အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦး၏ နေ့စဉ်မှတ်တမ်း

(အင်္ဂလိပ်လို "အဲန်" ဟုအသံထွက်သည်။ အာနယ်သည် ဂျာမဏီမှာမွေးခဲ့သူ ဖြစ်သောကြောင့် ဂျာမန်အသံထွက်အတိုင်း "အာနယ်" ဟုသုံးစွဲရေးသားထားပါသည်)

အာနယ် ဖရန် ့ခ် ရဲ ့မှတ်စုစာအုပ် ကလေးသည် ကမ္ဘာ့စာပေလောကကြီး တစ်ခုလုံးကို တုန်လှုပ်သွားစေခဲ့ပါသည်။ ဤစာအုပ်ကို စရေးစဉ်က သူသည် အသက် ၁၄ နှစ်သာရှိသေးသည်။ သူသည် နာဇီခေတ်အတွင်းမှာပေါက်ဖွားလာသော "ဂျူး" အမျိုးသမီးဖြစ်သည်။ အမ်စတာဒမ်မြို ့ရှိ အိမ်တစ်အိမ်တွင် ၁၉၄၂ ဇွန်လ ၁၂ နေ ့မှစ၍ ၁၉၄၄ ဩဂုတ်လ ၁ ရက်နေ ့အထိ နာဇီတို ့၏လက်မှ ရှောင်ပုန်းနေခဲ့ရသည်။

ထိုနှစ်နှစ်တာ ကာလအတွင်းတွင် သူနေ ့စဉ် ကြုံတွေ ့ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းများကို မှတ်တမ်းအဖြစ် ပြုစုခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် နာဇီအစိုးရက ဂျာမနီမှာတွင်မက ဥရောပအတွင်းတွင်ရှိသော အိမ်နီးနာချင်းနိုင်ငံများကို သိမ်းပိုက်ကာ၊ ထိုနိုင်ငံများရှိ ဂျူးလူမျိုးတွေကိုပါမကျန် လိုက်လံဖမ်းဆီး သတ်ဖြတ်နေသောအချိန် ဖြစ်သည်။ အာနယ်က ၁၄ နှစ်အရွယ်သာရှိသေးသည်။ သူ ့မိသားစုနှင့်အတူ အခြား ဂျူးလူမျိုးမိတ်ဆွေအချို ့လည်း သူတို ့နှင့်အတူ ပုန်းအောင်းနေသည့်အထဲတွင် ပါဝင်ခဲ့ကြသည်။

နောက်ဆုံး နာဇီတို ့ရဲ ့ အကျဉ်းစခန်းတွင် အာနယ်သေဆုံးသွားပြီးသည့်နောက်တွင်မှ အာနယ်၏ ဖခင်ဖြစ်သူ အော်တို ဟိုင်းနရစ်ရှ် ဖရန် ့ခ် (Otto Heinrich Frank) ကိုယ်တိုင်က ထိုစာအုပ်ကို ပုံနှိပ် ထုတ်ဝေခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ နိုင်ငံတော်တော်များများတွင် ဘာသာစကားပေါင်း ၅၅ မျိုးခန် ့နှင့် ဘာသာပြန်ပြီး ပြန်လည်ထုတ်ဝေရလောက်အောင် အာနယ်ရဲ ့ မှတ်တမ်း စာအုပ်ကလေးက လူတို ့ ၏ နှလုံးသားများကို ချုပ်ကိုင်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ နာဇီတို ၏့ပရောဂ ကြောင့်သားကောင်ဘဝရောက်သွားခဲ့ကြရသော ဂျူးလူမျိုးများထဲတွင်တော့ အာနယ်က လူသိအများဆုံး ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။

အာနယ်ဖရန့်၏ မှတ်စုစာအုပ်

အသက် တစ်ဆယ့်သုံးနှစ် ပြည့်သော အာနယ်ရဲ ့မွေးနေ ့(၁၉၄၂ခု ဇူလိုင်လ ၁၂ရက်နေ့) တွင် သူသိပ်ချစ်သော သူ့ကိုလည်း သိပ်ချစ်သော သူ့ဖခင်က အာနယ့်ကို "မှတ်စုစာအုပ်" ကလေးတစ်အုပ် လက်ဆောင်ပေးလာပါသည်။ ထိုစာအုပ်ကလေးကို စတိုးဆိုင်၏ ရှိုးကေ့စ်ထဲတွင် ပြသထားစဉ်ကတည်းက အာနယ်က တွေ့ဖူးခဲ့သည်ဟု ဆိုပါသည်။

