ဘန်ကောက်နွိုင်မြို့နယ်

ဘန်ကောက်နွိုင်မြို့နယ် บางกอกน้อย Bangkok Noi
မြို့နယ်
ဘုရားပင်ကလောင်တံတားမှ လှမ်းမြင်ရသော သီရိရာဇ်ဆေးရုံကြီး
ဘန်ကောက်မြို့၏ မြို့နယ်တည်နေရာ
နိုင်ငံ	ထိုင်း
ဒေသ	ဘန်ကောက်
ရုံးစိုက်ရာ	ဘန်ခွန်နွန်
ရပ်ကွက်များ	၅ ခု
ဧရိယာ
• စုစုပေါင်း	၁၁.၉၄၄ စတုရန်းကီလိုမီတာ (၄.၆၁၂ စတုရန်းမိုင်)
လူဦးရေ (2017)
• စုစုပေါင်း	၁၁၂၀၄၆
• သိပ်သည်းမှု	၉,၃၈၀.၉၄/km၂ (၂၄၂၉၆.၅/sq mi)
အချိန်ဇုန်	ထိုင်းစံတော်ချိန် (UTC+7)
စာပို့သင်္ကတ	10700
တည်နေရာ ကုဒ်	1020

ဘန်ကောက်နွိုင် (Khet Bangkok Noi, บางกอกน้อย) သည် ထိုင်းနိုင်ငံ၊ ဘန်ကောက်မြို့တော်ရှိ မြို့နယ် ၅၀ အနက်မှ တစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်း၏ အိမ်နီးချင်းမြို့နယ်များမှာ (မြောက်ဘက်မှ နာရီလက်တံအတိုင်း) ဘန်ဖလတ်၊ ကျောက်ဖယားမြစ်ကို ဖြတ်၍ ဖရားနခွန်၊ ဘန်ကောက်ယိုင်၊ ဖာစီကျရွန်း နှင့် သလိန်းချန် တို့ ဖြစ်ကြပါသည်။

သမိုင်း

ဘန်ကောက်နွိုင်ကို ၁၉၁၅ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၁၅ ရက်နေ့တွင် ဘန်ကောက်၏ ခရိုင်တစ်ခု (Amphoe) အဖြစ် စတင် တည်ထောင်ခဲ့ပါသည်။ မူလက အမ်ဖိုး အမ္မာရင် (Amphoe Ammarin) ဟု ခေါ်တွင်ခဲ့ပြီး၊ ၁၉၁၆ ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ၁၁ ရက်နေ့တွင် ဒေသ၏ သမိုင်းဝင်အမည်နှင့် ကိုက်ညီစေရန် အမ်ဖိုး ဘန်ကောက်နွိုင် (Amphoe Bangkok Noi) ဟု အမည်ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ၁၉၇၂ ခုနှစ်တွင် ထွန်ဘူရီဒေသအား ဘန်ကောက်မြို့မနှင့် ပူးပေါင်းလိုက်သောအခါတွင် ၎င်းသည် ခေတ် (Khet) ခေါ် မြို့နယ်တစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

၁၉၈၉ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၉ ရက်နေ့တွင် ဘန်ကောက်နွိုင်မြို့နယ်၏ ရပ်ကွက်ငယ်လေးခုကို ခွဲထုတ်၍ ဘန်ဖလတ်မြို့နယ်ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး၊ ကျန်ရှိသည့် ရပ်ကွက်ငယ် လေးခုဖြစ်သော စီရီရတ် (Siri Rat)၊ ဘန်ချန်းလို (Ban Chang Lo)၊ ဘန်ခုန်နွန် (Bang Khun Non) နှင့် ဘန်ခုန်ဆီ (Bang Khun Si) တို့သာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ၁၉၉၁ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁၂ ရက်နေ့၌ ဘန်ဖလတ်မြို့နယ်၏ သေးငယ်သော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုကို ဘန်ကောက်နွိုင်မြို့နယ်သို့ ပြန်လည်ပေါင်းစည်းခဲ့ရာ အာရုန်အမ္မာရင် (Arun Ammarin) ဟူသော ရပ်ကွက်ငယ်အသစ်တစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပါသည်။

