ဆတ္တရာသီ

ကယ်လာ့ရှ် ဆတ္တရာသီ (कैलाश सत्यार्थी)
ကယ်လာ့ရှ် ဆတ္တရာသီ (၂၀၁၃)
မွေးဖွား	၁၁ ဇန်နဝါရီ ၁၉၅၄ ဗီဒီရှား၊ မဒရာ ပရာဒက်ရှ်ပြည်နယ်၊ အိန္ဒိယနိုင်ငံ
နိုင်ငံလူမျိုး	အိန္ဒိယ
ပညာရေး	လျှပ်စစ်အင်ဂျင်နီယာ
မိခင်ကျောင်း	Samrat Ashok Technological Institute၊ ဗီဒီရှား
အလုပ်အကိုင်	Activist
ကျော်ကြားမှုအရင်းခံ	ကလေးအခွင့်အရေးနှင့် ပညာသင်ကြားရေး လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်သူ
ရရှိသည့်ဆုများ	The Aachener International Peace Prize(ဂျာမနီ၊ ၁၉၉၄) Robert F. Kennedy Human Rights Award (၁၉၉၅) Alfonso Comin International Award (၂၀၀၈) Medal of the Italian Senate (၂၀၀၇) Defenders of Democracy Award (၂၀၀၉) ငြိမ်းချမ်းရေး နိုဘယ်ဆု (၂၀၁၄)
ဝက်ဘ်ဆိုဒ်	kailashsatyarthi.net

ရဲအရာရှိ အမီတက် သာကာသည် နှစ်ပေါင်းကြာခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း ကယ်လာ့ရှ် ဆတ္တရာသီကို ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်ကို မမေ့နိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။ ဆတ္တရာသီ ဆိုသူမှာ လွန်ခဲ့သည့် ဩဂုတ်လ ၁၀ ရက်နေ့က ငြိမ်းချမ်းရေး နိုဘယ်ဆုရရှိသူအဖြစ် ကြေညာထားခြင်းကို ခံထားရသူဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်က ဆတ္တရာသီသည် မြေပြင်ပေါ်တွင် လဲနေသည်။ သူ့ခေါင်းတွင် သွေးတွေ အလွန်အမင်းထွက်နေသည်။ သူ့ကို လူတစ်စုက သစ်သားဘတ်တံများ၊ သံချောင်းများဖြင့် ရိုက်နှက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုလူစုသည် ဂရိတ်ရိုမင်ဆပ်ကပ်အဖွဲ့တွင် အလုပ်လုပ်နေကြသူများဖြစ်သည်။ ဆပ်ကပ်အဖွဲ့အမည်ခံထားပြီး နီပေါနိုင်ငံမှ မိန်းကလေးများကို အကမယ်များအဖြစ် ရောင်းစားသည့် လူကုန်ကူးအဖွဲ့တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ဆတ္တရာသီသည် အဖြူရောင် ချည်သားဝတ်စုံကို ဝတ်ထားပြီး ဖမ်းထားသော မိန်းကလေးများကို လာပြီးလွှတ်ပေးသောကြောင့် ထိုသို့ ပြင်းထန်စွာ ရိုက်နှက်ထားခြင်းကို ခံခဲ့ရခြင်းဖြစ် သည်။

ရဲအရာရှိ သာကာသည် အခင်းဖြစ်ပွားရာနေရာသို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ဆတ္တရာသီမှာ အပြင်းအထန်ရိုက်နှက်ထားခြင်း ခံရသောကြောင့် လူမှန်းသူမှန်း မသိတော့။ “ကျွန်တော်မှတ်မိတာကတော့ အဲဒီကို ရောက်သွားချိန်မှာ သူအတော်လေး အခြေအနေဆိုးနေပြီ။ ကျွန်တော်သူ့ကို ကြည့်ပြီး တော့ အတော်လေးစိတ်ပျက်သွားမိတယ်။ သူဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် အသက်အန္တရာယ်များတဲ့ အလုပ်ကို လိုက်လုပ်နေရသလဲ လို့လည်း တွေးမိတယ်” ဟု သာကာကဆိုသည်။

