ဗျာဒိတ်ကျမ်း

ဗျာဒိတ်ကျမ်း (အင်္ဂလိပ်: the Book of Revelation) သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ နောက်ဆုံးကျမ်းစာဖြစ်ကာ ထို့ကြောင့်ပင် ခရစ်ယာန် သမ္မာကျမ်းစာ၏ နောက်ဆုံးကျမ်းလည်းဖြစ်သည်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်းကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် Book of Revelation အပြင် Apocalypse of John (သို့) Revelation to John (သို့) Revelation from Jesus Christ ဟူသော အမည်များဖြင့်လည်း သုံးစွဲကြသည်။ ခေါင်းစဉ်သည် ကွိုင်းနီးဂရိဘာသာစကားမှ စကားလုံး apokalypsis (အနက်: ဖွင့်ဟခြင်း၊ ဖွင့်ထုတ်ခြင်း၊ လျှို့ဝှက်ချက်ကို ထုတ်ဖော်ခြင်း) မှ ဆင်းသက်လာသည်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်းသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာများအနက် ကမ္ဘာပျက်ကိန်းကို ပြဆိုသည့် တစ်ခုတည်းသော ကျမ်းစာဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်ပင် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ နောက်ဆုံးတရားစီရင်ခြင်း အခန်းကဏ္ဍတွင် အဓိကနေရာမှ ပါဝင်လေသည်။

စံတော်မီ ဝိသေသလက္ခဏာ

သမ္မာကျမ်းစာအုပ်၏ နောက်ဆုံးကျမ်းဖြစ်သော သိသာထင်ရှားစွာ “ဗျာဒိတ်ကျမ်း”ကို မူရင်းစကားတွင် “Apokalupsis” ဟုဆိုထားသည်။ စကားလုံး၏ အနက်အဓိပ္ပာယ်မှာ “ချွင်းချက်ဖုံးကွယ်ထားခြင်း” မရှိဟု အနက်ရသည်။ apocalyptic ကို ဒံယေလ၊ ယေဇကျေလနှင့် ဇာခရိအစရှိသော ဓမ္မဟောင်းတွင် သုံးကြပြီး ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင်မူ ဤနေရာတခုတည်းတွင်သာ သုံးထားပါသည်။ လာမည့်အနာဂတ် ရူပါရုံများကို သက်သေ၊ ပုံရိပ်နှင့် အခြားလက္ခဏာများဖြင့် ပုံဖော်ထားသည်။

ဤဗျာဒိတ်ကျမ်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် သိုးသူငယ်၏ နောက်ဆုံးအောင်ပွဲ မဟုတ်ပါ။ ပြီးခဲ့သော ကျမ်းစာ (၅၅)အုပ်၏ ပြည့်စုံရာလည်းဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းစာအုပ်ကို ဖတ်ရှုခြင်းဖြင့် ကျမ်းစာတအုပ်လုံးအား မည်ကဲ့သို့ နားလည်နိုင်ရမည်နည်း။ အကျင့်သိက္ခာ၊ ပုံလက္ခဏာအဖြစ်အပျက်၊ ကိန်းဂဏာန်း၊ အရောင်အသွေး အစရှိသည်တို့ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ရှေးယခင်က နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ကိုက်ညီပြည့်စုံလာကြောင်း တွေ့ကြရမည်။ အချို့က ဤကျမ်းအုပ်ကို ကျမ်းစာအုပ်၏ “မဟာဌာန အချုပ်အချာ”ဟုတင်စားခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ရှိသမျှရထားများ ဆိုက်ရောက်ရာဠာနဖြစ်သည်။ မည်သည့်ရထားများနည်း။ ကမ္ဘာဦးကျမ်းမှစ၍ နောက်ဆက်တွဲကျမ်းများ၊ ကြက်သီးမွှေးထစရာ၊ ကယ်နှုတ်ခြင်းအကြောင်း၊ ဣသရေလလူများ၊ တပါးအမျိုးသားများ အသင်းတော်စာတန်က ဘုရားသခင်၏ လူများကို ဖျားယောင်းသွေးဆောင်ပုံ၊ အန္တိခရစ်ယာန်များ အစရှိသည်သာမက အခြားအကြောင်းအရာပေါင်းစုံ ပါဝင်သည်။

