ဈေးမတတ် ရွာအနှုန်း၊ ဆံထုံးမတတ် ရွာဓလေ့
ဈေးမတတ် ရွာအနှုန်း၊ ဆံထုံးမတတ် ရွာဓလေ့ ဟူသည်မှာ မြန်မာစကားပုံတစ်ခု ဖြစ်သည်။
ရှင်းလင်းချက်[ပြင်ဆင်ရန်]
ပစ္စည်းတစ်ခု၏ ဈေးနှုန်းကို မသိလျှင် မိမိရောက်ရှိရာ ရွာ၏ ပေါက်ဈေးအတိုင်း ရောင်းဝယ်ရသည်။ တော်ဝင်ဆံထုံးမျိုး မထုံးတတ်လျှင် ရွာ၏ဓလေ့အတိုင်းထုံးဖွဲ့ရသည်။ ထို့အတူ မိမိကောင်းစွာ မကျွမ်းကျင်သော ကိစ္စ၌ အများနည်းကို လေ့လာ၍ လုပ်ဆောင်ရသည်။ [၁]
မူလရင်းမြစ်[ပြင်ဆင်ရန်]
- "ဆံထုံလင်္ကာတွင်... ဟူ၍ မင်္ဂလာဆံထုံး ၇-ထုံးကို ပညာရှိတို့ စပ်ဆိုလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဈေးမတတ်လျှင် ရွာအနှုန်း၊ ဆံထုံးမတတ်လျှင် ရွာဓလေ့ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိန်းမဘုန်းကား ဆံထုံး၊ ယောက်ျားဘုန်းကား လက်ရုံးဟူ၍လည်းကောင်း..." [၁၂၁၂] ဓာန်ပါဌ် (ဝိသော)။ ၁၄၉။