ဆတ္တရာသီသည် သူနှင့်အတူ နိုဘယ်ဆု တွဲဘက်ရသည့် မာလာလာလောက် နိုင်ငံတကာက လူသိမများသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သို့သော် အိန္ဒိယနိုင်ငံအတွင်း ကလေးလုပ်သား ကျေးကျွန်များဘဝကို သူလိုက်လံ ကယ်တင်ပေးနေသည်ကတော့ နှစ်ပေါင်း သုံးဆယ်ခန့်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သူသည် သူ့ဆန္ဒအတိုင်း ကင်မရာတစ်လုံးနှင့် အမှောင်ခန်းအတွင်း အသက်ရှူစရာ လေနည်းသည့်ကြားမှာ အလုပ်လုပ်နေကြရရှာသည့် ကလေးများ၊ မိုင်းတွင်းများထဲ၌ ထိန်းသိမ်းထားသည့် ကလေးများကို လိုက်လံဖော်ထုတ်ကာ ကျေးကျွန်ဘဝ၊ အဓမ္မခိုင်းစေခြင်း ခံနေရသည့် ဘဝများက လွတ်မြောက်စေရန် ဆောင်ရွက်ပေးနေသူ လည်းဖြစ်သည်။

ဆပ်ကပ်တွင် သူအရိုက်ခံလိုက်သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အနှောင်အဖွဲ့အတွင်း အဓမ္မခိုင်းစေနေသည့် အလုပ်ရှင်နှင့် အလုပ်သမားများရှိနေကြောင်းကို လူအများ သိရှိသွားခဲ့ရသည်။ ထိုသို့ အဓမ္မခိုင်းစေခြင်း ခံနေရသူများထဲတွင် ဇာတ်အမျိုးအနွယ်ပေါင်းစုံ၊ ဘာသာကိုးကွယ်မှုအမျိုးမျိုး၊ နိုင်ငံရေးနှင့် စီးပွားရေးအဆင့် အမျိုးမျိုးပါဝင်ကြသည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အသက် ၆ နှစ်မှ ၁၄ နှစ်အတွင်း အလုပ် လုပ်နေကြသည့် ကလေးသူငယ်ပေါင်း ၂၈ သန်းခန့်ရှိကြောင်း ကုလသမဂ္ဂကလေးများအဖွဲ့ ယူနီဆက်ဖ်၏ ထုတ်ပြန်ကြေညာချက်အရ သိရှိရသည်။ ဆတ္တရာသီ အိန္ဒိယနိုင်ငံအတွင်း လှုပ်ရှားလုပ်ကိုင်နေသည့် အဖွဲ့အမည်ကို BBA (Bachpan Bachao Andolan) ဟုခေါ်ကြသည်။ “ကလေးသူငယ်များကယ်တင်ရေးအဖွဲ့” ဟုလည်း လူသိများသည်။ ယခုအချိန်အထိ သူနှင့် သူ့ အဖွဲ့လွှတ်ပေးခဲ့သော ကလေးပေါင်း ၇၀၀၀၀ ကျော်ခန့်ရှိသွားပြီဖြစ်သည်။

သူ့ကို အရင်ကဘာတွေလုပ်ကိုင်ခဲ့သနည်းဟု မေးကြည့်သည့်အခါတွင် ဆတ္တရာသီက သူ့ကလေးဘဝအကြောင်းကို ပြန်ပြောင်း ပြောပြသည်။

သူပထမဆုံးကျောင်းလာတက်သည့်နေ့က သူနှင့်သက်တူရွယ်တူခန့်ရှိမည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်သည် သူ့ကို ကျောင်းဂိတ် ပေါက်ဝမှစောင့်ကြည့်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုကောင်လေးသည် ဖိနပ်ချုပ်သမားတစ်ဦး၏ သားဖြစ်သည်။ သူက ဘာကြောင့်သူ့လို ကျောင်းမတက်သည်ကို သိလိုသောကြောင့် ဖိနပ်ချုပ်သမားထံ အရဲစွန့်ကာသွားလိုက်ပြီး အဘယ်ကြောင့် သားဖြစ်သူကို ကျောင်းမတက်ခိုင်းရသနည်းဟု သွားမေးလိုက်သည်။ ဖိနပ်ချုပ် သမားက “ဆရာ… ကျွန်တော်တို့က အလုပ် လုပ်ဖို့ မွေးလာတဲ့သူတွေပါ” ဟုဖြေလိုက်သည်။