အုပ်ချုပ်ရေး

မြို့နယ်ပြ မြေပုံ

မြို့နယ်ကို ရပ်ကွက်ပေါင်း ၅ ခုဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။

စဥ်	မြန်မာ	နာမည်	ထိုင်း	ဧရိယာ (ကီလိုမီတာ2 )	မြေပုံ
4.	စီရီရတ်	Siri Rat	ศิริราช	၁.၂၅၈
5.	ဘန်ချန်လော	Ban Chang Lo	บ้านช่างหล่อ	၂.၀၇၆
6.	ဘန်ခုန်နွန်	Bang Khun Non	บางขุนนนท์	၁.၄၉၂
7.	ဘန်ခွန်စီ	Bang Khun	บางขุนศรี	၄.၃၆၀
9.	အာရွန်အမ္မာရင်	Arun Amarin	อรุณอมรินทร์	၂.၇၅၈
စုစုပေါင်း				၁၁.၉၄၄

မဖော်ပြထားသည့် ရပ်ကွက်အမှတ် ၁, ၂, ၃, နှင့် ၈ သည် ဘန်ဖလတ်မြို့နယ်သစ်ဖွဲ့စည်းရန်အတွက် ပိုင်းခြားခဲ့သည်။

နေရာများ

ထွန်ဘူရီမီးရထားဘူတာ

ဝတ်ရခန်းကျောင်း၏ ခေါင်းလောင်းများ

ဘန်ကောက်နွိုင်၏ မြောက်ဘက်အစွန်ဆုံးရှိ ကျောက်ဖယားမြစ်ကမ်းနားတွင် တည်ရှိသော တော်ဝင်ရေယာဉ်ပြတိုက်၌ ထိုင်းနိုင်ငံ၏ တော်ဝင်ရေယာဉ်စီတန်းလှည့်လည်ပွဲများတွင် အသုံးပြုခဲ့သည့် တော်ဝင်လှေများကို ပြသထားပါသည်။ ဤတော်ဝင်လှေများကို ဘန်ကောက်မြို့ နှစ် ၂၀၀ ပြည့် နှစ်ပတ်လည် သို့မဟုတ် ဘုရင် ဘူမိဘော အဒူလျာဒက်၏ နန်းစံနှစ် ၆၀ ပြည့် အခမ်းအနားများကဲ့သို့သော အထူးပွဲတော်များတွင် အသုံးပြုခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

တူးမြောင်း (ခလောင်း) ၏ တစ်ဖက်ခြမ်းတွင်မူ ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ပထမဆုံး အနောက်တိုင်းစတိုင် ဆေးရုံဖြစ်သည့် သီရိရာဇ်ဆေးရုံ (Siriraj Hospital) တည်ရှိပါသည်။ မူလက ဝေါင်းလောင်းနန်းတော် (Wang Lang) တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သည့် ဝေါင်းလောင်းဆေးရုံ ဖြစ်ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ပဉ္စမရာမဘုရင်၏ အသက် ၁၈ လ အရွယ်၌ ဝမ်းရောဂါဖြင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သော ချစ်လှစွာသော သားတော် မင်းသား သီရိရာဇ် ကကုတ ဘန္ဓု (Prince Siriraj Kakuta Bhandu) အား အစွဲပြု၍ အမည်ပြောင်းလဲခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဆေးရုံတွင် သီရိရာဇ် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ပြတိုက် (Siriraj Medical Museum) အတွင်းရှိ မှုခင်းဆေးပညာပြတိုက် ကဲ့သို့သော ပြခန်းများစွာကိုလည်း ထည့်သွင်း ပြသထားပါသည်။

ဆေးရုံနှင့် တိုက်ရိုက်နီးစပ်သည့် နေရာတွင် ဘန်ကောက်နွိုင် မီးရထားဘူတာ (ယခင် ထွန်ဘူရီ မီးရထားဘူတာ) တည်ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် အထူးသဖြင့် ကန်ချနပူရီဘက်သို့ အနောက်ဘက်အသွား ရထားများကို ပြေးဆွဲပေးပါသည်။ ထိုဘူတာကို ၁၉၀၀ ပြည့်နှစ်တွင် ဥရောပပုံစံဖြင့် တည်ဆောက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြီးအတွင်းက ဂျပန်တို့သည် ၎င်းအား ထောက်ပံ့ရေးစခန်းအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့ရာမှ ဘူတာရုံ ပျက်စီးခဲ့ရသည်။ စစ်ပြီးဆုံးပြီးနောက် ပုံစံတူ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့ပါသည်။