အေဒီ ၄ ရာစုနှစ်ကတည်းက ကျမ်းပယ်ဟု မကြာခဏ မှားယွင်းစွာ ငြင်းခဲ့ကြသော ရှင်ယောဟန်၏ ဤဗျာဒိတ်တော်သည် ယေရှုခရစ်တော် ဗျာဒိတ်တော်အမှန်ဖြစ်သည် (၁:၁)။ သမ္မာကျမ်းစာအုပ်၏ အမြင့်ဆုံးလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။ အနာဂတ်တွင် ဖြစ်ပေါ်လာမည့်

အရာခတ်သိမ်းကို ဖော်ပြပေးသည်။ မယုံကြည်သူများအား နောင်တရ၍ ဘုရားသခင်၏ သားသမီးဖြစ်လာဖို့ သတိပေးထားသည်။

ကျမ်းရေးသူ

စာရေးသူသည် ယောဟန်ဖြစ်ကြောင်း (၁:၁၊ ၄၊ ၉၊ ၂၂:၈) တို့တွင် သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ထားသည်။ သူ၏အရှင်သခင် ယေရှုခရစ်တော် မိန့်မှာချက်အတိုင်း ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ ရှေးယခင်က ယုံကြည်ခြင်းအားကြီးသော တပည့်တော် ဇေဗေဒဲ၏သား ယောဟန်နှစ်ပေါင်းများစွာ ဧဖက်တွင် အမှုတော်ထမ်းရွက်သူ (အခန်း ၂နှင့် ၃တွင် အသင်းတော် (၇)ပါးရှိရာ အာရှမိုင်းနားဒေသ) ဖြစ်သည်။ Domitian များက ပတ်မုကျွန်းသို့ ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးသူဖြစ်သည်။ သခင်ဘုရား၏ ဖော်ပြစေခိုင်းချက်အရ ထိုနေရာတွင် ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ နောင် ဧဖက်မြို့သို့ရောက်သောအခါ အရွယ်အိုမင်း၍ ကံကုန်သည်။ Justin Martyr, Irenaeus, Terullian, Hippolytus, Clement of Alexandria, Origen နှင့် အခြားကျမ်းစာအုပ်များကလည်း ရှင်ယောဟန် ရေးသားသည်ဟု ဆိုကြသည်။ အေဒီ-၁၅၀ခန့်တွင် အဲဂုတ္တုပြည်၌ ပြန်တွေ့ရသော Apocryphon of John ဟူသည့်စာအုပ်တွင်လည်း ညီကိုယာကုပ်က ရှင်ယောဟန်၏ လက်ရာဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံထားသည်။

ပထမဦးဆုံးဆန့်ကျင်သူမှာ အယူများ Dionysius of Alexandria ဖြစ်သည်။ အနှစ်တထောင် အုပ်စိုးခြင်းကို သဘောမတူ (ဗျာ ၂၀)။ ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းဆိုခြင်းလည်းမဟုတ်ဘဲ John Mark လေသံလိုက်၍ “John the Presbyter” ဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရာရှိသည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော် ခေတ်သစ်ကျမ်းစာ ပညာရှင်အများစုက ငြင်းပယ်ကြသည်။ အသင်းတော် သမိုင်းကြောင်းတွင် “John the Presbyter” ( Elder) အကြောင်း အထောက်အထား သက်သေမတွေ့ရပါ။ အထူးသဖြင့် ရှင်ယောဟန်ဩဝါဒစာစောင် နှစ်နှင့်သုံးတွင် သူ့နာမည်မပါရှိပါ။ အထူးသဖြင့် ရှင်ယောဟန်ဩဝါဒစာစောင် နှစ်နှင့်သုံးတွင် သူနာမည်မပါရှိ။ ထိုဩဝါဒစောင်နှစ်စောင်သည်ပထမ