“ကျွန်တော် အရမ်းစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရတယ်။ ဘာဖြစ်လို့ ကျွန်တော်တို့မှာပဲ စိတ်ကူးယဉ် အိပ်မက်တွေရှိပြီး သူတို့မှာ မရှိရသလဲလို့လည်း မေးခွန်းထုတ်မိတယ်။ အဲဒီမေးခွန်းက ကျွန်တော့် နှလုံးသားထဲကို စွဲနစ်သွားတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော် ဆင်းရဲသားတွေအတွက် အလုပ်စလုပ်ဖြစ်တာ။ ကျွန်တော်တို့တိုင်းပြည်မှာ သူတို့ဟာ ဘယ်နေရာမှာမှ အရာအသွင်း မခံရတဲ့သူတွေ” ဆတ္တရာသီသည် အိန္ဒိယလူမျိုးများထဲတွင် ရှစ်ယောက်မြောက် နိုဘယ်ဆုရရှိထားသူဖြစ်သည်။ ငြိမ်းချမ်းရေးနိုဘယ်ဆု အနေနှင့်ကား မာသာ ထရီဆာပြီးလျှင် ဒုတိယမြောက် ရရှိသူဖြစ်သည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်နေသည့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ဟုဆိုရမည်။ လူလတ်တန်းစားများ စီးပွားတက် လာသော ကြောင့် အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းတွေလည်း တိုးတက်များပြားလာသည်။ ပြည်တွင်း၌ အလုပ် လုပ်ကိုင်ရန်အတွက် ကျိုးနွံသောလုပ်သား၊ အမိန့်ပေးလျှင် တသွေမတိမ်းလုပ်ဆောင်နိုင်သည့် လုပ်သားအများအပြား လိုအပ်လျက်ရှိသည်။ ထိုလုပ်သားများအတွက် ကလေးသူငယ်များသာ အဆင်အပြေဆုံးဖြစ်နေသောကြောင့် ကလေးအလုပ်သမား ရှာဖွေ စုဆောင်းခြင်း၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းတို့သည် ဈေးကွက်ကြီးတစ်ခုလို ထွန်းကားလာခဲ့သည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံအတွင်း အလုပ်သမားဥပဒေကလည်း ကလေးသူငယ်များကို ခိုင်းစေခြင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး ထိရောက်စွာ အရေးယူ ဆောင်ရွက်နိုင်မှုများ အားနည်းနေသေးကြောင်းတွေ့ရသည်။ သတင်းစာများတွင် ကလေးများ အရောင်းအဝယ်လုပ်သည့် သတင်းများ မကြာခဏပါနေသော်လည်း အရေးယူနိုင်ခြင်းများ မရှိခဲ့ပေ။ ကလေးများသည် လုပ်ခလစာမရခြင်း၊ အစား အသောက်များ မကျွေးသည်အထိ ရက်စက်စွာ ပြုမူဆက်ဆံခြင်း ခံနေကြရသည်။ ကလေးများကို နယ်လှည့်ပြီး ဝယ်သူ တွေကဝယ်၊ ငါ့ဝမ်းပူဆာ မနေသာဆိုသလို ရောင်းသည့် မိဘတွေကလည်းရောင်း၊ ဆင်းရဲတွင်းနက်သည့်အထဲတွင် ရုန်းမထွက်နိုင်ကြသည့်အတွက် ကလေးများသည် ဓားစာခံများ ဘဝနှင့် ဇာတ်သိမ်းနေကြရရှာသည်။

ဆတ္တရာသီနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ မိတ်ဆွေများ ဖြစ်ခဲ့ကြသည့် ဆိုင်မွန် စတေနီက ကလေးသူငယ်လုပ်သားများ လျှော့ပါး သွားစေရန်အတွက် အစိုးရနှင့် ဥပဒေပြုသူများတွင် တာဝန်ရှိကြောင်း ပြောကြားသည်။

