ကျိုက်

ကျိုက်မှာ မွန်စကား ကျာ် ဖြစ်၍ ဘုရား သို့မဟုတ် နတ်ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ မွန်လူမျိုးတို့သည် မိမိတို့ ကိုးကွယ်ရာ၊ အထွတ်အမြတ်ထားရာကို ကျာ် ဟု ရှေ့ကထည့်၍ သုံးကြသည်။ ကျာ် ကို မြန်မာတို့က ကျက်၊ ကျတ်၊ ကျိုက်၊ ကျောက် ဟု အသံပြောင်း၍ သုံးစွဲသည်။ အသရေစောင့်နတ်ကို ကျက်သရေ ဟူ၍ ကျက်အသံထွက်ဖြင့်၎င်း၊ 'ကျတ်ခေါက်၊ ကျတ်ပွန်၊ ကျတ်သလွန်၊ မွန်တို့ခေါ်ဝေါဟာ၊' 'သံလျင်မြို့ မြတ်၊ တောင်မတ်မတ်၊ ကျတ်ခေါက်ဘုရားရှင်၊' 'သီဒါရစ်ပတ်၊ ပင်လယ်ထွတ်၊ ကျတ်ခမီရှင်ပင်၊'ဟူ၍ ကဝိ လက္ခဏသတ်ပုံ တွင် စပ်ထုံးပြမှာကဲ့သို့ ကျတ်ခေါက်၊ ကျတ်ပွန်၊ ကျတ်သလွန်၊ ကျတ်ခမီစေတီတော်များတွင် ကျတ်အသံထွက်ဖြင့်၎င်း၊ ကျိုက်ထီးရိုး၊ ကျိုက္ကဆန်၊ ကျိုက္ကလို့၊ ကျိုက်သံလန် စသော စေတီများတွင် ကျိုက် အသံထွက်ဖြင့်၎င်း၊ ပြောဆိုနေကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံအောက်ပိုင်းတွင် ကျိုက်လတ်၊ ကျိုက်ပိ၊ ကျိုက်ထော်၊ ကျိုက်ထို၊ ကျိုက်မရော စသည်ဖြင့် ကျိုက်ပါ သော မြို့ရွာအမည်အများအပြား ရှိလေသည်။