အဖြူအနီ အကွက်ကြားစ ကလေးနှင့်ဖုန်းထားပြီး သော့လည်းခတ်လို့ရသော ထိုစာအုပ်ကလေးသည် ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ကလေးတစ်အုပ်တော့ မဟုတ်ခဲ့ပါ။ အမှတ်တရများ၊ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းများအကြောင်း၊ ဓာတ်ပုံများ ကဗျာများ ရေးမှတ်ကြရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ချုပ်ထားသော စာအုပ်တစ်အုပ်မျှသာ ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ထိုစာအုပ်ကို အာနယ်က နေ့စဉ်မှတ်တမ်း ရေးရန်စာအုပ်အဖြစ် သုံးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့ပါသည်။

စာအုပ်ကလေး လက်ဆောင်ရခဲ့သော ဇွန် ၂ရက်နေ ့တွင် တော့သူက တစ်ကြောင်းစနှစ်ကြောင်းစ အစပျိုးခဲ့ပြီး သူ့မွေးနေ့ပြီး၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့မှာတော့ စာအုပ်ထဲမှာ သူ ့အကြောင်း၊ သူ့မိသားစု၊ သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်း၊ ကျောင်းစာသင်ခန်းကြီးနဲ့အိမ်နီးနားချင်းတွေအကြောင်း စ၍ရေးပါတော့ သည်။

သူ့ဘဝနှင့် သူ ့ပတ်ဝန်းကျင်အကြောင်းတွေကို ရေးလက်စမှာပင် အာနယ်က နယ်သာလန်ကို ပြောင်းလာခဲ့ရသော ဂျူးလူမျိုးတို့၏တစ်နေ့တခြား ဆိုးဝါးလာသည့် ဒုက္ခတွေအကြောင်းကို တစေ့တစောင်း တင်ပြလာပါသည်။ သူရေးသည့် အကြောင်းများထဲတွင် ဂျူးတွေက ခြောက်ထောင့်ကြယ်ပုံစံ ဂျူးတံဆိပ်ကို အင်္ကျ ီမှာ မချိတ်မနေရ ချိပ်ဆွဲရခြင်းမှအစ ဂျာမန်တို ့၏ အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် တစတစ လက်လွှတ်ဆုံးရှုံး လိုက်ရသော ဂျူးပြည်သူတို့၏ လွတ်လပ်ခွင့်တွေကိုပါ ဖော်ပြထားပါသည်။

ထိုမှတ်စုစာအုပ်ကလေး၏ အရေးအပါဆုံး အပိုင်းတစ်ခုကတော့ သူတို ့မိသားစု ၁၉၄၂ခု ဇူလိုင်လ ၆ရက်နေ့ ပရင်ဆန်ဂရတ်ခ်ဒ် ၂၆၃ (Prinsengracht 263) မှာရှိသော အိမ်နောက်ခြမ်းမှာ စတင်ပြီး ပုန်းခိုရဖို့ဖြစ်လာသည့် အချိန်မှစတင်ခဲ့ပါသည်။ ပုန်းခိုနေကြရသော ရက်တွေကြာလာလေလေ၊ ပုန်းနေရသူတွေ၏ အသက်ရှုတွေဟာလည်း ကြပ်လာလေလေပဲဖြစ်ပါသည်။ ပုန်းနေရင်း ဘာကိုမှ ဟုတ်တိပတ်တိ လုပ်စရာ မရှိသည့်အပြင် မလှုပ်သာ မလှည့်သာ အခြေအနေတွေသည် ပုန်းနေသူတွေ၏ကြားတွင် ပြဿနာများကို စတင်စေခဲ့ပါသည်။

အပြင်သို ့လဲထွက်ခွင့်မရ၊ နေ့ခင်းဘက်တွင်ပင် တံခါးများလိုက်ကာများကို အလုံပိတ်ပြီးနေနေရပြီး သူငယ်ချင်းဟူ၍လည်း ရှိခွင့်မရတော့သော အာနယ်အတွက် သူ ့ရဲ ့မွေးနေ ့လက်ဆောင် "နေ့စဉ်မှတ်တမ်း"စာအုပ် ကလေးသည် သူ့အတွက် စကားပြောစရာ၊ ရင်ဖွင့်စရာ၊ အားထားယုံကြည်စရာ မိတ်ဆွေအဖော်မွန်ကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်လာပါတော့သည်။

စက်တင်ဘာလကုန်ပိုင်းကတည်းကစ၍ အာနယ်သည် သူ့စာတွေကို "ပို့စာ" အသွင်နဲ့ရေးခဲ့တာကို တွေ ့ကြရပါသည်။ သူ ့စာများကို လိပ်မူသောအခါ သူဖတ်ဖူးသော ဝတ္တုထဲမှ "ကစ်တီ၊ ကော်နီ၊ အယ်မီ၊ ပေါ့ပ် နဲ ့ မာရီယာ" စသော မိန်းကလေး နာမည်များကို သုံးခဲ့ကြောင်းတွေ့ရပါသည်။ စာရေးသောအခါတွင်လည်း သူ၏ စိုးရိမ်ပူပန်နေမှုများနှင့် ချစ်ခင်နှစ်သက်မှုများကြောင်းကို သူ့ ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူများထံ တိုင်တည်ပြီးရေးဟန်မျိုးနှင့် ရေးလေ့ရှိပါသည်။