“ကျွန်တော်ထင်တယ် ဆတ္တရာသီက ၁၆၈ သန်းလောက်ပမာဏရှိတဲ့ ကလေးတွေကို သွားကယ်ကြရအောင်လို့တော့ ပြောနိုင်ဦးမယ် မထင်ဘူး” ဟု သူကဆိုသည်။ သို့သော် ဆိုင်မွန်က သူ့သူငယ်ချင်းသည် အောက်ခြေသို့ ဆင်းပြီး လုပ်သင့် လုပ်ထိုက်သည်များကို အရေးတကြီးလုပ်ဆောင်နေကြောင်း၊ သတင်းများကို စုဆောင်းပြီး ထုတ်ပြန်ပေးနေသူဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားသည်။ “သေသေချာချာ လိုက်စုံစမ်းမယ်ဆိုရင် ရထားတွေပေါ်မှာ ကလေးတွေကို လူကုန်ကူးနေတာတွေ အများကြီး တွေ့ရလိမ့်မယ်။ သူတို့ပဲ အဲဒီကလေးတွေကို ဘူတာတွေမှာ လိုက်ကယ်နေကြတာ” ဟု ဆိုင်မွန်ကဆိုသည်။ ဆိုင်မွန်သည် နိုင်ငံတကာ အလုပ်သမားအဖွဲ့ ILO တွင် လုပ်ကိုင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ “ရထားတစ်စင်းဆိုက်လာပြီဆိုရင် သူတို့အဖွဲ့ပဲ ရထားတွေပေါ်တက်ပြီး ကလေးတွေကို ကယ်တင်လာကြတာ” ဟု သူကဆိုသည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံလွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် ခြောက်နှစ်ခွဲခန့်ကာလတွင် မွေးဖွားလာသည့် ဆတ္တရာသီသည် ယခုအခါ အသက် ၆၀ ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူသည် မဟတ္တမ ဂန္ဒီကြီး သင်ကြားပို့ချမှုများကို ငယ်စဉ်ကတည်းက အလွန်လေးစား တန်ဖိုးထားသူ ဖြစ်သည်။ လူငယ်ဘဝကတည်းက သူသည်ဇာတ်အမျိုးမြင့်မြတ်သူများ၊ လူကုံတန်များကို စည်းရုံးပြီး ဇာတ်နိမ့်များအပေါ် နှိမ့်ချဆက်ဆံခြင်းအား တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့သည်။ သူကထိုသို့ ဇာတ်နိမ့် အနှိမ်ခံများအတွက် လိုက်လံလုပ်ဆောင်နေသောကြောင့် မိဘများကပင် သူ့ကို စွန့်ပယ်ထားခဲ့ကြသည်။ သူသည် မိဘများ၏ ဇာတ်ခွဲခြားမှုကို စိတ်ပျက်သောကြောင့် သူ့မိဘများ၏ မျိုးရိုးဗြဟ္မဏအမည်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီး ဆတ္တရာသီဆိုသည့် အမည်ဖြင့်သာ နေထိုင်ခဲ့သည်။ ဆတ္တရာသီဆိုသည်မှာ “အမှန်တရားကို ရှာဖွေသူ” ဆိုသည့် အဓိပ္ပာယ်ရသောကြောင့် ထိုအမည်ကိုပင် သူသည် ကျေနပ်စွာဆက်ခံခဲ့သည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အင်ဒီယာ ဂန္ဒီသည် ဝန်ကြီးချုပ်ရာထူးရပြီးနောက် နိုင်ငံအတွင်း အရေးပေါ် အခြေအနေ ထုတ်ပြန်သည့် အချိန်တွင် ဆတ္တရာသီသည် အင်ဂျင်နီယာကောလိပ်တွင် ပညာသင်ကြားနေချိန်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် နိုင်ငံ၏ ရွေးကောက်ပွဲကိုလည်း ရွှေ့ဆိုင်းလိုက်ကြောင်း ကြေညာလိုက်သည်။ ကောလိပ် ကျောင်းသားဘဝတွင် မာ့ခ်စ်ဝါဒီ တစ်ဦး ဖြစ်နေသူ ဆတ္တရာသီသည် ကျောင်းသားလှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင် ပါဝင်ခဲ့သူ ဖြစ်ပြီး ဖမ်းဝရမ်းမကြာခဏ အထုတ်ခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။

