သာမညဆရာတော်
| သာမညဆရာတော် ဘဒ္ဒန္တဝိနယ | |
|---|---|
| ဘာသာ | ဗုဒ္ဓဘာသာ |
| ဘာသာအုပ်စု | ထေရဝါဒ |
| ကျောင်းတိုက် | ကရင်ပြည်နယ်၊ ဘားအံမြို့အနီး သာမညတောင် |
| ဓမ္မအမည် | ဝိနယ |
| ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရာ | |
| နိုင်ငံသား/လူမျိုး | မြန်မာ |
| မွေးဖွား | ခွန်ဝိုင်းကျော် ၁၉၁၀ ကော့ကျိုက်ရွာ၊ ဘားအံမြို့နယ် |
| ကွယ်လွန် | နိုဝင်ဘာ ၂၉၊ ၂၀၀၃ (အသက် ၉၂–၉၃) သာမညတောင် |
| မိဘ | ဦးတောင်အို+ဒေါ်အုံး |
| ဂုဏ်ပြုခံရမှုများ | အဘိဓဇအဂ္ဂမဟာသဒ္ဓမ္မဇောတိက |
သာမညဆရာတော် ဦးဝိနယ သည် ထင်ရှားသည် ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတစ်ပါး ဖြစ်သည်။ ပအိုဝ်းလူမျိုး ဖြစ်သည်။ ဆရာတော်သည် မေတ္တာတရားကြောင့် လူသိများ ထင်ရှားခြင်း ခံရသူဖြစ်သည်။[၁]
ထေရုပ္ပတ္တိအကျဉ်း
[ပြင်ဆင်ရန်]အသက် ၁၃ နှစ်အရွယ်တွင် ကိုရင်ဝတ်ခဲ့ပြီး အသက်နှစ်ဆယ်ရောက်သည့်အခါတွင် မော်လမြိုင်မြို့ ရတနာဘုံမြင့်ကျောင်း၌ ရဟန်းဝတ်ခဲ့သည်။[၂] ဆရာတော်သည် မွေးဖွားရာ ကရင်ပြည်နယ်၊ ဘားအံမြို့ ကော့ကျိုက်ရွာအနီးရှိ သာမညတောင်တွင် ဘုန်းကြီးကျောင်းနှင့် တရားစခန်းကို တည်ထောင်ခဲ့ကာ တရားပြသမှုများ ပြုခဲ့သည်။[၃] ထိုဘုန်းကြီးကျောင်းရှိရာပတ်ဝန်းကျင်ဒေသကို အသားစားမှုမရှိသည့် သတ်သတ်လွတ်စားရာနယ်မြေ ဘေးမဲ့ဒေသအဖြစ် ကြေညာခဲ့သည်။ [၄][၅]၁၉၉၀ ခုနှစ်လယ်တွင် ဆရာတော်ကိုကြည်ညိုသူများသည် သာမညတောင်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖွံ့ဖြိုးရေးအဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ ၁၉၉၀ ခုနှစ်နောက်ပိုင်းတွင် အိမ်ထောင်စု ၅၀၀၀ ပါဝင်လာခဲ့သည်။ ဆရာတော်သည် ဘုန်းကြီးကျောင်းပတ်လည်ရှိ လွတ်လပ်နေသည့် မြေများကို အနည်းငယ်စီ ဖြန့်ဝေပေးခဲ့သည်။[၅]
၁၉၉၁ ခုနှစ်တွင်ဆရာတော်၏ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲမှုနှင့် သာသနာပြုလုပ်ငန်းများကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံအစိုးရက ဆရာတော်အား "အဘိဓဇ အဂ္ဂမဟာ သဒ္ဓမ္မဇောတိက" ဘွဲ့တံဆိပ် ဆက်ကပ်ခဲ့သည်။ ဒေသတွင်းကျောင်းများအတွက် အထောက်အပံ့ပေးခြင်း၊ မြဝတီနှင့် မဲဆောက်ကို ဆက်သွယ်ထားသည့် သံလွင်တံတားကို တည်ဆောက်ခြင်းစသည့် ပညာရေးနှင့် ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများကြောင့် ဆရာတော်ကို လူသိများကြသည်။[၅] သို့သော်ငြားလည်းဆရာတော်သည် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို လူသိရှင်ကြားထောက်ခံနေစဉ်တွင် ပြည်နယ်ဥပဒေနှင့်အမိန့်ပြင်ဆင်ရေးကောင်စီ၏ ရန်ကုန်မြို့သို့ ကြွရောက်လည်ပတ်ရန် ဖိတ်ခေါ်မှုကို လူသိရှင်ကြားပင် ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။[၄][၆]
ဆရာတော်သည် ၂၀၀၃ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် ဆီးချိုနှင့် နှလုံးရောဂါကို ခံစားရကာ ပျံလွန်တော်မူခဲ့သည်။[၇] ၂၀၀၈ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၂ ရက်နေ့တွင် ဆရာတော်၏ ရုပ်ကလာပ်သည် ထူးဆန်းစွာ ဖယ်ရှားခြင်းခံရခဲ့သည်။[၈] ထို့နောက် လေးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် အမည်မသိရှိရသူတစ်ဦးက ဆရာတော်၏ ရုပ်ကလာပ် မီးလောင်ကျွမ်းသွားခဲ့ပြီးပြီဖြစ်ပြီး ကော့ကဒါ ရွာ၏ စေတီတော်ငယ်တည်ရှိရာနေရာတွင် တွေ့ရှိရကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။[၈] ဤဖြစ်စဉ်သည် ယတြာ ချေခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်ဟု လူများအကြား ကျယ်ပြန့်စွာ ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။[၈]
ကိုးကား
[ပြင်ဆင်ရန်]- ↑ Houtman၊ Gustaaf (1999)။ Mental Culture in Burmese Crisis Politics။ 33။ ILCAA။ ISBN 9784872977486။
- ↑ မော်ကွန်းတင်ပြီးမိတ္တူ။ 14 November 2020 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 14 November 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ Ven. Tharmanya Sayadaw - U Vinaya (1910- 2003)။ Dhamma Web။ 19 June 2014 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 14 April 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- 1 2 Seekins၊ Donald M. (2006)။ Historical Dictionary of Burma (Myanmar)။ Scarecrow Press။ ISBN 9780810854765။
- 1 2 3 Tosa, Keiko (2009). "The Cult of Thamanya Sayadaw: The Social Dynamism of a Formulating Pilgrimage Site". Asian Ethnology 68: 239–264. Nanzan Institute for Religion and Culture.
- ↑ Jordt၊ Ingrid (2007)။ Burma's Mass Lay Meditation Movement။ Ohio University Press။ pp. 150–151။ ISBN 9780896802551။
- ↑ "Revered Monk Passes Away"၊ The Irrawaddy၊ 1 December 2003။ 14 April 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။[လင့်ခ်သေ]
- 1 2 3 May၊ Amy Gold။ "Will Thamanya Sayadaw’s Body Ever Rest in Peace?"၊ The Irrawaddy၊ June 2008။ 14 April 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။ Archived from the original on 9 August 2011။