ရေနံချောင်းမြို့: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
No edit summary |
|||
| စာကြောင်း ၉၅ - | စာကြောင်း ၉၅ - | ||
== ကိုးကား == |
== ကိုးကား == |
||
<references/> |
<references/> |
||
<br /> |
|||
{{မကွေးတိုင်း}} |
{{မကွေးတိုင်း}} |
||
{{မြန်မာတိုင်းနှင့် ပြည်နယ်များ}} |
|||
<br /> |
|||
[[Category:မြန်မာနိုင်ငံရှိ မြို့များ]] |
[[Category:မြန်မာနိုင်ငံရှိ မြို့များ]] |
||
[[Category:မကွေးတိုင်းဒေသကြီး]] |
[[Category:မကွေးတိုင်းဒေသကြီး]] |
||
<br /> |
|||
[[Category:မကွေးခရိုင်]] |
[[Category:မကွေးခရိုင်]] |
||
၁၂:၂၆၊ ၅ နိုဝင်ဘာ ၂၀၁၁ ရက်နေ့က မူ
| ရေနံချောင်းမြို့ | |
|---|---|
| မြန်မာနိုင်ငံရှိ မြို့များ | |
  ရေနံချောင်းမြို့ | |
| ကိုဩဒိနိတ်: 20°27′N 94°52′E / 20.450°N 94.867°E | |
| နိုင်ငံအမည် |  မြန်မာ |
| တိုင်းဒေသကြီး | မကွေး |
| ခရိုင် | မကွေး |
| လတ္တီကျု | (၂၀)ဒီဂရီ၊ (၂၇)မိနစ် |
| လောင်ဂျီကျု | (၉၄)ဒီဂရီ၊ (၅၂)မိနစ် |
| မြို့နယ်ရုံးစိုက်ရာမြို့ | ရေနံချောင်းမြို့ |
| အချိန်ဇုန် | မြန်မာစံတော်ချိန် (UTC+ ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ်) |
ရေနံချောင်းမြို့
ရေနံချောင်းမြို့သည် မကွေးခရိုင်၊ ရေနံချောင်းခရိုင်ခွဲနှင့် ရေနံချောင်းမြို့နယ်တို့၏ ရုံးစိုက်မြို့ ဖြစ်သည့်အပြင် စစ်ပြီး ခေတ်၌ မကွေးတိုင်းမင်းကြီးနှင့် မကွေးခရိုင်ဝန်တို့ ယာယီရုံး စိုက်ရာမြို့လည်း ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဧရာဝတီမြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်း ပေါ်တွင် တည်ရှိ၍ မကွေးမြို့အထက် ၂၉ မိုင်ခန့် ကွာဝေး သည်။ ရှေးအခါက ဆိပ်သာကွန်းထောက်မြို့၊ ထိုမှတစ်ဖန် ရေနံ့သာမြို့ဟု တွင်ခဲ့၍ ထိုနောက်တွင် ရေနံချောင်းမြို့ ခေါ် တွင်သည်ဟု ဆိုလေသည်။ ရေနံချောင်းမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၆၆ ခုနှစ် ခန့်မှန်းသန်းခေါင်စာရင်းအရ ၂၆၁၅၃ ဖြစ်သည်။ မြို့သည် မညီညာသော ကုန်းမြင့်ပေါ်တွင် တည်ရှိသောကြောင့် မြို့ထဲရှိလမ်းများမှာ အတက်အဆင်း အလွန်များလေသည်။
ရေနံချောင်းမြို့သည် မြန်မာနိုင်ငံ၌ ရေနံ အများဆုံးထွက် သော မြို့ဖြစ်၍ ရေနံလုပ်ငန်းများ ရှိသောကြောင့် မကွေးခရိုင် တွင် အစည်ကားဆုံးမြို့ ဖြစ်လေသည်။ ရေနံတွင်းများကို မြို့ နှင့် သုံးမိုင်ခန့်ဝေးသော တွင်းကုန်းနှင့် ဘေးမဲ့အရပ်တို့တွင် အများဆုံးတွေ့ရသည်။ နိုင်ငံတော်အစိုးရက ရေနံချောင်း ရေနံ မြေဟု စတုရန်းမိုင် ၈ဝ ခန့်ရှိသော မြေကွက်ကို သတ်မှတ် ထားသော်လည်း ရေနံမြေအစစ်မှာ စတုရန်းမိုင် သုံးမိုင်ခန့်သာ ရှိသည်။ ရေနံအများဆုံးထွက်သော ဧရိယာမှာကား ၁ ၁/၄ စတုရန်းမိုင်ခန့်သာ ရှိလေသည်။ ရေနံလုပ်ငန်းကို ကာလရှည် ကြာစွာ ဘီ၊ အို၊ စီ ကုမ္ပဏီအမှူးပြုသော နိုင်ငံခြားအရင်းရှင် ကုမ္ပဏီကြီးများက လက်ဝါးကြီးအုပ်ကာ လုပ်ကိုင်လာခဲ့ရာ ၁၉၅၄ ခုနှစ်တွင် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံအစိုးရနှင့် ဘီ၊ အို၊ စီ ကုမ္ပဏီတို့ ဖက်စပ်လုပ်ငန်းကြီးတစ်ရပ်အဖြစ် လုပ်ကိုင်လာခဲ့ သည်။ သို့သော် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ တော်လှန်ရေးအစိုး ရသည် ရေနံလုပ်ငန်းဆိုင်ရာ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီများ၏ ပိုင်ဆိုင် ခွင့်အရပ်ရပ်ကို တရားနည်းလမ်းအရ ဆွေးနွေးညိ|နှိုင်းကာ ဝယ်ယူခဲ့သဖြင့် ထိုကုမ္ပဏီများသည် ၁၉၆၃ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၁ ရက်နေ့မှ အစပြု၍ မြန်မာတိုင်းရင်း သားများလက်သို့ လုံးလုံးလျားလျား ပြန်လည်ရောက်ခဲ့လေသည်။
ရေနံများကို ယခင်က ရေနံချောင်းမှ ရန်ကုန်တစ်ဖက် ကမ်းရှိ သန်လျင်မြို့သို့ ဓာတ်ဆီချက်လုပ်ရန် ပိုက်လုံးကြီးများ ဖြင့် ပို့ပေးခဲ့လေသည်။ သို့သော် ယခုအခါ တွဲသမ္ဗန်ကြီးများ တွင် ထည့်၍ တွန်းသင်္ဘောများဖြင့် သယ်ယူပို့ဆောင်ရလေ သည်။ ရေနံချောင်းမြို့သည် သင်္ဘောဆိပ်ကမ်းမြို့ ဖြစ်သည့် အပြင် မကွေး၊ ချောက်၊ ဂွေးချိုမြို့များနှင့်လည်း မော်တော်ကား လမ်းများဖြင့် ဆက်သွယ်ထားလေသည်။
ရေနံထွက်ရာ ဗဟိုဌာနဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ ရေနံ လုပ်ငန်းဆိုင်ရာ အဆောက်အအုံကြီးများ၊ အစိုးရရုံးများ၊ ကျောင်းများ၊ ဆေးရုံ စသည်တို့ ရှိလေသည်။
ရေနံချောင်းမြို့ပေါ်တွင် ထင်ရှားသော ဘုရားစေတီများမှာ စနေနံဘုရား၊ ရွှေဘုံသာစေတီနှင့် ပင်းစက္ကလံပြစေတီ (ပင်း ဘုရား)တို့ ဖြစ်လေသည်။
ရေနံချောင်းခရိုင်ခွဲတွင် မကွေးမြို့နယ် ရေနံချောင်းမြို့နယ် နှင့် ချောက်မြို့နယ်တို့ ပါဝင်သည်။[၁]
ကိုးကား
- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၁)
မြို့တော်: မကွေးမြို့။ မြို့နယ်ပေါင်း: (၂၅) မြို့နယ်။ | ||
| ခရိုင်ရုံးစိုက်ရာမြို့များ |  | |
| မကွေးခရိုင်(၆) မြို့နယ် | ||
| မင်းဘူးခရိုင်(၅) မြို့နယ် | ||
| ပခုက္ကူခရိုင်(၅) မြို့နယ် | ||
| ဂန့်ဂေါခရိုင်(၃) မြို့နယ် | ||
| သရက်ခရိုင်(၆) မြို့နယ် | ||
| မြို့များ |
| |
| ပြည်နယ်များ |  | |
|---|---|---|
| တိုင်းဒေသကြီးများ | ||
| ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသများ | ||
| ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရတိုင်း | ||
| ပြည်ထောင်စုနယ်မြေ | ||