နာမ်စား

နာမ်၏ အစားသုံးသောပုဒ်ကို နာမ်စား ဟုခေါ်သည်။

ဥပမာ − ငါ၊ ကျွန်တော်၊ ကျွန်မ၊ ကျွန်ုပ်၊ ကျုပ်၊ သင်၊ မင်း၊ ခင်ဗျား၊ ရှင်၊ နင်၊ ညည်း၊ သူ၊ သင်း၊ ဤ၊ သည်၊ ထို၊ ၎င်း၊ အဘယ်၊ ဘယ်၊ အချို့၊ အားလုံး။

နာမ်စား (၄) မျိုး

နာမ်စား ၉၄) မျိုးရှိသည်။ ၎င်းတို့မှာ −

(က) ပုဂ္ဂလနာမ်စား

(ခ) အညွှန်းနာမ်စား

(ဂ) အမေးနာမ်စား

(ဃ) သင်္ချာနာမ်စား

ပုဂ္ဂလနာမ်စား

ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စားကို ပုဂ္ဂလနာမ်စား ဟုခေါ်သည်။ ပုဂ္ဂလနာမ်စား (၃) မျိုးရှိသည်။ ၎င်းတို့မှာ −

(က)ပြောသူနာမ်စား

(ခ) ကြားနာသူနာမ်စား

(ဂ) အပြောခံနာမ်စား

ပြောသူနာမ်စား

(၁) ပြောသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို ပြောသူနာမ်စား ဟုခေါ်သည်။

ဥပမာ − ငါ၊ ကျွန်တော်၊ ကျွန်မ၊ ကျွန်ုပ်၊ ကျုပ်၊ ကိုယ်၊ တပည့်တော်၊ တပည့်တော်မ။

• ငါ ဂုဏ်ထူးရအောင် ကြိုးစားမယ် ဟု မောင်မောင်က ပြောသည်။ (ဤဝါကျ၌ ငါသည် မောင်မောင် ဟူသော နာမ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။ မောင်မောင်သည် ပြောသူနာမ် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါ သည် ပြောသူနာမ် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါ သည် ပြောသူနာမ်စား ဖြစ်သည်။

ထို့နည်းတူ ကျွန်တော်၊ ကျွန်ုပ်၊ ကျုပ်၊ ကိုယ်၊ တပည့်တော်၊ တပည့်တော်မတို့သည် ပြောသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ပြောသူနာမ်စား ဖြစ်သည်။