စာစောင်ကဲ့သို့ပင် အရေးအသားဝေါ်ဟာရမှစ၍ အလွန်ဆင်တူသည်။ တသဘောတည်းတလေသံတခုတည်းရှိသည်။

အတွင်းသရုပ်လက္ခဏာ မရှင်းလင်းသော်လည်း ပြင်ပန်းလက္ခဏာမှာ ရှင်းလင်း သေချာပါသည်။ “Semitic”(သဒ္ဒါတွင် solecismsဟု ရံဖန်ရံခါသုံးသည်) ဟူသောစကာလုံးကို သုံးခြင်းအားဖြင့် (Apocalype) ရေးသားသူသည် ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ရေးသားသူဖြစ်သည်။

မတူညီသော အချက်များကို ရှင်းပြနိုင်သည့်အပြင် ထိုကျမ်းနှစ်စောင် အကြားတွင် ဝိဝါဒကွဲပြားစရာ မရှိနိုင်တော့ပါ။

အချို့က ဗျာဒိတ်ကျမ်းကို နှစ်ပေါင်း ၅၀၊ ၆၀ ခန့်က (ကလောဒီ သို့မဟုတ် နေရူးအုပ်စိုးသည့်ကာလ) တွင် ရေးသားသည်ဟု ဆိုကြသော်လည်း ဂရိများကြီးစိုးသည့် နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးမှ ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအကြောင်း စဉ်းစားစရာမလိုတော့ပါ။ ရှင်ယောဟန်နှင့် သူ့ ဧဝံဂေလိအမှုသာဖြစ်သည်။ ယခုပြောလိုသည်မှာ ပတ်မု(Patmos)သို့ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသည့်အကြောင်း ဖြစ်သည်။ (ကျမ်းစာရေးသားသူများကို တသဘောတည်း တပုံစံတည်းရေးရန် ဘုရားသခင်က မခိုင်းပါ။ မိမိတို့တတ်ကျွမ်းသည့် အတိုင်းရေးသားရန် တဦးစီအား ဉာဏ်ပညာပေးထားပါသည်။)

ခရစ်ဝင်ကျမ်း ရှင်ယောဟန်နှင့် ဗျာဒိတ်ကျမ်း နှစ်ခုစလုံးတွင် အလင်းနှင့်အမှောင်၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို ရှင်းပြထားသည်။ “သိုးသူငယ်” “အောင်ပွဲခံခြင်း” “နှုတ်ကပတ်တော်” “သမ္မာတရား” “အသက်စမ်းရေ” နှင့် အခြားစပ်ဆက်သော စကားလုံးများ တွေ့ရသည်။ (ယော ၁၉:၃၇ နှင့် ဗျာ ၁:၇) သည် (ဇာ ၁၂:၁၀) တွင် “မဟုတ်” အဖြစ်သုံးသည့် “pierced” စကားလုံးသည် Septyagint ၌တွေ့ရသည်။ သို့သော် အခြားစကားလုံးကို “pierced” ဖြင့် ဘာသာပြန်ဆို သုံးနှုန်းထားသည်။

စကားလုံး အသုံးအနှုန်းနှင့် ဟန်ပန်တွင် ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ယောဟန်နှင့် ဗျာဒိတ်ကျမ်းသည် များစွာကွဦခြားချက်ရှိသည်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်းတွင် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းမှ ဟေဗြဲအသုံးအနှုံး အလေ့အထများစွာ သုံးနှုန်းထားသည်။

သို့သော် နောက်ဆုံးကောက်ချက်ဆွဲရလျှင် တပည့်တော်ယောဟန် ၊ဇေဗေဒဲ၏သား ၊ ယာကုပ်၏ညီကိုက ရေးသားကြောင်း သေချာပါသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် အငြင်းအခုံမရှိ ပြဿနာရှင်းသွားမည်ဟု ထင်ပါသည်။

