မြန်မာ့တိုင်းရင်းဆေး
မြန်မာ့တိုင်းရင်းဆေးသည် မြတ်စွာဘုရားရှင် လက်ထက်တော်အခါမှစ၍ သရေခေတ္တရာ၊ ပုဂံ၊ အင်းဝ၊ ပင်းယ၊ ကုန်းဘောင်ခေတ် စသည့်ခေတ် အဆက်ဆက် ထွန်းကားလာခဲ့သော ထီးသုံးနန်းသုံးတော်ဝင်ဆေးပညာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ တိုင်းရင်းဆေးသည်အပင်ထွက်၊ တိရစ္ဆာန်ထွက်၊ ရေထွက်၊ မြေထွက်၊ တွင်းထွက်ပစ္စည်းများ၊ ပရဆေးပင်များဖြင့် စနစ်တကျ ဖော်စပ်ထားသောသဘာဝ ဆေးစွမ်းကောင်းတစ်လက်ဖြစ်သည်။[၁]
 | ဤ ဆောင်းပါးမှာ ဆောင်းပါးတိုတစ်ပုဒ် ဖြစ်သည်။ ဖြည့်စွက်ရေးသားခြင်းဖြင့် မြန်မာဝီကီပီးဒီးယားကို ကူညီပါ။ |