ဂမ္ဘီသာရ ဆုံးမစာ

ဂမ္ဘီသာရ ဆုံးမစာ ကို သျှင်မဟာရဋ္ဌသာရ (မြန်မာ ၈၃၀ - ၈၉၂) က ရေးသားပြုစုခဲ့သည်။

ဂမ္ဘီသာရ ဆုံးမစာ

၁။ “မြွက်ဆိုမုသား”၊ နှုတ်သံပျားသို့၊ စီးပွားလိုယောင်၊ ရူပဆောင်လျက်၊ မှားအောင်ပြစ်ရှာ၊ ကြံတတ်စွာသား၊ မေတ္တာချည်းနှီး၊ လူခွေးမြီးနှင့်၊ တသီးတခြား၊ တပါးပြည်ရွာ၊ မရှောင်သာ၍၊ မကွာပေါင်းဖော်၊ ပြုငြားသော်လည်း၊ အပေါ်ကားယှဉ်၊ အထဲကြည်၍၊ စိတ်ယဉ်နှိမ့်ချ၊ အာစာရဖြင့်၊ ကာလအလိုက်၊ သူ့အကြိုက်ကို။ ။ “စရိုက်ညီထွေ ကျင့်တတ်စေ”။

၂။ “အရှည်လင့်လင့်”၊ အသင့်မျှော်လျက်၊ ကြံခေါက်ရက်တည့်၊ နှောင့်ယှက်သောဖြစ်၊ ဆံတရစ်မျှ၊ အပြစ်မဲ့စွာ၊ လွတ်ခွင့်သာမူ၊ ကန္တာတောထဲ၊ ခရီးခဲဝယ်၊ ကျားရဲသစ်ရူး၊ ဘီလူးသဘက်၊ ဘေးသူဖျက်အား၊ ရက်ရက်ဆောစွာ၊ စွန့်လိုက်ခွာသို့၊ မိစ္ဆာဖော်ပေါင်း၊ သူမကောင်းကို။ ။ “စဉ်ကြောင်းဝေးမြေ လွှင့်တတ်စေ”။

၃။ “မဏိဇောတ”၊ ပြည်တန်မြနှင့်၊ သိင်္ဂရွှေညာ၊ ရတနာလည်း၊ အဝါလျှံလက်၊ ရောင်ခြည်ထွက်မူ၊ စုံမက်ဝှဲခြီး၊ အဘိုးကြီး၏၊ တသီးဆိုဖွယ်၊ လူတို့ဝယ်လည်း၊ ကြီးငယ်အမျက်၊ စောင်းမာန်ထွက်မူ၊ ပေါင်းဖက်ဖော်နှီး၊ အများငြီး၏၊ အတီးလက်သုံး၊ ဤသည်ထုံးကို၊ ယူကျုံးပိုက်သွင်း၊ သားမောင်မင်းလည်း၊ မုန်ပြင်းဒေါသ၊ စိတ်နာဂကို။ ။ “ဉာဏချွန်းကွင်း မြဲစေမင်း”။

၄။ “အဌာရသ”၊ သိပ္ပကျေးဇူး၊ အထူးထူးကို၊ ဆည်းပူးရှာဖွေ၊ သင်သောခါလျှင်၊ ဆရာကောင်းထံ၊ ကျိုးနွံတရှည့်၊ ရိပ်ခြည်ကြည့်လျက်၊ တပည့်ကျင့်ဝတ်၊ ညီညွတ်စွာမူ၊ ကုန်အောင်ပြု၍၊ အာယုဆုံးစွန်၊ ပြောင်းချိန်တန်မှ၊ ပြညွန်ရိပ်ခြည်၊ ဆိုအံ့သည်ဟု၊ ဆောက်တည်လျှို့ဝှက်၊ ပြင်မထွက်သား၊ သိခက်ခဲ လှ၊ ကိလိဌကို၊ မှတ်ရလေအောင်၊ ရည်စောင်နှိမ့်ချ၊ ဆည်းကပ်ခ၍။ ။ “နေ့ညမကင်း၊ တွေ့စေမင်း”။