ပထမပိုင်းတွင်တော့ အာနယ်က သူ ့တို ့၏သာမန်မဟုတ်သော ဘဝအကြောင်း - ပုန်းအောင်းနေရခြင်း၏ ကျဉ်းကြပ်မှုများ အကြောင်း၊ ပွဲတော်ရက်မျိုးမှာ သူထင်မထားသော အံ့ဩဝမ်းသာစရာအကြောင်းတချို့၊ အခန်းဖော်တို့ အတူနေသူတို့နှင့် ကြုံတွေ့ရတဲ့ ပြဿနာအမျိုးမျိုး စတာတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားပါသည်။

တရံတခါမှာ ပတ်ဝန်းကျင်မှ လူတွေသည် သူ ့ကို နားမလည်ကြဘူးလို ့သူ ့ကိုယ်သူထင်ကြောင်း အာနယ်က ဆိုပါသည်။ သူဖြည့်စွက်ရေးသားထားသော စာအုပ်၏ နိဒါန်းတွင် သူသည် သူတွေးမိသမျှ၊ သူခံစားရသမျှတွေကို ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ ့ ရင်ဖွင့်တိုင်တည်စရာ "မိတ်ဆွေစစ်" တစ်ဦးကို အလိုရှိသည့်အကြောင်း ရေးသားထားပါသည်။

သူ ့အဆိုအရ သူ့မှာ သူငယ်ချင်းဆိုသူ၊ သူ့အတွက် လေးစာလောက်သော မိတ်ဆွေဆိုသူတွေ များစွာရှိကြောင်း၊ သို့သော် သူတို ့သည် "မိတ်တွေစစ်" တွေတော့မဟုတ်ကြောင်း ဖော်ပြထားပါသည်။ "ဂျက်ကလင်း" တို့ဟာ သူ့ရဲ့မိတ်ဆွေစစ် ဂုဏ်ပုဒ်ကို အထိုက်အလျောက်တော့ ပိုင်ဆိုင်ကြကြောင်း၊ "ဟဲလ်မွတ်" ကလည်း သူ ့အတွက် သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်ခဲ့ကြောင်းလည်း သူက ဖြည့်စွက်ထားပါသည်။ ဤသို့ဆိုသောအခါ သူ့အတွက် သူ ၏ "မှတ်တမ်းစာအုပ်" လောက် စိတ်ချအပ်သောလူ မရှိဘူးဆိုသည်မှာ သေခြာပါသည်။

သူ့အရေးအသားတွေကိုကြည့်လျှင် သူ ၏ အပျိုဖော်ဝင်စ စိတ်ကစားတတ်မှုအကြောင်းနှင့် သူထက် နှစ်နှစ်သုံးနှစ်လောက်ကြီးသော "ပီတာ" (Peter van Pels) ကို စိတ်ဝင်စားနေခဲ့တဲ့အကြောင်း တွေ့ရှိရပါသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူတို့၏ ၂၅လ ကြာမြင့်စွာ ပုန်းခိုနေခဲ့ရသော ဘဝမှာ အာနာ၏ မှတ်တမ်းစာအုပ်သည် သူ့အတွက် အကြောက်တရားများကို တိုင်တည်ရာ၊ ယုံကြည်မျှော်လင့်မှုတွေအတွက် အားထားရာ မိတ်ဆွေစစ် မိတ်ဆွေမှန် တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ ဤစာအုပ်ကပဲ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ ဖွံ့ဖြိုးရှင်သန်လာသော နှလုံးသည်းပွတ် နှင့် တစ်ခါတစ်ခါမှာ သူ့ကိုယ်ပိုင်အိပ်မက်အတွေးတွေထဲမှာ သူကိုယ်သူနစ်မျောနေခဲ့သည့် အကြောင်းများကို သက်သေထူနေ ခဲ့ပါတော့သည်။

အာနာဟာ စာရေးစာဖတ်ခြင်းကို သူ ့အဖေဆီမှ အမွေရကြောင်းနဲ့ သူဟာ ဒီအလုပ်တွေလုပ်နေရရင် မအိပ်နိုင် မစားနိုင် ဖြစ်ရကြောင်း ပြောပြပါသည်။ အိမ်နောက်ခြမ်းမှာ ပုန်းခိုနေရစဉ်အတွင်းမှာပင် သူသည် မြောက်မြားစွာသော စာအုပ်တွေကို ဖတ်ခွင့်ရခဲ့ပြီး အဲဒီစာအုပ်တွေကပဲ သူ ၏ဂန္တဝင်မြောက်သော အရေးအသားများနှင့် စကားလုံးအသုံးအနှုန်းတွေကို တစနဲ့တစ တိုးတက်ခိုင်မြဲစေခဲ့ပါသည်။