အချိန်ကာလ

ဗျာဒိတ်ကျမ်းကို အချို့က နှစ်၅၀ (သို့) ၆၀ အတွင်းမှာ ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ အချို့ကမူ ၁၃:၁၈ တွင်ပါ “၆၆၆”ဟူသော ကိန်းဂဏန်းသည် နေရိုးကို ရည်ညွန်းခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ထိုစကားက ရှေးကျသည်ဟု ဆိုလိုဟန်ရှိသည်။ ဤအကြောင်းပြချက်များသည် ရေးသားသည့်အချိန်ကာလကို အဖြေပေးစွမ်းနိုင်စွမ်း မရှိပါ။ (နေရိုးမရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်းကာလ ဖြစ်ဖွယ်ရာပိုများပါသည်။)

အသင်းတော် ဖခင်ကြီးများက Domitian အုပ်စိုးသည့်ကာလ နေညှိချိန် (AD ၉၆ ခန့် )တွင် ပတ်မုကျွန်း၌ ရှင်ယောဟန် ရေးသားထားသည်ဟု ခံယူကြသည်။ ခရစ်ယာန်များအားလုံး လူတိုင်းလက်ခံနိုင်ကြမည် ထင်ပါသည်။

နောက်ခံသမိုင်းနှင့် ရည်ရွယ်ချက်

ဗျာဒိတ်ကျမ်းကို နားလည်ရန် သော့ချက်မှာ အပိုင်း (၃)ပိုင်းဖြင့် ခွဲကန့်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခန်း ၁တွင် ယေရှုခရစ်တော်သည် တရားစီရင်ခြင်း ဝတ်ရုံကို ဆင်မြန်းလျက် အသင်းတော် (၇)ပါးကြားတွင် ရပ်တည်ပုံဖြစ်သည်။ အခန်း ၂နှင့် ၃တွင် ယနေ့ အသင်းတော်ခေတ်ကာလကို ယှဉ်ပြထားသည်။ အခန်းပေါင်း ၁၉ ခန်းဖြင့် အသင်းတော် နိဂုံးပိုင်း၌ တွေ့မြင်ရမည့်အရာများကို ဗျာဒိတ်ပေးထားသည်။ ဤကျမ်းကို အောက်ပါအတိုင်း အပိုင်း(၃)ပိုင်း ခွဲ၍ လေ့လာကြည့်ကြရအောင်။

၁။ ယောဟန် မြင်တွေ့ခဲ့သည့် အရာ များ။ အသင်းတော်များတွင် ခရစ်တော် အပြစ်စီရင်သူအဖြစ် ဗျာဒိတ်တော်ပေးခြင်း။

၂။ မြင်ခဲ့သည့် အရာများ။ တပည့်တော်များ သေလွန်သည့်အချိန်မှစ၍ ယုံကြည်သူများအား ခရစ်တော်ဘုရား ချီဆောင်သည့်ကာလအထိ၊ အသင်းတော်ကာလတွင် ဖြစ်ပျက်မည့် အရာများ (အခန်း ၂၊၃)။

၃။ ထိုသို့ ချီဆောင်ပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်လာမည့် အရာများ။ သန့်ရှင်းသူများအား ထာဝရနိုင်ငံတော်သို့ စိုးစံဖို့ရာ ချီဆောင်ခြင်း( အခန်း ၄-၂၂)။ ဤအကြောင်းကို လွယ်ကူစွာ နားလည်သဘောပေါက်နိုင်ရန် အောက်ပါအတိုင်း တပ်ဆင်လေ့လာရမည်။

(က) အခန်း ၄မှ ၁၉ ထိ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလ မယုံကြည်သူ ဣသရေလများနှင့် မယုံကြည်သူ တပါးအမျိုးသားများ အပြစ်စီရင်မည့် အနည်းဆုံး(၇) နှစ်တာကာလ ပါဝင်သည်။ ထိုအပြစ်စီရင်ခြင်းကို အောက်ပါအတိုင်း ရှင်းပြထားသည်။

