အကျဉ်းချုပ်

This figure shows two different proxies of solar activity during the last several hundred years. In red is shown the Group Sunspot Number (R_g) as reconstructed from historical observations by Hoyt and Schatten (1998a, 1998b) [1]. In blue is shown the beryllium-10 concentration (10⁴ atoms/(gram of ice)) as measured in an annually layered ice core from Dye-3, Greenland (Beer et al. 1994).

Both of these proxies are related to solar magnetic activity. Sunspots are darker, cooler regions of the sun's surface associated with high magnetic flux. Higher numbers of sunspots indicate a more active sun with stronger and more complicated magnetic fields. The dominant change in sunspots reflects the quasi-11 year solar magnetic cycle. The quiet period observed from 1645 to 1710 is known as the Maunder Minimum and is associated with a near zero abundance of sunspots.

Beryllium-10 is a cosmogenic isotope created in the atmosphere by galactic cosmic rays. Because the flux of such cosmic rays is affected by the intensity of the interplanetary magnetic field carried by the solar wind, the rate at which Beryllium-10 is created reflects changes in solar activity. A more active sun results in lower beryllium concentrations (note inverted scale on plot). Since the atmospheric residence time for beryllium is not more than a few years, it is also possible to resolve the solar magnetic cycle in beryllium concentrations. Beryllium measurements, such as these, are the best evidence that the solar magnetic cycle did not cease even during the period with no evident sunspots.

The dark curves are 30 year averages of the data.

Copyright

This image was produced by Robert A. Rohde from previously published data and is incorporated into the Global Warming Art project.

Image from Global Warming Art

This image is an original work created for Global Warming Art. Please refer to the image description page for more information.

ဤစာတမ်းကို GNU Free Documentation License, ဗားရှင်း ၁.၂ သို့မဟုတ် Free Software Foundation မှ ဖြန့်ချီထားသော မည်သည့်ယခင်ဗားရှင်းတစ်ခုခုအောက်တွင် Invariant Sections, Front-Cover Texts နှင့် Back-Cover Texts များမပါဝင်ဘဲ ကူးယူခြင်း၊ ဖြန့်ချီခြင်း နှင့်/သို့မဟုတ် ပြင်ဆင်ပြောင်းလဲနိုင်ရန် ခွင့်ပြုသည်။ လိုင်စင်မူပွားကို GNU Free Documentation License ခေါင်းစဉ်အောက်တွင် ထည့်သွင်းထားသည်။http://www.gnu.org/copyleft/fdl.htmlGFDLGNU Free Documentation Licensetruetrue

	ဤဖိုင်ကို Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported လိုင်စင်ဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်။
	သင်သည် လွတ်လပ်စွာ: မျှဝေရန် – ဖန်တီးမှုကို ကူးယူရန်၊ ဖြန့်ဖြူးရန်နှင့် ထုတ်လွှင့်ရန် ပြန်ရောနှောရန် – ဖန်တီးမှုကို ပြင်ဆင်ညှိနှိုင်းရန် အောက်ပါ အခြေအနေများတွင်: မှတ်ယူနိုင်ခြင်း – ပြောင်းလဲမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့ပါက ဖန်တီးသူ သို့မဟုတ် လိုင်စင်ရှိသူမှ သတ်မှတ်သော အမျိုးအစားကို လိုက်နာရမည် (ဆိုလိုသည်မှာ သင့်အား သို့မဟုတ် သင့်ဖန်တီးမှုတွင် အသုံးပြုခြင်းအား ထောက်ခံချက်ပေးသည်ဟု မဆိုလိုပါ)။ ထပ်တူမျှဝေ – ဤဖန်တီးမှုအား ပြင်ဆင်ခြင်း၊ ပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် ထပ်ဆင့် ဖန်တီးခြင်း ပြုလုပ်ပါက ရရှိလာသော ဖန်တီးမှုကို ဤဖန်တီးမှုနှင့် သို့မဟုတ် ဆင်တူသော လိုင်စင်ဖြင့်သာ ဖြန့်ချိသင့်သည်။
	This licensing tag was added to this file as part of the GFDL licensing update.http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/CC BY-SA 3.0Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0truetrue

References

• Hoyt, D. V., and K. H. Schatten (1998a) Group sunspot numbers: A new solar activity reconstruction. Part 1. Solar Physics, 179, 189-219.
• Hoyt, D. V., and K. H. Schatten (1998b) Group sunspot numbers: A new solar activity reconstruction. Part 2. Solar Physics, 181, 491-512.
• J.Beer, St.Baumgartner, B.Dittrich-Hannen, J.Hauenstein, P.Kubik, Ch.Lukasczyk, W.Mende, R.Stellmacher and M.Suter (1994) Solar Variability Traced by Cosmogenic Isotopes in The Sun as a Variable Star: Solar and Stellar Irradiance Variations (eds. J.M. Pap, C. Fröhlich, H.S. Hudson and S.K. Solanki), Cambridge University Press, 291-300.