အစာကို ကောက်တိုင်းရလျှင် စလုတ်မဆံ့၊ နှမ်းလျင်ကို လုပ်တိုင်းရလျှင် ထည့်စရာ ပုတ်မဆုံး
အစာကို ကောက်တိုင်းရလျှင် စလုတ်မဆံ့၊ နှမ်းလျင်ကို လုပ်တိုင်းရလျှင် ထည့်စရာ ပုတ်မဆုံး သည် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်သည်။[၁]
အနက်အဓိပ္ပာယ်[ပြင်ဆင်ရန်]
ကြက်သည် အစာကို ကောက်တိုင်းသာ ရမည်ဆိုလျှင် စလုတ်ပင် ဆံ့နိုင်မည် မဟုတ်သကဲ့သို့ နှမ်းသမားသည် နှမ်းလျင်စိုက်ပျိုးတိုင်းသာ ဖြစ်ထွန်းမည်ဆိုလျှင် ထည့်စရာပုတ်များပင် ဆံ့နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။[၁]
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန်[ပြင်ဆင်ရန်]
- ကောက်တိုင်းရ စလုတ်မဆံ့နိုင် စကားပုံ။