နောက်ပိုင်း ဆတ္တရာသီသည် ကလေးသူငယ်များကို ခိုင်းစေသည့်လုပ်ငန်းခွင်များအား ဝင်ရောက်စီးနင်းပြီး ကလေးများကို လွှတ်ပေးသည့် လုပ်ငန်းများကို စတင်လုပ်ကိုင်လာခဲ့သည်။ သူသည် ကလေးဝယ်သူအဖြစ်လည်းကောင်း၊ အလုပ်ရှင် အဖြစ်လည်းကောင်း ဟန်ဆောင်ပြီး ကလေးလုပ်သားများ စုဆောင်း ခိုင်းစေနေမှုများကို ဖော်ထုတ်ကာ လိုက်လံဖမ်းဆီးသည့် လုပ်ငန်းများကို လုပ်ဆောင်လာခဲ့သည်။

A2002 ဆိုသည့် PBS ကမှတ်တမ်းတင်ခဲ့သော ဗီဒီယိုအခွေတွင် ဆတ္တရာသီသည် နံနက် ၅ နာရီအချိန်တွင် အလုပ်သမားများ နေထိုင်သည့် တိုက်တန်းလျားတစ်ခုအတွင်း ဝင်စီးပုံကို ရိုက်ကူးထားသည်။ ထိုတိုက်တန်းလျားကြီးထဲတွင် သူသည် ကလေးလုပ်သားပေါင်းများစွာကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ အချို့သောကလေးများက သူ့ကိုဖက်ပြီး ငိုနေကြသည်။ ကလေး များသည် သူတို့ပိုင် ပစ္စည်းလေးများကို အထုပ်လေးများထုပ်ကာ ခေါင်းပေါ်တွင် ရွက်ထားကြသည်။ သူသည် ကလေးပေါင်း ၅၂ နှစ်ယောက်ကို ထရပ်ကားကြီးတစ်စင်းဖြင့် တင်ဆောင်သွားပြီး လွှတ်ပေးခဲ့သည်။ “သူတို့ကို ပြန်ဖမ်းမိသွားရင် ကောင်းကောင်း အပြစ်ပေးခံရမှာ သေချာတယ်။ သူတို့ ရက်ရက်စက်စက် အရိုက်ခံရ လိမ့်မယ်။ ဆေးလိပ်မီးနဲ့ထိုးတာ၊ သစ်ပင်မှာ ဇောက်ထိုးဆွဲပြီး ခဲနဲ့ပေါက်တာတွေကိုပါ ခံကြရမှာ။ သူတို့ကို လွတ်မြောက်အောင် ကယ်ဖို့ဆိုတာ တကယ့်ကို မလွယ်တဲ့အလုပ်ပါ” ဟု သူက ကင်မရာကိုကြည့်ပြီး ပြောကြားခဲ့သည်။

နယ်မှလာသော ကလေးများသည် သူတို့နေရပ်များသို့ မပြန်မီ BBA စခန်းတွင် ခေတ္တခိုလှုံခွင့်ရကြသည်။ စခန်းအတွင်း နေထိုင်သူများထဲတွင် မိုဟာမက် မာနန် အန်ဆာရီဆိုသည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်လည်းပါသည်။ သူသည် အသက် ၆ နှစ်သားလောက်ကတည်းက အဖြိုက်နက်သတ္တုတွင်းတစ်ခုတွင် တူးဖော်သည့် အလုပ်ကို လုပ်ကိုင်ခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ ယခုအခါ အန်ဆာရီသည် ကောလိပ်ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဘဝဖြင့် ကျန်ဘဝများကို ရပ်တည်ခွင့်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ သူက သူ့သူငယ်ချင်းများ မိုင်းတွင်းပြိုပြီး ပိတ်မိသွားသည့်မြင်ကွင်းကို ယနေ့တိုင် မျက်စိထဲက မထွက်နိုင်သေးကြောင်း ပြောပြ သည်။ မစ္စတာ ဆတ္တရာသီသည် သူ၏ကယ်တင်ရှင်ဖြစ် သောကြောင့် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ကျေးဇူးဆပ်မကုန်တော့ကြောင်း ပြောရှာသည်။