တံဆိပ် (၇)ခု။
တံပိုး (၇)လက်။
ဖလား (၇)လုံး။

(ခ) အခန်း ၂၀-၂၂ သည် ခရစ်တော်ဘုရား ဒုတိယအကြိမ် ကြွလာမည့်အကြောင်း ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် နိုင်ငံတော်တည်မည့်အကြောင်း၊ ပလ္လင်ဖြူတရားစီရင်ခြင်းနှင့် နိစ္စထာဝရနိုင်ငံတော် အကြောင်းပါသည်။

ဘေးဒဏ်ကြီးကာလတွင် တံဆိပ်တုံး(၇)ခုနှင့် တံပိုး (၇)လက်တွင် ဖလား(၇) ခုလည်းပါဝင်သည်။ ထိုဘေးဒဏ်ကြီးကာလကို ဇယားဖြင့် အောက်ပါအတိုင်း မြင်တွေ့နိုင်သည်။

တံဆိပ်

၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇

တံပိုး

၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇

ဖလား

၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇

'စကားချပ်

အထက်ပါဇယားချပ်တွင် ဗျာဒိတ်ကျမ်း အဓိက အခန်းများကို ပြသပါသည်။ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလတွင် အထွေထွေအပြားပြား ကြုံတွေ့ကြရမည့် အကြောင်းကို လိပ်ပတ်လည်အောင် ရှင်းပြထားသည်။ အချို့ ကျမ်း ဆရာများက ဤစကားညှပ်ကိုလိုအပ်သည်ဟု သဘောရကြသဖြင့် အချက်အချာကျသော အရာများအဖြစ်ရှင်းပြထားသည်။

၁။ တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားသော ယုဒသန့်ရှင်းသူ ၁၄၄၀၀၀ (၇:၁-၈)။

၂။ ထိုကာလအတွင်းမှ တပါးအမျိုးသား ယုံကြည်သူများ (၇:၉-၁၇)။

၃။ ဘုန်းတန်ခိုးရှိသော ကောင်းကင်တမန်နှင့် စာခွန်ငယ် (အခန်း ၁၀)။

၄။ သက်သေခံချက်နှစ်ခု (၁၁:၃-၁၂)။

၅။ ဣသရေလနှင့် နဂါး (အခန်း ၁၂)။

၆။ သားရဲနှစ်ကောင် (အခန်း ၁၃)။

၇။ ဇိအုန်တောင်ပေါ်က ခရစ်တော်နှင့် ၁၄၄၀၀၀ (၁၄:၁-၅)။

၈။ ကောင်းကင်သားများနှင့် နိစ္စထာဝရသတင်းကောင်း (၁၄:၆-၇)။

၉။ ဗာဗုလုန်၏ အားနည်းချက်အား ပဏာမကြေညာချက် (၁၄:၈)

၁၀။ သားရဲကိုးကွယ်သူများသို့ သတိပေးချက် (၁၄:၉-၁၂)။

၁၁။ ဆွတ်ခူးခြင်းနှင့် ရိတ်သိမ်းခြင်း (၁၄:၁၄-၂၀)။

၁၂။ ဗာဗုလုန်ပျက်စီးခြင်း (၁၇:၁-၁၉:၃)။

ကျမ်းစာအုပ်ထဲမှ အမှတ်လက္ခဏာများ

ဗျာဒိတ်ကျမ်းသည် များသောအားဖြင့် အမှတ်လက္ခဏာဖြင့် သွန်သင်သည်။ ကိန်းဂဏန်း၊ အရောင်အဆင်း၊ ဓာတ်သတ္တုပစ္စည်း၊ ကျောက်မျက်ရတနာ၊ သားရဲ၊ ကြယ်၊ မီးတိုင် အစရှိသဖြင့် လူ။ အရာဝတ္ထုနှင့် သမ္မာတရားများကို ရည်ညွန်းသည်။

