်းခြင်း၊ အလေးချိန်ပေါ့ခြင်း၊ ပါးလွှာခြင်း၊ အသုံးပြုရန် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်ခြင်း စသည်တို့ဖြစ်သည်။
ယင်းတို့အား သစ် (သို့) ဝါး (သို့) စက္ကူပျော့ဖတ်များမှ ထုတ်လုပ်သည်။ သုံးစွဲသည့် အပေါ်မူတည်၍ တခါသုံးစက္ကူအမျိုးအစားများအား အောက်ပါအတိုင်းခွဲခြားနိုင်သည်။
- တစ်ကိုယ်ရေ သန့်ရှင်းရေးသုံး (Hygienic tissue paper)
- မျက်နှာသုတ် (Facial Tissue)
- မျက်နှာ/ကိုယ်သုတ်ပုဝါ (Paper Towel)
- တစ်ရှူးစက္ကူထုပ် (Wrapping Tissue)
- အိမ်သာသုံးစက္ကူ(Toilet Paper)
- စားပွဲတင် လက်သုတ်ပုဝါ (Table Napkins)
- အသံစုပ်ယူနိုင်ရန်အတွက် စတူဒီယိုသုံး တစ်ရှုးစက္ကူများ (Acoustic Disrupter)
- လမ်းပြုပြင်ရာတွင် အသုံးပြုသည့် စက္ကူများ (Road Repair)
- ထုတ်ပိုးစက္ကူ (Packing) စသည်တို့ဖြစ်ကြသည်။
ကမ္ဘာပေါ်တွင် အစောဆုံးသော တစ်ခါသုံး စက္ကူများ ထုတ်လုပ်သုံးစွဲမှုအား ၁၉ရာစုနှစ်တွင် ဥရောပနိုင်ငံများ၌ အိမ်သာသုံး စက္ကူအဖြစ် သုံးစွဲမှုမှ စတင်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ၁၉၆၀ခုနှစ်များမှစတင်ကာ အထွေထွေ တစ်ခါသုံး စက္ကူများကို အနောက်ဥရောပ၌ တွင်ကျယ်စွာထုတ်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၌ ယခင်က အိမ်သာသုံးစက္ကူများသာ ထုတ်လုပ် ရောင်းချသုံးစွဲခဲ့ကြသော်လည်း ၁၉၉၀ခန့်မှစတင်ကာ မျက်နှာသုတ်၊ လက်သုတ်ခြင်း နှင့် စားသောက်ဆိုင်များ၌ လက်သုတ်ပုဝါအစားထိုး အသုံးပြုခြင်းများအတွက် တခါသုံးစက္ကူများအား သုံးစွဲလာခဲ့ကြရာမှ ယခုအခါ မရှိမဖြစ်လူသုံးကုန်ပစ္စည်းအဖြစ် ဈေးကွက် တွင်ကျယ်လာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
မြန်မာနိုင်ငံ၌ တစ်ခါသုံးစက္ကူခေတ်ဦးတွင် ထိုင်း၊ တရုတ် စသည့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများမှ တင်သွင်းသုံးစွဲခဲ့ကြမည်ဖြစ်သော်လည်း ယခုအခါ ဈေးကွက်စစ်တမ်းများနှင့်စာရင်းဇယားများအရ ရန်ကုန်တမြို့ထဲ၌ပင် မှတ်ပုံတင်ထားသည့် Tissue ထုတ်လုပ်ရေး လုပ်ငန်း ၄၀မှ ၅၀ ထိ ရှိနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရသည်။