“ကျွန်တော့်အပျော်ဆုံးအချိန်ကို ပြောပါဆိုရင် BBA အဖွဲ့က ကျွန်တော်တို့ကို လာကယ်တဲ့ အချိန်ပဲ။ ခုတော့ မစ္စတာ ဆတ္တရာသီ နိုဘယ်ဆုရတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ ဒုတိယအပျော်ဆုံးနေ့လို့ပဲ ပြောရတော့မယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်လောက် ပျော်သလဲဆိုတာ စကားနဲ့တောင် ဖော်ပြလို့ မရတော့ပါဘူးဗျာ” ဟုသူက ဆိုလိုက်သည်။

ကယ်လာ့ရှ် ဆတ္တရာသီ (ကိုယ်ရေးအကျဉ်း)

ဆတ္တရာသီကို ၁၉၅၄ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၁၁ ရက်နေ့တွင် မဒရာ ပရာဒက်ရှ်ပြည်နယ် ဗီဒီရှား၌ မွေးဖွားသည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ကလေးအခွင့်အရေး လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်သူတစ်ဦးအဖြစ် ထင်ရှားသည်။ အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ကို ရရှိခဲ့ပြီး ဘွဲ့လွန် အင်ဂျင်နီယာသင်တန်းများကိုလည်း တက်ရောက်သင်ကြားခဲ့သည်။ ဘိုပါးကောလိပ်တွင် ဆရာ အဖြစ်နှစ်အနည်းငယ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးသည်။

၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်တွင် ဆရာအလုပ်မှထွက်ပြီး Bonded Labor Liberation Front တွင် အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး အဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် BBA (Bachpan Bachao Anolan) အဖွဲ့ကို ထူထောင်ခဲ့သည်။ ထိုအဖွဲ့ကို “ကလေးသူငယ်များကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့” ဟုလူသိများသည်။

၁၉၉၉ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၁ ခုနှစ်အထိ Global Campaing for Education အဖွဲ့တွင် ဥက္ကဋ္ဌတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ သည်။ သူသည် Rugmark ဆိုသည့် ကော်ဇောစက်ရုံကို ထူထောင်ကာ တောင်အာရှတွင် ကလေးသူငယ်များ၏ လုပ်အားကို မသုံးသည့် ကော်ဇောစက်ရုံအဖြစ်ရပ်တည်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ ယင်းကော်ဇောစက်ရုံကို Goodweave ဟု ပြောင်းလဲထား သည်။

သူသည် ကလေးသူငယ်များအခွင့်အရေးကို ကာကွယ်သည့်အနေဖြင့် တိုက်ပွဲများဝင်ခဲ့သည်။ ဆင်းရဲခြင်း၊ စာမတတ်ခြင်း၊ အလုပ်အကိုင်မဲ့ခြင်းများကြောင့် ကလေးသူငယ်များကို ကလေးလုပ်သားများအဖြစ် ခိုင်းစားနေ ကြောင်းသိသဖြင့် “အားလုံးအတွက်ပညာရေး” ကို ရှေ့ဆောင်လှုပ်ရှားခဲ့သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ ဆတ္တရာသီသည် ယခုအခါ နယူးဒေလီတွင် ဇနီး၊ သားတစ်ဦး၊ ချွေးမ၊ သမီးတစ်ယောက်နှင့်အတူ နေထိုင်လျက် ရှိသည်။ သူသည် ၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်ခန့်ကစတင်ပြီး ကလေးသူငယ်များအခွင့်အရေးကို အကာအကွယ်ပေးခဲ့ရာ ကလေးပေါင်း ၈၃၀၀၀ ကျော်ကို ကယ်တင်နိုင်ခဲ့ပြီဟုဆိုသည်။ သူ့ကို ၂၀၁၄ ခုနှစ်အတွက် ငြိမ်းချမ်းရေးနိုဘယ်ဆုရှင်အဖြစ် ပါကစ္စတန်နိုင်ငံမှ မာလာလာ ယူဆပ်ဖ်ဇိုင်ယာနှင့် အတူ ပူးတွဲချီးမြှင့်ခြင်းခံရသည်။