ကံအားလျော်စွာ ထိုအမှတ် လက္ခဏာများသည် ကျမ်းစာထဲတွင် ရှင်းလင်းစွာ အနက်ဖွင့်ဆိုထားသည်။ ဥဒါဟာဂုဏ်အားဖြင့် ကြယ်ခုနှစ်လုံးသည် အသင်းတော်(၇)ပါး၏ ကောင်းကင်တမန်များဖြစ်သည်။ နဂါးကြီးသည် စာတန်၊ မာရ်နတ် (၁၂:၉)နှင့် အခြားဆက်စပ် ပစ္စည်းများသည်လည်း ကျမ်းပိုဒ်များတွင် တွေ့ရှိကြရမည်။ အသက်ရှိသော တိရစ္ဆာန်လေးကောင် (၄:၆) သည် ယေဇကျေလ (၁:၅-၁၄)ပါ သတ္တဝါများဖြစ်သည်။ ယေဇကျေလ ၁၀:၂၀တွင် ခေရုဗိမ်များအဖြစ် ပုံဖော်သည်။ ကျားသစ်၊ ဝံနှင့် ခြသေ့် (၁၃:၂)သည် (ဒံယေလ ၇)ပါ ဂရိ၊ ပါရှားနှင့် ဗာဗုလုန်တို့ ဖြစ်သည်။ အခြားသကေတလက္ခဏာများသည် အမည်နာမတတ်၍ မဖော်ပြထားသဖြင့် အနက်ဖွင့်ဆိုရာတွင် သတိထားဂရုစိုက်၍ ဖွင့်ဆိုရသည်။

စာအုပ်ပေါ်ရှုထောင့်

ဗျာဒိတ်ကျမ်းကို လေ့လာသောအခါ စိတ်ထဲတွင် အမြဲစွဲမှတ်ရမည့်အရာမှာ အသင်းတော်နှင့် ဣသရေလတို့နှစ်ခုကြား ကွာခြားချက်ဖြစ်သည်။ အသင်းတော်သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံနှင့်ဆိုင်၍ ဝိညာဉ်ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ သွန်းလောင်းထားရာ ခရစ်တော်၏ မင်္ဂလာဖြစ်ပွားရာ သတို့သမီးလည်းဖြစ်သည်။ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင် ရှေးဟောင်းရွေးချယ်ထားသော လောကလူသား၊ ဘုရားသခင်က နိုင်ငံပေးမည်ဟု ကတိတော်ပြုခဲ့သူ၊ မေရှိယ အုပ်စိုးမှုအောက်ရှိ လောကနိုင်ငံသားများဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သော အသင်းတော်အကြောင်းကို ပထမပိုင်း အခန်း ၃ခန်းတွင် ရှင်းပြထားသည်။ သို့သော် (၁၉:၆-၁၀)တွင် သိုးသူငယ် မင်္ဂလာဆောင်ပွဲထိ တောက်လျောက် ရှင်းပြခြင်းမရှိ။ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလ (၄:၁-၁၉:၅)သည် အဓိကအားဖြင့် ဣသရေလများ၏ အကျင့်သိက္ခာနှင့် သက်ဆိုင်သည်။

ဤဗျာဒိတ်ကျမ်းကို အထက်က ဖော်ပြခဲ့သည့် အချက်များအတိုင်း အနက်ဖွင့်ဆိုရမည်ဟု မဆိုလိုကြောင်း ပြောချင်ပါသည်။ အချို့က ဤကျမ်းစာအုပ်သည် လောကအသင်းတော် သမိုင်းကြောင်းတမျိုးတည်းဟု ထင်တတ်ကြသည်။ အချို့က ယောဟန် လက်ထက်က အသင်းတော်များအကြောင်း အစအဆုံး ရှင်းပြခြင်းသာဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။

