ကြောင်ခြေမည်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
အရေးမကြီးNo edit summary |
No edit summary |
||
| စာကြောင်း ၁ - | စာကြောင်း ၁ - | ||
ကြောင်ခြေမည်း၏ သိပ္ပံအမည်မှာ ဖီးလစ် နီဂရိုက်ပ် ဖြစ်သည်။ အာဖရိကတိုက် တွင် တွေ့ရသည့် [[ကြောင်ရိုင်း]]များအနက် အရွယ်အစားအငယ် ဆုံး ဖြစ်သည်။ အာဖရိကတိုက်အနောက်တောင်ပိုင်းရှိ ခြောက်သွေ့ရပ်ဝန်းတွင် သာ တွေ့ရသည်။ |
|||
ကြောင်ခြေမည်း၏[[ဦးခေါင်း]]နှင့် ကိုယ်အရှည်မှာ ၁၄လက်မမှ ၁၆လက်မအထိ ဖြစ်ပြီး [[အမြီး]]အရှည်မှာ ၆လက်မ မှ ၇လက်မအထိ ဖြစ်သည်။ အရောင်အသွေးမှာ အညိုဖျော့ရောင်ဖြစ်ပြီး [[ဝမ်းဗိုက်]]၊ [[ရင်ဘတ်]]နှင့် ခြေလက်အတွင်းပိုင်းများသည် အဖြူရောင် ဖြစ်သည်။ [[ခြေဖဝါး]]မှာ အမည်းရောင် ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် အမည်းရောင် အစက်အပြောက်များရှိပြီး [[လည်ပင်း]]နှင့်[[ပခုံး]]တို့တွင် အမည်းစင်းများ ရှိသည်။ အရွယ်အစားမှလွဲကာ [[ဆာဗယ်ကြောင်]]နှင့် ခပ်ဆင်ဆင်တူသည်။ |
ကြောင်ခြေမည်း၏[[ဦးခေါင်း]]နှင့် ကိုယ်အရှည်မှာ ၁၄လက်မမှ ၁၆လက်မအထိ ဖြစ်ပြီး [[အမြီး]]အရှည်မှာ ၆လက်မ မှ ၇လက်မအထိ ဖြစ်သည်။ အရောင်အသွေးမှာ အညိုဖျော့ရောင်ဖြစ်ပြီး [[ဝမ်းဗိုက်]]၊ [[ရင်ဘတ်]]နှင့် ခြေလက်အတွင်းပိုင်းများသည် အဖြူရောင် ဖြစ်သည်။ [[ခြေဖဝါး]]မှာ အမည်းရောင် ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် အမည်းရောင် အစက်အပြောက်များရှိပြီး [[လည်ပင်း]]နှင့်[[ပခုံး]]တို့တွင် အမည်းစင်းများ ရှိသည်။ အရွယ်အစားမှလွဲကာ [[ဆာဗယ်ကြောင်]]နှင့် ခပ်ဆင်ဆင်တူသည်။ |
||
၁၁:၀၀၊ ၂၄ ဒီဇင်ဘာ ၂၀၁၉ ရက်နေ့က မူ
ကြောင်ခြေမည်း၏ သိပ္ပံအမည်မှာ ဖီးလစ် နီဂရိုက်ပ် ဖြစ်သည်။ အာဖရိကတိုက် တွင် တွေ့ရသည့် ကြောင်ရိုင်းများအနက် အရွယ်အစားအငယ် ဆုံး ဖြစ်သည်။ အာဖရိကတိုက်အနောက်တောင်ပိုင်းရှိ ခြောက်သွေ့ရပ်ဝန်းတွင် သာ တွေ့ရသည်။
ကြောင်ခြေမည်း၏ဦးခေါင်းနှင့် ကိုယ်အရှည်မှာ ၁၄လက်မမှ ၁၆လက်မအထိ ဖြစ်ပြီး အမြီးအရှည်မှာ ၆လက်မ မှ ၇လက်မအထိ ဖြစ်သည်။ အရောင်အသွေးမှာ အညိုဖျော့ရောင်ဖြစ်ပြီး ဝမ်းဗိုက်၊ ရင်ဘတ်နှင့် ခြေလက်အတွင်းပိုင်းများသည် အဖြူရောင် ဖြစ်သည်။ ခြေဖဝါးမှာ အမည်းရောင် ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် အမည်းရောင် အစက်အပြောက်များရှိပြီး လည်ပင်းနှင့်ပခုံးတို့တွင် အမည်းစင်းများ ရှိသည်။ အရွယ်အစားမှလွဲကာ ဆာဗယ်ကြောင်နှင့် ခပ်ဆင်ဆင်တူသည်။
ကြောင်ခြေမည်းများကို ဘာချဲဆိုသူ သိပ္ပံပညာရှင်သည် ခရစ် ၁၈၂၄ခုနှစ်တွင် စတင်တွေ့ရှိဖော်ပြခဲ့ခြင်း ဖြစ် သည်။ အာဖရိကတိုက်တွင် ကာလာဟာရီသဲကန္တာရ၊ ဘော့ဆွာနာနိုင်ငံ၏ တစိတ်တဒေသနှင့် တောင်အာဖရိကနိုင်ငံ၏ အောရိန်းဖရီးစတိတ် တစိတ်တဒေသတို့တွင် တွေ့ရသည်။ သဲကန္တာရအတွင်း သဲကျင်းများတွင် နေ့ အခါပုန်းအောင်းနေပြီးညအခါတွင် ကျက်စားသွားလာကြသည်။ တစ်ကြိမ်လျှင် သား ၂ကောင်မှ ၃ကောင်အထိ မွေးသည်။[၁]
ကိုးကား
- ↑ ကျော်ညွှန့်လွင်၏ ကြောင်ရိုင်းများ (စာပေဗိမာန်ထုတ်)