၂၀၀၃ ခုနှစ်တွင်မူ မီးရထားဘူတာရုံကို မူလနေရာမှ အနောက်ဘက် တစ်ကီလိုမီတာခန့်အကွာသို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ပြီး၊ အဆောက်အအုံဟောင်းကို ယခုအခါ အသုံးပြုခြင်း မရှိတော့ပါ။ မူလဘူတာရုံနေရာဟောင်းမှ ရှင်းလင်းရရှိသည့် နေရာကို သီရိရာဇ်ဆေးရုံ တိုးချဲ့ရန်အတွက် ချထားပေးခဲ့သော်လည်း လက်ရှိတွင် ကားပါကင်အဖြစ်သာ အသုံးပြုထားဆဲ ဖြစ်ပါသည်။

လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး

ဘန်ကောက်နွိုင်မြို့နယ်၏ အဓိကလမ်းမကြီးမှာ ကျာရွန်စနစ်ဝေါင်းလမ်း (Charan Sanit Wong Road) ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် မြို့နယ်တစ်ခုလုံးကို တောင်ဘက် (ဘန်ကောက်ယိုင်) မှ မြောက်ဘက် (ဘန်ဖလတ်) သို့ ဖြတ်သန်းသွားပါသည်။ ဘိုရွမ်မာရာချာချွန်နာနီလမ်း (Borommaratchachonnani Road) သည်လည်း မြို့နယ်အတွင်းရှိ အခြား အရေးပါသည့် လမ်းမကြီးတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ယင်းလမ်းသည် အိမ်နီးချင်း သာလိန်းချန်နှင့် ဘန်ဖလတ်မြို့နယ်များသို့လည်း ဆက်သွယ်ပေးထားပါသည်။ အာရုန် အမ္မာရင်လမ်း (Arun Amarin Road) နှင့် အစ္စရာဖတ်လမ်း (Itsaraphap Road) တို့ကိုမူ အရေးမပါသည့် လမ်းများအဖြစ် သတ်မှတ်သည်။

၂၀၁၅ ခုနှစ်မှစ၍ ဖရန်နော့ခ်-ဖုတ္ထမွန်ထွန် ဆိုင်း ၄ လမ်း (Phran Nok-Putthamonthon Sai 4 Road) ကို တာလိန်ချန်းမှ ဘန်ကောက်နွိုင်ရှိ ဖိုင်ချိုင်းလမ်းဆုံအထိ တိုးချဲ့ခဲ့ရာ၊ ဤမြို့နယ်သို့ ကုန်းလမ်းဖြင့် သွားလာရေး ပိုမို လွယ်ကူချောမွေ့စေခဲ့ပါသည်။

ချာရွန် စနစ် ဝေါင်းလမ်း၏ အပေါ်မှ ပြေးဆွဲနေသော အမ်အာတီ မက်ထရို၏ အပြာရောင်လိုင်းပေါ်ရှိ ဖိုင်ချိုင်းဘူတာ (Fai Chai) နှင့် ဘန်ခုန်နွန်ဘူတာ (Bang Khun Non) တို့သည် မြို့နယ်အတွင်း ဝန်ဆောင်မှုပေးနေပါသည်။

ကျောက်ဖယားအမြန်သွားလှေ (Chao Phraya Express Boat) ၏ ဆိပ်ခံများဖြစ်ကြသည့် ဖရန်နော့ခ်ဆိပ်ခံ (Prannok - N10) နှင့် ထွန်ဘူရီရထားဆိပ်ခံ (Thonburi Railway Pier - N11) နှစ်ခုစလုံးမှာ သီရိရာဇ်ဆေးရုံဧရိယာတွင် တည်ရှိပါသည်။