မိုက်မဲသောအရာများသည် တခဏပျောက်ဆုံး ဝေးလွင့်သွာကြောင်း ဘုရားသားသမီးများအား သွန်သင်ပါသည်။ ပျက်စီးတတ်သော သင်္ခါရတရားကို သင်ခန်းစာယယလျက် သခင်ဘုရားကြွ ရောက်လာခြင်းကို စိတ်ရှည်စွာ သည်းခံဖို့ တိုက်တွန်းအားပေးခြင်းဖြစ်သည်။ မယုံကြည်သူများအတွက် ဤကျမ်းစာအုပ်သည် ခြောက်လှန့်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ရှင်သခင်အား မထီမဲ့မြင်ပြု ငြင်းပယ်စရာသာဖြစ်သည်။

ပါဝင်သည့်အချက်များ

၁။ ရှင်ယောဟန် မြင်ခဲ့သော အရာများ (အခန်း ၁)

(က) ခေါင်းစဉ်နှင့် နှုတ်ခွန်းဆက် မင်္ဂလာ(၁:၁-၈)

(ခ) ခရစ်တော်ဘုရားအား ဝတ်လုံတော်ဖြင့် မြင်ရခြင်း (၁:၉-၂၀)

၂။ ယခုရှိသောအရာများ၊ သခင်ဘုရားထံမှ ပေးစာများ (အခန်း ၂၊၃)

(က) ဧဖက်အသင်းတော်သို့ (၂:၁-၇)

(ခ) စမုရန အသင်းတော်သို့ (၂:၈-၁၁)

(ဂ) ပေရဂံ အသင်းတော်သို့ (၂:၁၂-၁၇)

(ဃ) သွာတိရ အသင်းတော်သို့ (၂:၁၈-၂၉)

(င) သာဒိ အသင်းတော်သို့ (၃:၁-၆)

(စ) ဖိလဒေဖိ အသင်းတော်သို့ (၃:၇-၁၃)

(ဆ) လေဒိကိ အသင်းတော်သို့ (၃:၁၄-၂၂)

၃။ နောင်ဖြစ်လတံ့သော အရာများ (အခန်း ၄–၂၂)

(က) ဘုရားသခင်၏ ပလ္လင်တော် (အခန်း ၄)

(ခ) သိုးသူငယ်နှင့် စာလိပ်ခုနှစ်ခွေ (အခန်း ၅)

(ဂ) ဖွင့်ထားသော တံဆိပ်(၆)ခု (အခန်း ၅)

(ဃ) ဘေးဒဏ်ကြီးကာလမှ ကယ်တင်ခြင်း ရသူများ (အခန်း ၇)

(င) သတ္တမမြောက် တံဆိပ်နှင့် တံပိုး(၇)လက် စမှုတ်ခြင်း (အခန်း ၈၊၉)

(စ) တန်ခိုးတော် ကောင်းကင်တမန်နှင့် စာချွန်တော် (အခန်း ၁၀)

(ဆ) သက်သေခံချက်နှစ်ခု (၁၁:၁-၁၄)

(ဇ) သတ္တမတံပိုး (၁၁:၁၅-၁၉)

(ဈ) ဘေးဒဏ်ကြီးကာလ၏ ပုံပန်းသဏ္ဌာန် (အခန်း ၁၂၊၁၅)

(ည) ဖလားခုနှစ်လုံး တရားစီရင်ချက် (အခန်း ၁၆)

(ဋ) မဟာဗာဗုလုန် ပျက်စီးခြင်း (အခန်း ၁၇၊၁၈)

(ဌ) ခရစ်တော် ကြွလာခြင်းနှင့် အနှစ်တစ်ထောင်နိုင်ငံတော် (၁၉:၁ -၂၀:၉)

(ဍ) စာတန်နှင့် မယုံကြည်သူများအား အပြစ်စီရင်ခြင်း (၂၀:၁၀-၁၅)

(ဎ) ကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ် (၂၁:၁-၂၂:၅)

(ဏ) သတိပေးချက် အဆုံးသတ်ခြင်း၊ လုံခြုံခြင်း ဖိတ်ခေါ်ခြင်းနှင့် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာပေးခြင်း (၂၂:၆-၂၁)

ကိုးကား