ကုလသမဂ္ဂနှင့် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ်

၁၉၉၀ မှ စ၍ ကုလသမဂ္ဂ ကိုယ်စားလှယ် ၈ယောက်၏ တာဝန်မှာ မြန်မာ့ ဒီမိုကရေစီ လှုပ်ရှားသူများ နှင့် စစ်အစိုးရအကြား ပြေလည်မှုများရှိစေရန် နှင့် မြန်မာနိုင်ငံ၏ အဖြစ်အပျက်များကို လေ့လာမှတ်တမ်းတင်ယူရန်ဖြစ်သည်။ ကုလ ကိုယ်စားလှယ်နှင့် သတင်းပို့သူများသည် ၄၇ ကြိမ်တိုင်အောင် ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ကုလသမဂ္ဂ၏ ရာထူး အကြီးဆုံး အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးသည်လည်း နှစ်ကြိမ်တိုင်အောင် ရောက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

စေလွှတ်ခဲ့သည့် ကိုယ်စားလှယ်များ

ဆာဒါကို အိုဂါတာ (၁၉၉၀)

ဆာဒါကို အိုဂါတာ အား ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးနှီနှောဖလယ်ပွဲ ၂၀၀၈ တွင် တွေ့ရစဉ်

၁၉၉၀

၁၉၉၀ နိုင်ဝင်ဘာလတွင်၊ ကုလ၏ လူ့အခွင့်အရေး အထူးပညာရှင် ဆာဒါကို အိုဂါတာ သည် မြန်မာနိုင်ငံသို့ လည်ပါတ်ခဲ့သည်။ ဒီဇင်ဘာလ ကုလသို့ သူ၏ မြန်မာနိုင်ငံ၏ လူ့အခွင့်အရေး အခြေအနေ တင်ပြချက်များတွင်၊ မြန်မာနိုင်ငံရှိ မေလရွေးကောက်ပွဲတွင် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခံထားရသော ပါလီမန်ကိုယ်စားလှယ်များသည် မည်သည့်အချိန်တွင် ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒမူကြမ်း ရေးဆွဲနိုင်မည်ကိုမူ မသိရှိရဟု တင်ပြခဲ့သည်။

၁၉၉၂

ဇွန်လ ၁၀ရက်နေ့တွင် ကုလမှ ယိုဇို ယိုကိုတာအား လူ့အခွင့်အရေး အထူးကိုယ်စားလှယ် အဖြစ် မြန်မာနိုင်ငံသို့ လေးကြိမ်တိုင်အောင် လည်ပါတ်ခဲ့ပြီး၊ ကုလသမဂ္ဂသို့ တွေ့ရှိချက်များကို ပြန်လည်တင်ပြခဲ့သည်။ ဒီဇင်ဘာလတွင်၊ စစ်အစိုးရ ငြိမ်ဝပ်ပိပြားရေး ကောင်စီမှ ယိုဇို ယိုကိုတာအား၊ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ၁၉၉၀ ရွေးကောက်ပွဲမှ ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခံရသည့် ကိုယ်စားလှယ်များကို အမျိုးသားညီလာခံမှ တဆင့် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို ရေးဆွဲသွားမည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော် ၁၉၉၀တွင် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် အနိုင်ရရှိခဲ့သည့် ၄၈၅ နေရာမှ ၃၉၂ နေရာတွင်၊ အမျိုးသားညီလာခံ ကိုယ်စားလှယ်များ ၇၀၂ ဦးအနက် ပါလီမန် အမတ် ၉၇ အယောက်သာ တက်ရောက်ခွင့်ပေးခဲ့သည်။ စစ်အစိုးရမှ၊ ၎င်းတို့သည့် ကုလ နှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန် ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သူများဟူ၍ ယိုကိုတာမှ တဆင့် ကုလသို့ပြောကြားခဲ့သည်။ ယိုကိုတာမှ ၎င်းခရီးစဉ်များတွင် စစ်အစိုးရမှ ပြည့်ဝသော၊ မလစ်ဟင်းထားသော ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်မှုမျိုး အပြည့်မရဟု မှတ်ချက်ချခဲ့သည်။ သူသည် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် အပါအဝင် ဖမ်းစီးထားသူများကို တွေ့ခွင့်တောင်းဆိုခဲ့ခြင်းကို စစ်အစိုးရမှ ခွင့်မပြုခဲ့ပေ။

၁၉၉၃

နိုဝင်ဘာလ ၁၀ရက်နေ့တွင် ငြိမ်ဝပ်ပိပြားရေး အတွင်းရေးမှူး-၁ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်သည် ယိုကိုတာအား ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် တွေ့စုံရန် “အချိန်စောသေးတယ်” ဟုဆိုခဲ့ပြီး၊ သို့သော် “အနာဂတ်မှာတော့ တွေ့ဖို့ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်” ဟုလည်း ပြောခဲ့သည်။ ၁၉၉၄ ခုနှစ် ဇူလိုင် ၂၀ရက်နေ့တွင် “ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်အား လွှတ်ပေးမလား”ဟု မေးသောအခါတွင် အဖြေပေးဖို့ အချိန်စောသေးသည်ဟု ပြန်လည်ဖြေကြားခဲ့သည်။