အချိန်နှင့်အမျှ သူ၏ မှတ်တမ်းများသည်လည်း အဆင့်မြင့်သထက်မြင့်လာပြီး အကြောင်းအရာတွေသည်လည်း နက်နဲသထက် နက်နဲလာသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ ဥပမာ ဘုရားသခင်နဲ ့ ယုံကြည်မှု ဆိုသည့်အကြောင်းမျိုး။ သူ၏ ဘဝရည်မှန်းချက်အကြောင်းကိုရေးသောအခါ သူသည် တစ်နေ့တစ်ချိန်တွင် စာရေးဆရာတစ်ယောက်အနေနှင့် နာမည်ရလိုကြောင်းပါရှိပါသည်။ သူရေးနေကျ နေ့စဉ်မှတ်တမ်းအပြင် သူသည် တခြား စာပေများကိုလည်း စတင်ရေးသားခဲ့ပါတော့သည်။ သူ ၏ အရေးအသား အရည်အသွေးကို ကြည့်မည်ဆိုလျှင် အာနယ်သည် အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင်ပင် ထူးချွန်ထက်မြက်သူကလေးဖြစ်သည်ဟု ပညာရှင်များက သတ်မှတ်ကြပါသည်။

အာနယ်သည် သူ၏ ဒိုင်ယာရီကို စတင်ပြုစုကတည်းက သူ၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အတွေးများ၊ စိတ်ကူးများကို ရေးမှတ်ဖို့ဖြစ်ပြီး မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှလည်း ပေးဖတ်ခွင့် မပြုခဲ့ပါ။ ထိုအကြောင်းကိုလည်း သူက သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများကို ထပ်ကာထပ်ကာ သတိပေးနေခဲ့ပါသည်။

၁၉၄၄ခု မတ်လ ၂၉ ရက်နေ ့တွင်တော့ သူ ့ရဲ ့ စိတ်ကူးကို ပြောင်းပြန်လှန်လိုက်ပါသည်။ နိုင်ငံခြားကို ထွက်ပြေးပုန်းရှောင်နေရသော နယ်သာလန်နိုင်ငံ ပညာရေးဝန်ကြီးဟောင်းက ရေဒီယိုမှတဆင့် ပြည်သူများကို ဟောကြားသည်မှာ စစ်ကြီးအပြီးမှာ နာဇီလက်အောက်ခံ ပြည်သူတို့၏ အတိဒုက္ခများကို မှတ်တမ်းမှတ်ရာနှင့် ပြုစုချင်သည့်အတွက်ကြောင့် တိုင်းသူပြည်သားတို့သည် ဖြစ်နိုင်သလောက် နေ့ စဉ်ဖြစ်ပျက်သမျှကို မှတ်တမ်းရေးသင့်သည် ဆိုသည့်အကြောင်း ဖြစ်ပါသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍အာနယ်က သူမ၏ နေ့စဉ်မှတ်တမ်းကို တစ်နေ့တွင် စာအုပ်တစ်အုပ်အဖြစ် ထုတ်ဝေရန်စိတ် ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပါသည်။ ဒီရည်ရွယ်ချက်နှင့် သူသည် မေလမှ စ၍သူရေးခဲ့ပြီးသမျှ စာပိုဒ်များကို ပြန်လည် အချောသတ်ခဲ့သည်ဟု သူ့နေ့စဉ်မှတ်တမ်းမှာ သူကိုယ်တိုင်ပဲ ရေးသားခဲ့ပါသည်။ သူသည် စာဖတ်သူတွေ စိတ်မဝင်စားလောက်ဘူးထင်သည့် စာသားများ၊ စာဖတ်သူတွေအတွက် မဆီလျော်ဘူးထင်သော စာပိုဒ်များကို သူ့ဖာသာသူပင် ပြန်လည် ပြုပြင် တည်းဖြတ်ခဲ့ပါသေးသည်။ ထိုအပြင် သူရေးထားပြီးသမျှ ပို့စာများအားလုံးကို လိပ်မူသောအခါ သူ၏မှတ်တမ်းစာအုပ် ဒုတိယပိုင်း မှာကဲ့သို့"ကစ်တီ" တစ်ဦးတည်းကိုသာ ပြင်ဆင် လိပ်မူပါတော့သည်။

ကျမ်းကိုးစာရင်း

ဤစာမျက်နှာပါ အကြောင်အရာနှင့် အချက်အလက်များကို အောက်ပါ တို့မှ ရယူသည်။ - http://www.wikipedia.org/ - Book: Anne Frank - The Diary of a young girl (Anne Franks Tagesbuch) - Film: Anne Frank - The Whole Story