ကဆုန်အတွင်း၊ မြေသင်းပျံ့ပျံ့၊ မိုးနံ့နံ့
ကဆုန်အတွင်း၊ မြေသင်းပျံ့ပျံ့၊ မိုးနံ့နံ့ သည် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်သည်။[၁]
အဓိပ္ပာယ်
[ပြင်ဆင်ရန်]ကဆုန်အတွင်း၊ မြေသင်းပျံ့ပျံ့၊ မိုးနံ့နံ့: ကဆုန်လတွင် မိုးသည် မြေကြီးမှ ရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာစေရုံမျှသာ ဖွဲဖွဲလေး ရွာသွန်းသည်။
ဆိုလိုသည်မှာ ကဆုန်လသည် နွေရာသီကုန်ဆုံးပြီး မိုးရာသီအကူးအပြောင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မိုးရေချိန်အနည်းငယ်သာ ရှိပြီး မြေကြီးမှ ထူးခြားသော ရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။ မိုးစက်အနည်းငယ်သည် ခြောက်သွေ့နေသော မြေကြီးကို စိုစွတ်စေပြီး ထိုအခါ မြေကြီးမှ သင်းပျံ့သော ရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဤဆိုရိုးစကားသည် ကဆုန်လ၏ ရာသီဥတုအခြေအနေကို သဘာဝကျကျ ပုံဖော်ထားသည်။
အသေးစိတ်
[ပြင်ဆင်ရန်]- ကဆုန်အတွင်း: ကဆုန်လအတွင်း။
- မြေသင်းပျံ့ပျံ့: မြေကြီးမှ သင်းပျံ့သော ရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာခြင်း။
- မိုးနံ့နံ့: မိုးရွာပြီးနောက် ရရှိသော ရနံ့။
ကိုးကားချက်များ
[ပြင်ဆင်ရန်]- "ကဆုန်အတွင်း၊ မြေသင်းပျံ့ပျံ့၊ မိုးနံ့နံ့။" [၂]
- "ကဆုန်အတွင်း၊ မြေသင်းပျံ့ပျံ့၊ မိုးနံ့နံ့ ကဆုန်လတွင် မြေငွေ့ ပြန်အောင် မိုးရွာပုံ ဆော့သည် ဆိုလိုသည်။" [၃]
ဤဆိုရိုးစကားသည် ကဆုန်လ၏ ရာသီဥတုအခြေအနေကိုသာမက ထိုအချိန်တွင် ဖြစ်ပေါ်လာသော သဘာဝအလှကိုလည်း ပုံဖော်ထားသည်။ ကဆုန်လသည် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များအတွက် အထူးအရေးပါသော လတစ်လလည်း ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရား၏ မွေးဖွားခြင်း၊ ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိခြင်းနှင့် ပရိနိဗ္ဗာန်စံဝင်ခြင်းတို့သည် ကဆုန်လတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကဆုန်လတွင် ညောင်ရေသွန်းပွဲတော်ကို ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များက စည်ကားသိုက်မြိုက်စွာ ကျင်းပကြသည်။