ကြာလေ ကောင်းလေ၊ ဟောင်းလေ သစ်လေ

ကြာလေ ကောင်းလေ၊ ဟောင်းလေ သည် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်သည်။

အနက်အဓိပ္ပာယ်

အချို့သောအရာတို့သည် အချိန်ကာလ ကြာလာလေလေ ကောင်းလေလေ ဖြစ်ပြီး အချို့အရာများသည် ပို၍ ဟောင်းနွမ်းလာလေလေ ပိုပြီး သစ်လာလေလေဟု ထင်ရလေ ဖြစ်သည်။