ကျောက်ဖရုံပင်

ဝီကီပီးဒီးယား မှ
Wax gourd
Wax gourd plant, flower and immature and mature fruit
မျိုးရိုးခွဲခြားခြင်း ပြင်ဆင်
လောက: Plantae
Clade: Angiosperms
Clade: Eudicots
Clade: Rosids
မျိုးစဉ်: Cucurbitales
မျိုးရင်း: Cucurbitaceae
မျိုးရင်းသေး: Cucurbitoideae
မျိုးဇာတ်: Benincaseae
မျိုးစု: Benincasa
Savi
မျိုးစိတ်:
B. hispida
ဒွိနာမ
Benincasa hispida
(Thunb.) Cogn.
Synonyms[၁]
Winter melon, (Waxgourd), raw
၁၀၀ g (၃.၅ oz) တွင် ပါဝင်သော အာဟာရတန်ဖိုး
စွမ်းအင်၅၄ kJ (၁၃ kcal)
3 g
Dietary fiber2.9 g
0.2 g
0.4 g
ဗီတာမင်များ
Thiamine (B1)
(3%)
0.04 mg
Riboflavin (B2)
(9%)
0.11 mg
Niacin (B3)
(3%)
0.4 mg
(3%)
0.133 mg
ဗီတာမင် ဘီ6
(3%)
0.035 mg
ဗီတာမင် စီ
(16%)
13 mg
သတ္တုဓာတ်များ
ကယ်လဆီယမ်
(2%)
19 mg
သံဓါတ်
(3%)
0.4 mg
မဂ္ဂနီစီယမ်
(3%)
10 mg
မက်ဂနိစ်
(3%)
0.058 mg
ဖော့စဖရပ်
(3%)
19 mg
ဆိုဒီယမ်
(7%)
111 mg
သွပ်
(6%)
0.61 mg

Percentages are roughly approximated using US recommendations for adults.
ရင်းမြစ်: USDA Nutrient Database
ရင့်မှည့်ခါနီး ကျောက်ဖရုံသီးတစ်လုံး

ကျောက်ဖရုံပင်သည် အမြင့်ပေပေါင်း ၄၀၀၀ အထိဖြစ်ထွန်းပြီး မြန်မာနိုင်ငံ အနှံ့အပြားတွက် ပေါက်ရောက်သည်။ စိုက်ပျိုးပင်ဖြစ်သည်။ မိုးဦးတွင် ကဆုန်မှ ဝါဆိုအတွင်း မိုးနှောင်း တွင် တော်သလင်း လမှ တန်ဆောင်မုန်း အတွင်း အစေ့ကို တိုက်ရိုက် ချစိုက် နိုင်သည်။ ကျင်းအနက် တစ်တောင် ၊ အကျယ် ၄ ပေ ပတ်လည် တူး၍ မြေဆွေး ၅၀ % ခန့် ရောစပ်ပြီး ဖရုံစေ့များကို အစေ့မြှပ်ရုံမျှ စိုက်ရမည်။ စင်တောင့်တောင့် ထိုးပေးရသည်။ မိုးနည်းသောဒေသများတွင် မြေတွင် လွှတ်၍ စိုက်နိုင်သည်။ ခြောက်သွေ့ သော ဒေသများတွင် လိုအပ်သည့် အစိုဓာတ်ရအောင် ရေလောင်း ပေးရန်လိုသည်။ စိုက်ပျိုးပြီး ရက်ပေါင်း ၆၀ မှ ၁၀၀ အတွင်း စတင် အသီးသီး ၍ ဆွတ်ခူးနိုင်သည်။ (အထူးသဖြင့် ကျောက်ဖရုံသည် အနံ့အသက်များကို စုပ်ယူနိုင်သော သတ္တိရှိသဖြင့် အနံ့အသက်ဆိုးသည့် နေရာများအနီး စိုက်ပျိုးခြင်း ၊ ထားသိုခြင်း မပြုရန် လိုသည်။ )

ပုံသဏ္ဌာန်[ပြင်ဆင်ရန်]

တစ်နှစ်ခံနွယ်ပင်မျိုးဖြစ်သည်။ အဖြူရောင် သို့မဟုတ် သံချေးရောင် အမွေးကလေးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသည်။ ပင်စည် တောင့်တင်း၍ ထောင့်ပါသည်။ နွယ်နှာမောင်း ၃ ခုဖြာသည်။

အရွက်[ပြင်ဆင်ရန်]

အရွက်သည် တောက်ပသော အစိမ်းရောင် ဖြစ်သည်။ အမွေးများရှိ၍ အောက်မျက်နှာပြင် တွင် ပို၍ အမွေးထူသည်။ နှလုံးပုံဖြစ်ပြီး အဝိုက် ၅-၇ ခုရှိသည်။ အဝိုက်များသည် ကျယ်ပြန့်၍ သုံးမြှောင့်ပုံရှိသည်။

အပွင့်[ပြင်ဆင်ရန်]

အဝါရောင်ဖြစ်သည်။ ကြီး၍ ပွင့်ထီး ဖြစ်သည်။ လိင်စုံသည်။

အသီး[ပြင်ဆင်ရန်]

တိုင်လုံးပုံဖြစ်ပြီး အစိမ်းရောင်နှင့် အဖြူရောင် ရောနေ၏။ နုစဉ် အခွံပျော့၍ ရင့်သော် ကြွပ်ဆတ်ပြီး မာသည်။ အခွံပေါ်တွင် အမွေးကြမ်းလေးများရှိသည်။ အစေ့များ ပြားပြီး အဖြူရောင် ရှိသည်။

အသုံးဝင်ပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]

အပွင့် ၊ အသီး ၊ အစေ့ ၊ အမြစ် ၊ အထူးသဖြင့် အသီးကို ပို၍ အသုံးပြု၏။

အာနိသင်[ပြင်ဆင်ရန်]

မြန်မာဆေးကျမ်းများအလိုအရ ချို၍ အနည်းငယ် ငန်သော အရသာရှိသည်။ အားကို တိုးပွားစေ၍ သည်းခြေကို နိုင်၏။ မှည့်သောအသီးသည် ဝမ်းမီးကို တောက်စေသည်။ သွေး ၊ လေရောဂါနှင့်ရူးသွပ်ခြင်းကို ပျောက်စေ၍ ဆီးအိမ်ကို သန့်ရှင်းစေတတ်၏။

အပွင့်အသုံးပြုပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]

ကျောက်ဖရုံပွင့်ကို ကြိတ်စားသော် ကာလဝမ်းရောဂါပျောက်၏။

အသီးအသုံးပြုပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]

အသီးသည် အဆုတ်ရောဂါကြောင့် အားအင်ကုန်ခန်းခြင်းအတွက် အာဟာရ ဖြစ်စေ သည်။ အသီးရည်ကို သောက်ခြင်းဖြင့် သွေးယိုစီးခြင်းနှင့် သွေးအန် သွေးကျ ရောဂါ ပျောက်၏။ အသီးရည်တွင် ရှိန်းခိုနှင်ဂျုံပြာဆား အနည်းငယ်ထည့်သောက်သော် ဆီးအိမ်ရောင်ခြင်း ပျောက်၍ ကျောက်ကပ် တွင်တည်သော ကျောက်ကို အရည်ပျော်၍ ကျစေ၏။ ကျောက်ဖရုံရည် ကို ဝက်ရူးနာ ၊ လေနာ ၊ အရူးရောဂါတို့ အတွက်လည်း သုံး၏။

အစေ့အသုံးပြုပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]

အစေ့ကို သန်ကျဆေးအဖြစ် သုံးသည်။

အမြစ်အသုံးပြုပုံ[ပြင်ဆင်ရန်]

ကျောက်ဖရုံမြစ်မှုန့်ကို ရေနွေးနှင့် သောက်လျှင်ချောင်းဆိုးရောဂါနှင့် ပန်းနာရင်ကျပ် ရောဂါ ပျောက်၏။

ကိုးကား[ပြင်ဆင်ရန်]

  1. Benincasa hispida (Thunb.) Cogn.The Plant List: A Working List of All Plant Species။ 3 October 2018 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 10 May 2016 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။